Halsema sprak ambtenaren over onveiligheidsgevoelens

41 ambtenaren van de gemeente Amsterdam schrijven in een interne brief aan burgemeester Femke Halsema dat een deel van de Marokkaans-Nederlandse medewerkers zich niet langer veilig voelt in de eigen organisatie. Alle medewerkers die de brief hebben getekend zijn direct uitgenodigd voor een gesprek met de burgemeester en gemeentesecretaris Peter Teesink.

Vermoedens onjuist
In de brief, waar NRC Handelsblad de hand op heeft weten te leggen, staat dat medewerkers met een Marokkaanse achtergrond het gevoel hebben dat zij onder een vergrootglas liggen vanwege de manier waarop ex-topambtenaar Saadia Ait-Taleb is aangepakt. Ze werd ervan beschuldigd de spil te zijn in een ‘Marokkanennetwerk’ dat elkaar zou bevoordelen. Vervolgens ontsloeg de gemeente haar en deed aangifte, waarop de politie een groot onderzoek opende met observaties en telefoontaps. Uiteindelijk bleken de vermoedens niet te kloppen.

'Fouten erkennen en herstellen'
Nu zeggen de ambtenaren, die op allerlei plekken binnen de gemeente werken, ‘bezorgd te zijn over de organisatie’. Als ‘direct gevolg’ van de zaak zouden diverse ambtenaren al zijn vertrokken of nog ziek thuis zitten, citeert NRC uit de brief. De affaire zou medewerkers van Marokkaanse afkomst extra hebben aangegrepen, omdat de beschuldigingen zich richtten op medewerkers met die achtergrond. De briefschrijvers eisen dat de gemeente Amsterdam haar fouten in de zaak-Saadia niet alleen erkent, maar ook herstelt.

'Onacceptabel'
Burgemeester Halsema is zich zeer bewust van de gevoelens van onveiligheid bij medewerkers naar aanleiding van gebeurtenissen uit het verleden, laat zij in een geschreven reactie weten. Dit is voor haar ‘onacceptabel’. ‘Daarom worden er intensief gesprekken gevoerd om het gevoel van veiligheid te vergroten. Alle medewerkers die de brief hebben getekend zijn direct uitgenodigd voor gesprek met de burgemeester en de gemeentesecretaris.’

Persoonlijke gesprekken
Die bijeenkomst heeft volgens Halsema binnen een week plaatsgevonden en had een hoge opkomst. Na dit gesprek heeft gemeentesecretaris Peter Teesink nog twee bijeenkomsten belegd. Aanvullend voert Teesink persoonlijke gesprekken met medewerkers en worden ook organisatieonderdelen in groepsverband betrokken. Dit heeft als doel het gevoel van veiligheid te vergroten en het geschade vertrouwen te herstellen. De vorderingen wordt in nauw overleg met de briefschrijvers afgestemd, aldus de burgemeester.

Schriftelijke vragen
DENK-fractievoorzitter Mourad Taimounti heeft aangekondigd tijdens de raadsvergadering van 4 en 5 november mondelinge vragen te willen stellen over 'de angstcultuur en onveiligheid van Amsterdamse gemeenteambtenaren met Marokkaanse wortels die is ontstaan door de afhandeling van de zaak Saadia Ait-Taleb binnen de gemeente Amsterdam'.

UPDATE 4 NOVEMBER
In reactie op bovenstaand bericht heeft de gemeente Amsterdam de interne brief naar de redactie van Binnenlands Bestuur gestuurd, nadat ze had gewezen op 'onwaarheden' in de berichtgeving van NRC: 

- De gemeente stelt dat het woord 'Marokkaans' niet voorkomt in de brief. Het zou gaan om een divers gezelschap. Dat laatste geldt in ieder geval voor de ondertekenaars. Het woord 'Marokkaans' komt niet voor in de brief. Onder het kopje 'Collega’s die met wantrouwen worden geconfronteerd' staat wel: 'We hebben signalen dat collega’s van niet-westerse afkomst en met name collega’s met een islamitische geloofsovertuiging hebben ervaren dat zij “bij associatie” met wantrouwen werden geconfronteerd naar aanleiding van de “affaire Saadia”.'

- De gemeente stelt dat de gemeente Saadia nooit heeft beschuldigd van 'het runnen van een netwerk dat zichzelf bevoordeelde'. 'Dat schreef de Telegraaf ooit, maar is niet waar.'

- De gemeente benadrukt dat Saadia is ontslagen vanwege belangenverstrengeling. 'Dat heeft tot twee keer toe stand gehouden bij de rechter. De gemeente kreeg gewoon gelijk.'

- Tot slot maakt de gemeente duidelijk dat de strafzaak van het Openbaar Ministerie is geseponeerd. 'Dat ging over fraude. Dat is een zwaarder vergrijp dan belangenverstrengeling en kon niet bewezen worden.'