Netjes vragen, alsjeblieft

In mijn auto is dit jaar al twee keer ingebroken. Laptop kwijt, altijd vervelend. Maar nog erger en ergerlijker is alle ellende die daarbij komt.

Het enige wat zo’n inbreker wil, is een paar tientjes verdienen met een oude laptop. Maar van die laptop was de waarde voor mij veel hoger dan voor de inbreker. Een usb-stick is voor hem enkele euro’s maar voor mij veel meer door de bestanden die erop stonden.

Bovendien is de schade aan de auto veel hoger dan de waarde van die laptop. Voor die paar tientjes voor die inbreker krijg ik dan al het administratieve gedoe eromheen: politie, formulieren invullen, verzekering, weer formulieren invullen, auto wegbrengen naar de garage, een week verplicht met het openbaar vervoer, auto ophalen van de garage.

De schadevergoeding die je van de verzekering krijgt, is op papier wel goed geregeld maar in de praktijk altijd te laag. Voor die paar tientjes zit ik voortdurend in angst: wanneer wordt er wéér ingebroken? Je bent niet meer zeker dat je de volgende dag je eigen spullen nog hebt, je bent weerloos tegen een brute inbreker omdat er nauwelijks controle is. Mensen die dit ook is overkomen, verzuchten dan altijd: ze hadden van mij de spullen zo gekregen, als ze het maar netjes hadden gevraagd.

Op die usb-stick, die ik nu dus kwijt ben, stond een overzicht van wat de gemeenten dit jaar al hebben moeten bezuinigen. Eerst in de zomer, bij het akkoord over 2013, en enkele weken terug weer, bij het regeerakkoord. Bezuinigen, altijd vervelend. Maar nog erger en ergerlijker is alle ellende die de gemeenten daarbij krijgen. Het enige wat het rijk wil, is 1,2 miljard euro. Voor die 1,2 miljard wordt het btw-compensatiefonds afgeschaft. Maar daarmee worden de gemeenten opgezadeld met veel ergere en ergerlijke problemen. Plannen voor investeringen komen niet meer uit, omdat een deel van de dekking wegvalt.

Heel veel administratief gedoe door nieuwe boekhoud­regels en ICT-systemen; het rijk was toch tégen administratief gedoe van de gemeenten? Voor die 1,2 miljard wordt een groot deel van het scholenbouwbudget afgehaald. Voor die 1,2 miljard moeten de gemeenten fuseren tot honderdduizend inwoners. Als iets bestuurlijke drukte oplevert, zijn het wel herindelingen. We zijn toch tegen bestuurlijke drukte? Ook wordt het schatkistbankieren opgelegd. Bijkomende schade voor de gemeenten: tweehonderd miljoen euro renteverlies per jaar. Ja, op papier is geregeld dat naar de compensatie wordt gekeken, maar in de praktijk is die altijd te laag.

En ten slotte voortdurend de vraag: wanneer komt de volgende bezuiniging? De gemeenten zijn weerloos tegen nieuwe bezuinigingen in het voorjaar, het rijk kan bruut grijpen wat hij wil hebben omdat er nauwelijks weerwoord is. Ze hadden van mij die 1,2 miljard euro zo gekregen, als ze het maar netjes hadden gevraagd.