Raamambtenaren
De cao van gemeenteambtenaren liep 8 maanden geleden af en sindsdien is het financieel alleen maar slechter gegaan. Er komt een nieuwe ronde miljardenbezuinigingen aan, waarvan de gemeenten ongetwijfeld een deel moeten bijdragen.
De tekorten op grondbedrijven zijn nog groter dan gedacht. Het ABP gaat de pensioenpremie verhogen, die de gemeenten voor tweederde moeten betalen. De Wet houdbare overheidsfinanciën maakt het onmogelijk dat gemeenten de algemene reserve inzetten om de guurste stormen te trotseren.
Langzaam, heel langzaam passen de vakbonden zich aan. Op hun websites staat nu dat voor steeds meer gemeenteambtenaren werkzekerheid de belangrijkste eis in de cao is geworden, omdat de banen onder druk staan. Pas daarna komen koopkrachtbehoud en kwaliteit van het werk. Simpel gezegd: de vakbonden willen geen gedwongen ontslagen.
Dat is mooi, dat is nobel, want niemand wil gedwongen ontslagen. De meeste gemeenten slagen er ook in die te vermijden. Maar niet alle, omdat bij sommige de financiële problemen groter zijn dan bij andere. En gemeenten die vroeger de wens van de vakbonden opvolgden weinig externen in te huren maar alles met vaste medewerkers te doen, hebben nu de grootste problemen. De vakbonden vinden het prima om contracten van externen te stoppen en tijdelijke contracten niet te verlengen. Maar de ambtenaren in vaste dienst moeten van de vakbonden blijven, ook als hun werk stopt. De gemeenten stoppen bijna alle inburgeringscursussen, maar de inburgeringsambtenaren blijven bij de gemeente in dienst.
De gemeenten blazen veel nieuwbouwprojecten af, maar houden alle planologen in dienst. Ze bezuinigen op staf en overhead, maar houden alle overbodige stafmedewerkers toch in dienst. Er is nauwelijks geld over voor re-integratie van werklozen, en het weinige geld dat er nog is moeten de gemeenten dan blijven besteden aan eigen re-integratiemedewerkers – die zelf met behoud van salaris de hele dag thuis mogen blijven. Dat betekent extra bezuinigen.
Bibliotheek sluiten? Het gebouw blijft bestaan en de medewerkers moeten in dienst blijven, dus dat bespaart weinig. Zwembad dus ook sluiten. Ojee, nog te weinig. En ondertussen zitten steeds meer werkloze ambtenaren met baangarantie 8 uur per dag betaald patience te spelen.
Niemand wil gedwongen ontslagen, maar soms is het onvermijdelijk. Als er iets dodelijk is voor het imago van de gemeenten, dan is het een baangarantie. Als er iets veel geld kost, waardoor er lange tijd geen ruimte is voor loonsverhoging, dan is het een baangarantie die overbodig geworden medewerkers blijft doorbetalen. Het domste wat een overheid met financiële problemen kan doen, is zichzelf verbieden efficiënter te gaan werken.
slecht verhaal. Graag voorbeelden, cijfers etc.
Anders is het maar een hoop borrelpraat.