Salarisstrook bevat geen nieuw besluit

Een ambtenaar is het niet eens met zijn salarisspecificatie en gaat daartegen in bezwaar. Volgens het college is geen sprake van een officieel besluit, zodat dit rechtsmiddel niet eens open staat. Kan de man klagen over de hoogte van zijn salaris?

'In de clinch' is een rubriek waarin jurist/columnist Michel Knapen actuele zaken in het ambtenarenrecht belicht. 

Rein Waaldorp* werkt sinds 1983 bij de gemeente Vlissingen. Op 15 september 2017 meldt hij zich voor één dag per week ziek. Zes maanden later laat het college weten dat zijn bezoldiging per 15 maart 2018 wordt gekort – zo is dat geregeld in de arbeidsvoorwaardenregeling CAR/UWO. In dat besluit staat dat hij dan 90 procent ontvangt van het salaris voor het gedeelte dat hij arbeidsongeschikt is. Het kortingspercentage wordt voor het eerst toegepast in april 2018.

Tegen die salarisspecificatie maakt Waaldorp bezwaar, dat niet-ontvankelijk wordt verklaard. Het college vindt dat de salarisspecificatie geen officieel besluit is, zodat Waaldorp daartegen niet eens bezwaar kan instellen. In de salarisstrook zijn immers geen wijzigingen in de salarisbetaling opgenomen dan die reeds uit het eerste besluit voortvloeiden.

Bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant komt Waaldorp niet verder. Die concludeert hetzelfde als het college: de salarisspecificatie is een integrale uitwerking van het besluit waarbij Waaldorp met ingang van 15 maart 2018 met 10 procent wordt gekort. De salarisspecificatie maakt de korting weliswaar inzichtelijk, maar dat betekent niet dat sprake is van een nieuw element. De salarisspecificatie is feitelijk een herhaling van het besluit over de salariskorting, niet gericht op een zelfstandig rechtsgevolg – en dus geen nieuw besluit. Waaldorp kón er niet eens tegen in bezwaar (en beroep) gaan.

Dat probeert Waaldorp toch bij de Centrale Raad van Beroep, die moet oordelen of de salarisspecificatie een besluit is zoals bedoeld in de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Is het inderdaad zo’n formeel besluit, dus gericht op een rechtsgevolg, dán kan daartegen bezwaar worden gemaakt en beroep ingesteld bij de bestuursrechter.

Volgens vaste rechtspraak ligt aan elke – meestal maandelijkse – salarisbetaling een besluit ten grondslag. Dit besluit kan zichtbaar worden in een salarisspecificatie, waartegen in beginsel bezwaar kan worden aangetekend. Als over een element van de salarisvaststelling eerder een besluit is genomen en daarin bij een periodieke betaling geen wijziging optreedt, is in het algemeen slechts sprake van een herhaling van het eerder genomen besluit. Zo’n herhaling is niet gericht op een (ander) rechtsgevolg, en kan dan niet worden aangemerkt als een Awbbesluit. Er is dan geen bezwaar mogelijkheid.

Volgens Waaldorp bevat de salarisspecificatie ten opzichte van het besluit (over de korting) wel nieuwe elementen. Begin maart 2018 is hij door een herseninfarct volledig uitgevallen. In plaats van één dag per week krijgt hij nu voor vijf dagen in de week 90 procent van zijn salaris. Toch krijgt hij de Raad niet mee.

Die oordeelt dat de rechtbank terecht heeft geconstateerd dat de salarisspecificatie van april 2018 een integrale uitwerking is van het besluit over de korting. Het klopt dat Waaldorp na 15 maart niet meer heeft gewerkt vanwege zijn herseninfarct. Er kon daarom geen sprake zijn van doorbetaling van bezoldiging over de uren waarop werkzaamheden zijn verricht.

In de salarisspecificatie van april komen dus geen nieuwe elementen tot uiting ten opzichte van wat al was besloten in het eerdere besluit. De salarisspecificatie is een herhaling van dat besluit en is dus geen zelfstandig besluit waartegen bezwaar open staan. Het salaris blijft zoals het was – klagen kan niet.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:CRVB:2021:2298