Tiel wil maatregelen tegen ‘verpoolsing’ wijken

De gemeenten Tiel, Zaltbommel, Maasdriel en Zuidplas gaan maatregelen treffen om te voorkomen dat woonwijken door woningverhuur aan Oost-Europese arbeidsmigranten onleefbaar wonen, schrijft Trouw.

Quotum per straat

Volgens Trouw is het gemeentebestuur van het Betuwse stadje Tiel van plan een quotum op te leggen voor het maximale aantal te verhuren huizen per straat. Uit controles bleek dat er meer Oost-Europese arbeidsmigranten in Tiel woonachtig zijn dan van te voren gedacht; maar liefst rond de tien procent van de totale bevolking komt uit landen als Polen, Roemenië of Bulgarije. Doordat zij vaak voor korte of midden-lange termijn met velen in een huis verblijven ontstaat veel overlast, bijvoorbeeld door een tekort aan parkeerplaatsen.

Bestemmingsplannen aanpassen

De gemeente Tiel hoopt desgevraagd deze zomer nieuw beleid te kunnen vaststellen. Overwogen wordt onder meer om bestemmingsplannen aan te passen en om een huisvestingsverordening vast te stellen om paal en perk te stellen aan tijdelijke bewoning door arbeidsmigranten. De gemeente laat weten dat de balans in een aantal straten dermate ‘verstoord’ is dat men hier een overgangsrecht wil instellen. ‘Voor nieuwe situaties gaan de nieuwe regels gelden’, aldus een woordvoerder.

Werkzaam op Schiphol

Er zijn nog geen concrete plannen voor alternatieve huisvesting voor de arbeidsmigranten. De gemeente laat weten dit regionaal te willen afstemmen en vindt ook dat de Oost-Europeanen zo dicht mogelijk bij hun werk zouden moeten wonen. ‘We zien dat er in Tiel ook arbeidsmigranten wonen die bijvoorbeeld op Schiphol werkzaam zijn’, laat de woordvoerder weten. De gemeente wil de nieuwe aanpak gaan handhaven door middel van controles en zegt met uitzendbureaus en huizenverhuurders in gesprek te gaan

In gesprek met werkgevers en verhuurders

‘Naar schatting zijn er ongeveer een half miljoen Oost-Europese arbeidsmigranten aan het werk in Nederland’, vertelt Johan van der Craats van het Expertisecentrum Flexwonen. Vooral voor de groep die kortere tijd in Nederland verblijft, is geen toereikende huisvesting, vindt hij. ‘Er is ook slecht zicht op die groep omdat zij zich niet altijd vrijwillig laten registreren in het RNI (Register Niet-Ingezetenen). Zij die zich in de BRP (Basisregistratie Personen) moeten laten registreren omdat zij binnen een half jaar vier maanden of langer in Nederland verblijven, doen dat ook lang niet altijd. Het is daarom van belang dat gemeenten meer in gesprek gaan met werkgevers en verhuurders om een beter beeld van de huisvestingsopgave te krijgen.’

Rol voor wethouders economie

Daarbij is volgens Van der Craats bij uitstek een rol weggelegd voor wethouders met economie in hun portefeuille. ‘Het wordt nog vaak aangevlogen als een huisvestingskwestie of een ruimtelijke ordeningsprobleem, terwijl de aard van het probleem hoofdzakelijk economisch is; bedrijven hebben personeel nodig, en gemeenten zien hun lokale economie graag groeien. Daar komen ook gedeelde verantwoordelijkheden bij kijken op gebied van huisvesting. Gemeenten zouden daarin moeten faciliteren en als spelverdeler moeten optreden door randvoorwaarden neer te leggen. Dat moet bij voorkeur ook regionaal worden opgepakt.’

Mobiliteitskwestie

Net als het Tielse gemeentebestuur vindt Van der Craats dat Oost-Europese arbeidsmigranten het best dicht bij hun werk kunnen worden gehuisvest. ‘Het is voor een stuk ook een mobiliteitskwestie. Vijftig of honderd kilometer reizen op een werkdag is voor deze groep geen uitzondering. Het is daarom een goed idee om eens te gaan denken aan logie-achtige woonvoorzieningen in de buitengebieden. Bijvoorbeeld dicht bij de bedrijfsterreinen of aan de rand van de bebouwde kom.’