Je krijgt niet wat je geeft
Met naïef enthousiasme stel ik de leden van de Vereniging van Eigenaren van het garageboxencomplex voor om te kiezen voor een groen dak. Goed voor de leden én goed voor de buurt. Het bestuur reageert negatief, maar accepteert een onderzoek
Geven alleen is niet voldoende. Wil je als gemeente duurzame impact, dan moet je ook nemen. Zonder pijn in de burgerportemonnee delft vergroening in het ruwe democratische proces al snel het onderspit. Een kort verhaal over mijn mislukte poging om met forse steun van de gemeente 2.134 vierkante meter garageboxen te voorzien van een groen dak. Een verbaal slagveld met de nodige hittestress.
Dit verhaal speelt zich af in de zomer van 2020, maar het had net zo goed 2019 of 2018 kunnen zijn. Zomers vol klotsende oksels en dode planten. Aan de voorzijde van mijn woning staan grote lindebomen, aan de achterkant 126 garageboxen. Het temperatuurverschil is opvallend: achter is het zeven graden warmer dan voor. En dat maakt bij dertig graden veel uit. Hoe dat kan? Een hittescan toont aan dat bitumen garageboxdaken tot meer dan zeventig graden opwarmen. Het zijn ware hittekanonnen die onze wijkbewoners onbarmhartig kwellen. Tijd voor actie!
Met naïef enthousiasme stel ik de leden van de Vereniging van Eigenaren van het garageboxencomplex voor om te kiezen voor een groen dak. Goed voor de leden én goed voor de buurt. Het bestuur reageert negatief, maar accepteert een onderzoek: kwaliteitsmeting dakleer, constructiesterkte berekening, subsidieaanvraag, businessplan, onderhoudsplan. Experts leggen de leden de voordelen uit: minder hittestress, minder wateroverlast, lagere onderhoudskosten voor het dak en goed voor de biodiversiteit. De waarde van het vastgoed stijgt licht en door een forse subsidie van de gemeente is de groeninvestering zelfs winstgevend. De VvE verdient eraan. Dus denk je: dit kan niet mis gaan. Maar niets is minder waar: de leden stemmen tegen. Maar waarom dan?
De ruimte in een column is schaars, dus ik beperk mij tot een selectie aan kenmerkende uitspraken: ‘Klimaatverandering is onzin’, ‘Dit is verspilling van belastinggeld’, ‘De gemeente liegt, die subsidie krijgen we nooit’, ‘Vergroening is luxe, mijn portemonnee is nu het belangrijkst’, ‘Groene daken verstoppen regenpijpen’, ‘Reparatie van dakleer is na een groen dak onmogelijk’, ‘Ik heb geen last van hittestress, want ik woon niet naast de boxen’. Opgejut met fakenews van een op angst inspelende, klimaat-ontkennende en stemmenronselende bestuursvoorzitter blijken volmachtstemmen de doorslag te geven tijdens de algemene ledenvergadering. Meer rationeel of groen ingestelde mensen staan buiten spel door stemmers die niet in de zaal zitten. Fabels en emotie winnen het van de feiten.
Wil je inwoners betrekken bij klimaatadaptatie, dan zijn positieve prikkels alleen niet voldoende. Combineer deze met fiscale maatregelen die tegels en bitumen tot een dure luxe maken. Geef niet alleen, maar neem ook. Want de route via de portemonnee kan het emotionele democratische proces een duwtje in de groene richting geven. Financier je groensubsidie met je grijstax en maak snel werk van klimaatadaptatie. Juridisch niet gemakkelijk, ik weet het, maar wel noodzakelijk. Voor zekerheid hamster ik alvast een voorraadje deodorant voor de zomer van 2021. En oh ja, de stemming is op mijn verzoek nietig verklaard, want een bestuursvoorzitter mag conform de huisregels geen gevolmachtigde zijn. Weg volmachtstemmen en op naar de volgende ronde!
René Notenbomer
Lees hier meer columns van René Notenbomer
Reacties: 7
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat wel onzin is: Denken dat je met maatregelen deze klimaatverandering kunt beïnvloeden. Dat denken dezelfde mensen die geloven in een maakbare samenleving. Dat lukte dus niet. En met een maakbare natuur lukt het evenmin. Accepteer de klimaatverandering en anticipeer erop. Dat is wat anders dan 'klimaat-ontkennen'.