Bijvoederen
In een kanariegeel jasje verdedigde minister Verburg van Landbouw vorige week in de Tweede Kamer dat de wilde runderen, herten en zwijnen in de Oostvaarderplassen, op de Veluwe en in andere Nederlandse natuurgebieden, niet worden bijgevoederd. Dat lijkt heel gemeen, want die beesten zijn vel over been en verzwakt door de lange vorstperiode van de afgelopen tijd. Goede kans dat als de minister ze niet extra te eten geeft, er een aantal bezwijkt. En dat is een naar gezicht, al die dooie beesten in het veld.
Helaas, pindakaas, legde de minister uit. Ze ging niet bijvoederen, want zo is de natuur nu eenmaal. En als je wel gaat bijvoederen, overleven ook de zwakkere dieren. Die gaan zich voortplanten, waardoor de kuddes te groot worden voor het gebied waarin ze leven. Er is dan alsnog te weinig voedsel en Verburg kan het jachtgeweer uit de kast halen, haar jachtpet op haar geblondeerde kuif zetten en de dieren gaan afschieten. Dat willen we ook weer niet, als samenleving.
De vergelijking met de economische crisis is natuurlijk snel gemaakt. Marktwerking is toch net zo iets als de natuur: laat de natuurlijke krachten hun werk doen en de zwakste bedrijven sterven uit en de sterkste overleven.
Maar hier gaat de vergelijking helaas onmiddellijk mank: want minister Bos heeft grote kuddes bedrijven (banken, verzekeraars) die in een barre periode moesten overleven, uitbundig bijgevoederd met grote sommen geld. Daardoor heeft de natuur niet zijn werking kunnen doen en zijn de zwakkeren niet ten onder gegaan. De financiële steun van minister Bos aan de banken gaat in tegen het bijvoederbeleid van minister Verburg. Tweespalt in het kabinet!
Het gevolg zal zijn dat de zwakkere banken en verzekeraars die het hebben overleefd, zich gaan voortplanten, waardoor er steeds meer komen. En uiteindelijk zal minister Bos ze met een schot hagel moeten afschieten. De DSB en Ice Save waren de eerste twee. Er volgen er vast nog meer.
De burgers en politieke stromingen die willen dat de overheid ingrijpt bij iedere ellendige gebeurtenis die ze op televisie zien, hebben een te optimistisch beeld over waartoe de overheid in staat is. Ze moeten leren accepteren dat er soms dieren dood gaan, hoe naar dat ook is om te zien. Of dat er banken failliet gaan, hoe vervelend dat ook is. Maar de overheid moet daar vooral niet ingrijpen. Want er ontstaat door zo’n faillissement wel weer ruimte voor andere banken. De overheid is niet almachtig. De wereld is niet maakbaar. Af en toe moet er een slachtoffer vallen om te voorkomen dat de kudde te groot wordt. Geen Vadertje Staat die daar iets aan kan veranderen.
Paul Lensink
Dadelijk zeggen we nog dat de overheid niets kan oplossen maar alleen problemen kan veroorzaken! Brrr.