Valse klazen

Officieel meert de enige echte pas volgend weekend aan. In Groningen. Maar veel hulpsinterklazen zijn al vanaf de zomer actief. Vermomd als wethouder, strooien ze in menig gemeente kwistig met zoet en lekkers. In hoeken waar niet meer gestrooid zou worden en zoveel dat het begint op te vallen. 

Het goed waarmee ze strooien? Subsidies. Een paar jaar geleden werden ze massaal in de ban gedaan. Er moest vanwege de aanhoudende crisis immers flink worden bezuinigd om de gemeentefinanciën op orde te houden. Muziek- en sportverenigingen, musea en evenementen die een korting van tien procent werd opgelegd kwamen relatief gezien nog goed weg. Er waren gemeenten die het subsidiebedrag op nul stelden. We schrijven 2010. 

Deze week word ik op drie verschillende bijeenkomsten aangeklampt door ambtenaren die hun beklag doen over wat er terecht dreigt te komen van die destijds door hun bestuur stoer aangekondigde bezuinigingen op subsidies. Een hoofd financiën zegt dat ze in zijn gemeente een heel eind waren gevorderd. Ja, zelfs de subsidieontvangers waren akkoord. Die bleken in de meeste gevallen goed in staat het zonder bijdrage van de gemeente te rooien.

De noodzaak dat te doen ontbrak altijd, omdat de gemeentelijke subsidie gemakkelijk geld was. Erom vragen hoefde vaak geeneens, om over verantwoorden maar niet te spreken. En dan, afgelopen maand, als al het nijvere ambtelijke en politieke voorwerk al is gedaan, breekt een coalitiepartij de belofte en bazuint rond de subsidiekraan weer vol open te draaien.

Een dag later steekt een andere ambtenaar van wal met een verhaal over een hobbyvereniging die geen cent subsidie meer zou krijgen en – o, wonder – het bedrag opeens toch op de rekening bijgeschreven ziet – plus een veelvoud daarvan voor renovatie van het clubgebouw. Van de gemeente, dat spreekt. Om gek van te worden, zegt ze.

Tot slot, vlak voor het weekend, vraagt een financiënspecialist van een koepelorganisatie me of het mij ook opvalt dat gemeenten relatief zo luchtig doen over de ernst van de bezuinigingen. Haar observatie is dat de crisis er ogenschijnlijk niet zo hard inhakt als vorig jaar.

Ik zeg: de verkiezingen komen er weer aan. Geldelijke steun aan de harmonie of de postduivenvereniging levert toch gauw weer een paar stemmen op. Omwille van de kiezersgunst, geeft menig college in het jaar voor de verkiezingen zelfs meer geld uit dan het aan inkomsten kan verwachten.

Las u dat eerder? Ik schreef het 3 x 4 jaar geleden ook al eens. Een wethouder was toen zelfs zo eerlijk gniffelend de band met de raadsverkiezingen te bevestigen. Voor zover zelf niet wegbezuinigd, ligt hier een aardig onderzoeksveld voor de regionale journalistiek braak. Ontmasker de hulpsinterklazen die voor eigen gewin met gulle hand tonnen belastinggeld uitdelen. 5 december lijkt me een uitgelezen publicatiedatum.