Jonge ambtenaar bezorgt manager hoofdbrekens
Van vakspecifieke kennis tot 21st century skills – ambtenaren kunnen een breed palet aan opleidingen volgen. Naar welke vaardigheden zijn leidinggevenden vandaag de dag op zoek? En waar moet je als aanbieder van opleidingen echt niet meer mee aankomen?
Steeds meer overheidsmanagers worstelen met de vraag hoe om te gaan met de nieuwe generatie jonge ambtenaren. Dat stellen opleidingsinstituten voor met name leidinggevenden in de publieke sector.
Ank Dierckx, adjunct-directeur van Studiecentrum voor Bedrijf en Overheid (SBO), valt op dat steeds meer leidinggevenden zich het hoofd breken hoe om te gaan met de nieuwe generatie jongeren die nu bij de overheid komt werken. Deze generatie Z – geboren tussen 1995 en 2015 – is nog veel minder gevoelig dan de millennials voor hiërarchische structuren en is veel meer gewend om in bottom-up-netwerken te opereren, wat wordt versterkt door het veelvuldig gebruik van sociale media en andere digitale netwerken. Dit sluit ook aan op de observatie van Achterberg dat het werken in projectteams zonder een sterke lijnstructuur een andere manier van leidinggeven vraagt.
Veeleisend
Jongeren van de generatie Z willen meteen kunnen meepraten, zegt Dierckx. ‘En niet alleen dat, ze willen ook voor vol aangezien worden, vragen een veilige omgeving waarbinnen ze fouten mogen maken en er moet ook iets met hun ideeën worden gedaan.’ Voor leidinggevenden, vooral voor ambtenaren die in de afgelopen decennia stap voor stap zijn opgeklommen, is dat wennen en bovendien een uitdaging om deze veeleisende generatie tevreden te houden.
Generatie Z
Maar volgens Marlies Timmerman, directeur bij Horizon Training & Ontwikkeling, slaat de term ‘tevreden houden’ de plank al mis. ‘Er komt een nieuwe generatie binnen die op geheel andere manier denkt en waar de organisatie ook van kan leren. Die werknemers ‘klein houden’ is niet productief, het is veel slimmer om gebruik te maken van de vaardigheden en ook de verbazing van deze nieuwkomers. Dat wil niet zeggen dat ze altijd hun zin moeten krijgen, maar je moet ze in elk geval serieus nemen.’
Timmerman probeert leidinggevenden te helpen op een andere manier met medewerkers te communiceren. ‘Kort gezegd: niet op je strepen staan, maar echt het gesprek voeren. Dat is van belang.’
Sociale media
Herrick Jellema, programmamanager bij Bestuursacademie Nederland, herkent de zelfverzekerde houding van de nieuwe generatie jongeren in organisaties. ‘Zij denken: ik doe het zelf wel; ik heb geen leidinggevende nodig om een goed beleidsstuk te schrijven. Doordat zij heel snel hun weg kunnen vinden in de digitale wereld en sociale media, vinden zij binnen no time wat ze nodig hebben. Van een leidinggevende verwachten zij dat die inspireert en faciliteert: zorg er maar voor dat dat beleidsstuk goed in het college van burgemeester en wethouders wordt behandeld.’
Lees het volledige artikel in Binnenlands Bestuur nr. 5 van deze week (inlog)
Reacties: 12
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
En dat mis ik nogal bij beginnelingen en gevorderden.
1. Hoe harder je schreeuwt hoe meer aandacht je krijgt.
2. Op de man spelen en jij-bakken in een discussie belangrijker zijn dan argumenten.
3. Iedereen waar je het niet mee eens bent zwart maken prima is.
4. Je per definitie gelijk hebt als je je beledigd en te kort gedaan voelt.
5. Als je 1. t/m 4. doet, je ook nog eens een bekende Nederlander kunt worden.
(vertaling van een statement om Imgur.com, oh ironie)
Hoezo Sociale Media?
-zorg dat je up to date bent op je vakgebied.
-weet dat je vooral voor burgers werkt.
-houd voldoende contact met je portefeuillehouder.
-laat -waar enigszins mogelijk- burgers en/of instellingen participeren bij (beleids)voorstellen.
-houd werk en privé strikt gescheiden, ook op het gebied van sociale media.
-schroom niet om dwars te denken.
Natuurlijk beginnen ze met een overdosis aan zelfvertrouwen, maar als je ze even vast laat draaien in de modder, staan ze daarna gewoon open voor suggesties. Niet beleren, maar aanmoedigen. Jij helpt ons, wij helpen jou. Waar zit je mee? Vraag eens aan ...., die heeft ook zo'n klus gehad, kom we lopen er even naartoe. Gewoon even onbevangen duidelijk maken dat ze nog helemaal niet alles kunnen weten, dat we allemaal nooit uitleren en dat het normaal is om met collega's te sparren en feedback te vragen, te ontvangen en te geven. Maar ook dat het 'eigen schuld, dikke bult' is, als ze koppig doorgaan op de foute weg. Maar ook dan niet lang zeuren. Oprapen, zand afkloppen, standje geven en weer loslaten.
De slimmeriken merken echt wel snel genoeg dat Google en social media wel veel info kunnen ontsluiten, maar dat niet alle info klopt en dat je vooral zelf moet blijven nadenken. Stommeriken had en heb je in alle generaties. Daar moet je dan ook gewoon afscheid van durven nemen. Jij past niet bij ons, of wij passen niet bij jou, maar we zijn in ieder geval geen match. Toedeloe en succes verder!
Werkend bij een ministerie, heeft mijn manager voor het 5e (!) achtereenvolgende jaar een gratificatie gekregen in het kader van Bewust belonen. Niet omdat hij harder werkt of zo. Maar hij is nu eenmaal goede maatjes met de directeur. Ja, zo gaat dat bij de rijksoverheid.
Mijn kinderen werken in het bedrijfsleven. Daar doen ze aan winstdeling. Niet voor een paar uitverkorenen, maar iedereen deelt daar in mee. Want het werk, dat doe je tenslotte met zijn allen.