Bonden proberen met acties goede cao gemeenten af te dwingen

Gemeenteambtenaren zijn volgens de vakbonden ‘klaar’ met de vertragingstactieken van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten om tot een goede nieuwe cao te komen. De werkgevers op hun beurt verwijten de bonden vooral onduidelijkheid.

Onacceptabel

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) vindt de cao-eisen van de vakbonden behalve ‘irreëel’ ook onduidelijk, met name waar het de looneisen betreft: drie verschillende looneisen van elk van de drie vakbonden. ‘Onze cao eisen zijn duidelijk. Wij eisen onder meer 12 procent loonsverhoging voor 2023 en ook  Automatische Prijscompensatie (APC)’, zo laat FNV-onderhandelaar Marieke Manschot weten. ‘De VNG biedt in het laatste loonbod van 14 december slechts een schamele 5 procent per 1 februari 2023 (en 3 procent per 1 april 2024). De inflatie is nog steeds extreem hoog en de krapte op de arbeidsmarkt, met daarbij ook de werkdruk, nog steeds zeer groot. Uit het laatste loonbod van de VNG blijkt volstrekt onvoldoende waardering en toch roept de VNG ons op om hen tegemoet te komen. Volstrekt onacceptabel’, zo reageert ze op het naast zich neerleggen van het gestelde ultimatum door de gemeentelijke koepelorganisatie.

Loon en verlof

De werkgevers deden gisteren een oproep aan de bonden om weer aan de onderhandelingstafel plaats te nemen, ‘verder te gaan waar we gebleven waren’, maar verder vooral om een ‘concreet en haalbaar’ tegenbod te doen. De VNG stelt na de start van de onderhandelingen meerdere malen een bod te hebben gedaan, onder andere op de twee onderdelen die voor de bonden het zwaarst wegen: loon en verlof. Telkens, zo luidt het verwijt aan het adres van de bonden, was de reactie dat het niet genoeg was, maar tegelijkertijd was er niet de bereidheid om te verkennen hoe het beter kan. De koepelorganisatie had immers aangegeven dat het loonbod 8 procent (over twee jaar) geen eindbod was.

Versobering

Verder wijzen de werkgevers erop dat ze een zeer omvangrijke uitbreiding van de verlofaanspraken hebben voorgesteld: uitbreidingen van de bovenwettelijke vakantie-uren van zes naar acht dagen voor alle medewerkers en de bereidheid om af te spreken dat medewerkers 187 verlofuren per jaar kunnen kopen. Een (tegen)bod van de bonden is tot dusverre uitgebleven, anders dan de inzet. En zo missen de werkgevers ook een inhoudelijke reactie van de bonden op hun voorstellen voor de versobering van de bovenwettelijke sociale zekerheid.

Eenzijdig proces

Het enige ‘integraal bod’ van de bonden, zo stelt de VNG, dateert al weer van begin oktober 2022. ‘Drie verschillende looneisen van elk van de drie vakbonden, 15 andere onderwerpen, een bijlage over verlof en vitaliteit, een bijlage over ‘echte banen’ en een verwijzing naar de drie inzetbrieven van de drie vakbonden.’ Al met al erg onduidelijk allemaal, zo stelt de gemeentekoepel. ‘De onderhandelingen komen op ons over als een nagenoeg eenzijdig proces: één partij mag alle stappen zetten in de hoop ooit een vaag punt te bereiken waarop de andere partij bereid is om de onderhandelingen echt te beginnen. Voor de werkgevers is dat onbegonnen werk.’

Thuiswerkvergoeding

Lichtpuntjes zijn dat er de onderhandelingspartijen het volgens de VNG eens lijken te kunnen worden over een verbetering van de thuiswerkvergoeding – ‘2 euro netto en een internetvergoeding van 1 euro netto, samen 3 euro netto’ – het verbeteren van betaald ouderschapsverlof en de toelagen en over het gezamenlijk oppakken van duurzame mobiliteit en inclusiviteit.