Omstreden Bloemendaalse fractie splitst zich op
De fractie Hart voor Bloemendaal die naar eigen zeggen slachtoffer is van een ‘cordon sanitaire’ van ambtenaren heeft besloten zich op te splitsen.
De fractie Hart voor Bloemendaal die naar eigen zeggen slachtoffer is van een ‘cordon sanitaire’ van ambtenaren heeft besloten zich op te splitsen.
'Zwart maken'
Fractievoorzitter Marielys Roos van Hart voor Bloemendaal heeft bekendgemaakt dat haar mede-raadslid Rob Slewe en duo-raadslid Christa Faas verder gaan als fractie onder een andere naam. Roos wil niet dat fractiegenoten door burgemeester Elbert Roest verantwoordelijk worden gehouden voor haar meningen op Facebook. Volgens Roos zou het college haar fractiegenoten ‘zwart maken’ en hen ten onrechte verantwoordelijk maken voor iets wat zij niet hebben gepubliceerd.
Fractiegenoten 'niet meetrekken'
‘Ik heb op mijn Facebookpagina een aantal uitingen gedaan waar ik volledig achter sta en recht op heb om dat te doen in het kader van de vrijheid van meningsuiting. Ik ben daar verantwoordelijk voor en niet mijn twee fractiegenoten. Ik zal mij zo nodig verantwoorden in dat kader van die vrijheid’, aldus Roos. Ze wil echter niet haar fractiegenoten hierin meetrekken ‘in tegenstelling tot hetgeen het college van B&W van de gemeente Bloemendaal wel doet’. Daarom splitst ze de fractie.
Beschuldiging
Roos wijst op de recente brief die door Bloemendaalse ambtenaren is opgesteld en ondertekend door het college met de beschuldiging dat de fractieleden van Hart voor Bloemendaal uitlatingen doen op Facebook die ‘ambtenaren belachelijk maken, beschimpen of persifleren’. Tijdens de laatste raadsvergadering op 30 januari j.l. vroeg raadslid Leonard Heukels van Liberaal Bloemendaal aan burgemeester Roest waar Slewe en Faas die uitlatingen dan hadden gedaan. Daar wilde Roest geen antwoord op geven.
'Fractie heeft één mening'
Volgens Roos kon hij dat ook niet bewijzen, want zij hadden die uitspraken niet gedaan. ‘Maar dat vond de burgemeester helemaal niet relevant’, schrijft ze. ‘Wat hem betreft zijn de handelingen of uitspraken van één van de leden van de fractie van Hart, zelfs als die privé worden gedaan, handelingen en uitspraken van de gehele fractie en wat hem betreft zijn dan alle leden daarvoor verantwoordelijk.’ Of zoals Roest het verwoordde: ‘De fractie is een eenheid van individuele leden die in collectiviteit en gezamenlijkheid optreedt.’
Zonder last
‘Niet alleen is dit oordeel van de burgemeester juridisch faliekant onjuist, het is ook buitengewoon kwalijk omdat het raadsleden in de uitoefening van hun politieke ambt verboden wordt vrijuit te spreken’, aldus Roos. In de praktijk komt dit er volgens haar op neer dat ‘fractieleden verworden tot elkaars politieagent’. ‘Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn van de democratische rechtsstaat. Maar het is wel de bedoeling van burgemeester Roest.’ Met de splitsing moet het duidelijker zijn wie wat zegt en vindt. Tot slot wijst Roos erop dat het begrip 'fractie' niet voorkomt in de Grondwet en ze sluit af met: zonder last.
De Bloemendaalse burgemeester Elbert Roest (D66) is benaderd voor een reactie, maar heeft deze vooralsnog niet gegeven.
Zo, en het college van B&W dan? Collegiaal bestuur? Zijn die niet ook politiek verantwoordelijk voor misstanden van (top)ambtenaren? En als daar geen maatregelen tegen worden genomen na meldingen zoals ambtsmisdrijven, maar dezelfde misstanden zelfs voortduren en men raadsleden politiek probeert te beschadigen, wat is er dan nog over van de bestuurlijke integriteit van het college? Topambtenaren bedrijven vaak (partij)poltiek waarbij machtsmisbruik niet wordt geschuwd, ook niet richting lagere ambtenaren (dwang). Daarom komt de handhaving bij de rechtsbescherming van klokkenluiders in de praktijk ook niet van de grond.
Misleiding, bedrog, valsheid in geschrifte, achterhouden en vernietigen van documenten, ook naar de raad, komt veel vaker voor dan men wil geloven. Dit hangt samen met een jarenlang in zichzelf gekeerde bestuurscultuur die geheel niets te maken heeft met transparantie en behoorlijk bestuur. De wijze waarop een college al steigert bij een melding toont aan dat men er geheel niet adequaat mee omgaat. Een gebrek aan zelfreflectie en zelfreinigend vermogen.