Kassa!

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de kosten van de reorganisatie van de politie leiden tot minder agenten. Waar zou minister Opstelten dan de kosten van de reorganisatie van de politie mee betalen? In het regeerakkoord staat daar geen geld voor gereserveerd.

Wel, ten eerste zijn er de reservepotjes van de politiekorpsen. Zoals bijna elke organisatie, hebben de politiekorpsen de afgelopen jaren wat geld opzijgezet voor slechtere tijden. Zolang dat met mate gebeurt, is dat verstandig. Als je dan een tegenvaller hebt, dan kun je dat potje inzetten om de tegenvaller op te vangen, of om als het ware tijd te kopen om een oplossing te zoeken. Wanneer de minister die korpsen wil samenvoegen tot één organisatie, verzamelt hij ook alle reservepotjes. Kassa!

Dat betekent trouwens wel dat geld dat bestemd was voor het vangen van boeven, nu gebruikt wordt voor reorganisatiekosten. Kassa! voor de externen dus...

Om die reservepotjes in stand te houden, moet de minister natuurlijk wel zorgen dat die korpsen ze niet snel gaan uitgeven, niet aan nuttige zaken, en zeker niet aan overbodige luxe zaken. Zoals gemeenten direct onder preventief toezicht komen wanneer een herindeling wordt aangekondigd, zou het verstandig zijn als alle politiekorpsen nu onder preventief toezicht komen. Dan kunnen ze niet meer uitgeven dan ze binnenkrijgen. Niet aan gedacht, beste minister?

Ten tweede: weet u nog dat 20 jaar geleden de grotere gemeenten, met meer dan 40 duizend inwoners, hun eigen gemeentepolitie hadden? Toen in 1994 de regionale politie werd gevormd, haalde het Rijk twee financiële trucs uit. De eerste truc was dat de gemeenten slechts de boekwaarde van hun politie bureaus vergoed kregen, ongeveer 200 miljoen gulden. De werkelijke waarde was veel hoger. Maar de gemeenten werden gerustgesteld: nee, de overwaarde van die politiebureaus gaat niet naar het Rijk, maar naar het regionale korps waarin de gemeente ligt. Een schrale troost, maar vooruit, liever in de eigen regio houden dan naar een andere regio.

Nu krijgt het Rijk uiteindelijk toch die bezittingen mét de overwaarde te pakken. Kassa! De tweede truc was dat de gemeenten geen cent kregen voor de overige bezittingen van de gemeentepolitie, met als argument dat het Rijk die door de doeluitkering eigenlijk zelf had betaald. Dus het Rijk redeneerde niet ‘eens gegeven blijft gegeven’, maar ‘eens gegeven, blijft toch van mij’. Nogmaals kassa!

U mag de reorganisatie van de politie ‘centralisatie’ noemen. Maar een betere term is ‘kassa!’.