Ambtenaar na 50 dienstjaren met pensioen

Projectleider civiele techniek Johan Verhage (66) gaat begin volgende maand met pensioen bij de gemeente Noordoostpolder. Hij heeft er dan vijftig jaar gewerkt. ‘Ik ben als jongste gekomen en ga als oudste weg.’

Architect Cees Pouderoyen wilde in de jaren na de oorlog van De Deel het San Marcoplein van Emmeloord maken. Het plein wérd het grijze middelpunt van de hoofdstad van de Noordoostpolder. En dat zou het ondanks de periodiek opborrelende renovatieplannen- en discussies heel lang blijven. Tot nu – zo’n zeventig jaar later. Projectleider civiele techniek van de gemeente Noordoostpolder Johan Verhage kijkt voldaan uit over de vernieuwde De Deel en de fontein in wording – zijn laatste klus. ‘Het heeft vijftig jaar geduurd.’

Stencilmachine

Vijftig jaar, zo lang werkt Verhage al bij de gemeente Noordoostpolder. Hij begon er in 1970 als leerling-tekenaar. ‘Hoe deden we dat in die tijd? Tekeningen maakten we eerst met potlood en daarna met inktpennen overtrekken. De tekentafels stonden in een lange rij. De eerste rekenmachine was zo breed als deze tafel. Als je een ingewikkelde berekening wilde, stond-ie vijf minuten te rammelen. De eerste zakrekenmachine moesten we binnen de afdeling met elkaar delen want hij kostte 1.200 gulden. Ik knipte en plakte de bestekken in elkaar. De typistes tikten de tekst op een stencil en dat werd op een stencilmachine afgedraaid. Voor de aanbestedingen werden vijftien bestekken gemaakt en verkocht. Nummer 16 had pech. Aannemers stonden al om 5 uur ‘s ochtends in de straat te wachten en via een luikje konden ze de bestekken dan kopen. Onze eerste IBM-computer voor het maken van bestekken had een vaste schijf van 20MB. Dat zijn nu vier foto’s.
Jongere collega’s vinden het maar gek.’

Politiek

Verhage is in die vijftig jaar opgeklommen van tekenaar naar werkvoorbereider en schrijver van bestekken tot projectleider civiele techniek. Om te zeggen dat hij honkvast is, is een understatement. ‘Ik heb nooit de behoefte gehad om hier iets anders te doen of om naar een andere gemeente te gaan. Ik heb ook niet gestudeerd buiten Emmeloord, want als je dat doet kom je meestal niet terug’, zegt hij. Misschien heeft hij het wel vijftig jaar uitgehouden omdat hij zich altijd weinig heeft aangetrokken van de politiek. Verhage: ‘Wethouders komen en gaan. Vandaag is het groen en morgen is het rood.’

Gezellig plein

Decennia lang weet de politiek van Noordoostpolder zich geen raad met het San Marco van Emmeloord, De Deel. Totdat in 2016 architect Benno Strootman uit Amsterdam wordt ingevlogen. ‘Hij luisterde in een open planproces naar de bevolking en presenteerde een paar scenario’s voor een gezellig plein. Bij de gemeente kwam een nieuwe projectleider’, zegt Verhage. ‘Deze projectleider heeft maar één doel: De Deel en het centrum van Emmeloord een modern gezicht geven. Hij wil resultaten zien. Dat is even wennen, maar als er echt iets moet gebeuren dan heb je zo’n duwer nodig.’

Eigen ontwerp

Wat Verhage op de valreep hoopt mee te maken, is de inwijding van de fontein op wat de ‘Kleine Deel’ heet. Hij heeft hem zelf ontworpen. ‘Er moest er een komen, maar wat en hoe, dat had de architect er niet bij gezegd. Tijdens mijn vakantie in het Zwarte Woud en de Vogezen heb ik inspiratie opgedaan. Ik dacht aan de Noordoostpolder, met zijn twaalf dorpen. De Deel is het plein voor iedereen in de polder. Vanaf Emmeloord gaat een straal in een boog naar ieder dorp en ieder dorp heeft ook zijn eigen spuitstraal. De fontein is opgebouwd uit blokken natuursteen. Het zou een prachtig afscheidscadeau zijn als ik op 3 september bij mijn afscheid de fontein in gebruik mag stellen.’

Lees het volledige interview in Binnenlands Bestuur nr. 16 van deze week.