Waanzinnig gedroomd

De voorbereidingen voor hun begroting 2020 starten veel gemeenten al in april, dus eerder dan het rijk de meicirculaire over het gemeentefonds uitbrengt. Om tijdwinst te boeken en daarmee de begrotingsvoorbereiding bij de gemeenten te bevorderen berekenen we de groei van het gemeentefonds dit jaar eerder dan gebruikelijk. Normaal wachten we op de besluiten die het kabinet neemt voor de voorjaarsnota. Die besluiten hangen af van de voorspellingen van het Centraal Planbureau in april. Maar dit jaar berekenen we die groei gewoon direct op basis van de voorspellingen van het CPB.

Dat kan namelijk ook. En we zetten de uitkomsten meteen op internet. En o ja, nog één ding. We hadden de gemeenten een korting opgelegd van 90 miljoen euro op de bestuurskosten. Daar hebben we nog een keer goed over nagedacht. En we zijn tot de conclusie gekomen dat die korting onhaalbaar hoog is. Daarom verlagen we de korting tot 40 miljoen euro.’ En toen werd ik wakker. Natuurlijk – het was een malle droom. Dit alles zal nooit gebeuren, toch?

Mis. Dit alles is echt gebeurd. En niet eens zo lang geleden. Om precies te zijn elf jaar geleden, in 2008. Ik heb alleen de jaartallen 2007 en 2009 veranderd in 2018 en 2020. Bijna alle teksten hierboven staan gewoon in de meicirculaire 2008. En nu vraag ik me af: wat is er sindsdien misgegaan? Waarom houdt het ministerie van Financiën geheim hoe hoog het gemeentefonds in 2018 definitief wordt? Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft eind maart al de rijksuitgaven gepubliceerd. Alleen de vertaling naar het gemeentefonds ontbreekt nog. En waarom moeten de gemeenten nog minstens twee weken wachten op een nieuwe voorspelling voor 2020 en verder? Die kan het rijk ook in april publiceren. En waarom worden de kortingen op het gemeentefonds niet geschrapt? Ach, ik lig weer te dromen…