Reden voor ontslag kan nog worden veranderd

Tot twee keer toe verscheen een Hilversumse ambtenaar niet bij de bedrijfsarts. Onvoorwaardelijk ontslag werd door de Centrale Raad van Beroep afgewezen. Kan het college de ontslaggrond nog veranderen?

Het gaat niet goed met Annefleur Zuidheide*, sinds 2004 ambtenaar bij de gemeente Hilversum. Vindt ze zelf. Ze neemt enkele weken verlof op en meldt zich daarna ziek. Volgens de bedrijfsarts kan zij na een pauze weer halve dagen werken, op een rustige werkplek, maar dat wil Zuidheide niet. Een door het college voorgestelde beëindigingsregeling komt niet tot een vergelijk. Wel wordt Zuidheide een maand vrijgesteld van werk met inhouding van haar bezoldiging.

Zo kan ze uitzoeken hoe ze verder wil. Van werken komt het niet meer. Een bezoek aan de bedrijfsarts laat ze schieten, zonder opgaaf van redenen. Tweede bezoek: idem dito. Dat leidt tot een berisping van het college en later tot onvoorwaardelijk ontslag. Twee keer een afspraak met de bedrijfsarts negeren levert immers ernstig plichtsverzuim op, evenals het weigeren het werk op te pakken. Er is geen sprake van een medische beperking, Zuidheide heeft daarover tenminste geen relevante stukken aangeleverd.

Een uitnodiging om in een persoonlijk gesprek te bekijken of een minnelijke oplossing denkbaar is, laat Zuidheide aan zich voorbij gaan. Ze krijgt wel nog het advies mee om een externe deskundige in te schakelen. Ook daar gaat Zuidheide niet op in. De Centrale Raad van Beroep vindt het onvoorwaardelijk ontslag te gortig, omdat dit alleen is gebaseerd op één keer weigeren de bedrijfsarts te bezoeken – voor die andere keer is zij immers al berispt. De hoogste ambtenarenrechter draagt het college op een nieuw besluit te nemen over het plichtsverzuim. Dat doet het college: Zuidheide wordt eervol ontslag verleend vanwege een impasse die dusdanig is dat een verdere vruchtbare samenwerking niet mogelijk is.

Als Zuidheide na het ontslag werkloos is, krijgt zij van het college nog een aanvullende en nawettelijke werkloosheidsuitkering. Inmiddels loopt de procedure al bijna vier jaar. Ze vraagt dan alsnog nabetaling van haar ingehouden salaris. Dat wijst het college af. Daarover, en over het impasse-argument start Zuidheide een nieuwe procedure. Daarover deed de Centrale Raad van Beroep op 23 december uitspraak. Die constateert een verstoorde werkrelatie. Dat blijkt onder andere uit het wegblijven bij de bedrijfsarts, terwijl Zuidheide wel in staat was daarnaartoe te gaan. Zonder advies van de arts kon het college niet bepalen of zij nog kon werken.

Nu Zuidheide ook niet inging op het aanbod een externe deskundige in te schakelen, is die impasse ontstaan. En die staat een verdere vruchtbare samenwerking in de weg. Dan kan voortzetting van het dienstverband redelijkerwijs niet van het college worden verlangd. Het college mocht Zuidheide ontslag verlenen. Omdat zij niet aannemelijk heeft gemaakt dat het college een overwegend aandeel had in het ontstaan en voortbestaan van de impasse, krijgt zij – naast de al toegekende uitkeringen – geen extra vergoeding (‘plusje’).

En Zuidheides verzoek tot nabetaling van haar salaris? Stopzetting van de bezoldiging is vier jaar geleden besloten. Toen maakte Zuidheide daar geen bezwaar tegen, waardoor dit besluit in rechte vaststaat. Alleen als zij nieuwe feiten of veranderde omstandigheden had aangedragen die haar verzoek tot nabetaling hadden kunnen onderbouwen, had zij daarop nog een kans gemaakt. Daarmee komt zij niet. Omdat het afwijzen van het verzoek door het college niet evident onredelijk is, kan Zuidheide die nabetaling wel vergeten.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:CRVB:2022:2797