Een val zetten voor een ambtenaar is ongepast

Een ambtenaar raakt betrokken bij een dienstongeval. Werken lukt niet meer, ze gaat wel tegen betaling wimpers zetten in een salon. Mag de werkgever daarom de arbeidsovereenkomst ontbinden?

Als Els Burgstee* na een lange avond werken – ze had straatdienst – naar huis gaat, raakt ze betrokken bij een verkeersruzie tussen twee anderen. Als ze dat wil sussen, loopt ze klappen op. Daags erna meldt zij zich ziek. De bedrijfsarts oordeelt dat zij niet kan werken, dat zou haar herstel belemmeren.

Wel vraagt ze aan haar teamleider of zij bij vriendinnen wimpers mag zetten, een ontspannende bezigheid. De teamleider gaat dat uitzoeken. Ondertussen begint Burgstee al tegen betaling in een salon, de eigenaresse meldt dat op Facebook. In die tijd laat de bedrijfsarts weten dat Burgstee af en toe naar het werk kan komen om koffie te drinken en contact te houden met collega’s. Dat Burgstee ook regelmatig in de wimpersalon is, weet haar teamleider niet: dat mag pas als de bedrijfsarts akkoord is en die heeft nog niet gereageerd. Ondertussen registreert Burgstee haar eigen bedrijfje bij de Kamer van Koophandel.

Als haar werkgever de activiteiten ontdekt, boekt een medewerker een afspraak bij Burgstee. Niet om wimpers te laten zetten, wel om bewijs tegen haar te verzamelen. Burgstee wordt betrapt, hoewel ze haar werkgever had verteld dat ze naar de fysiotherapeut moest. In een gesprek met haar werkgever verklaart ze dat ze dacht toestemming te hebben gekregen van haar teamleider. De werkgever wil de arbeidsovereenkomst ontbinden. Volgens de werkgever heeft Burgstee geen toestemming gekregen om commerciële activiteiten te verrichten, zoals voorgeschreven in het verzuimprotocol.

Ook de leugen over de fysiotherapeut wordt haar zwaar aangerekend. Ze mocht niet werken, maar volgde wel een wimpercursus en bezocht een vrijgezellenfeest. Ze heeft de ambtseed geschonden door niet zorgvuldig, onkreukbaar en betrouwbaar te zijn.

Burgstee vindt dat ze tijdens haar ziekte niet kan worden ontslagen, maar wat haar wordt verweten staat los van haar arbeidsongeschiktheid. Een opzegverbod is in principe mogelijk, aldus de kantonrechter (rechtbank Midden-Nederland). Maar in dit geval niet.

Van belang is dat de werkgever de mishandeling op straat heeft aangemerkt als een ‘dienstongeval’, waarbij Burgstee ernstige gezondheidsschade opliep. De werkgever had compassie moeten tonen en de irritatie bij collega’s over ‘de zieke Burgstee die bijklust’ moeten begrenzen. Dat deed de werkgever niet. Ook de kritiek dat Burgstee een vrijgezellenfeest had bezocht past een overheidswerkgever niet: die moet het belang van ontspanning inzien.

Had Burgstee moeten wachten op formele toestemming voor de bijbaan? Haar teamleider had gezegd: luister vooral naar je lichaam. Dan is het begrijpelijk dat Burgstee alvast begon met de wimpers. Het behalen van een ‘wimper’-certificaat gaf haar voldoening en zelfvertrouwen, belangrijk voor het herstel. De werkgever heeft niet duidelijk gemaakt wat de medische bezwaren waren tegen de nevenactiviteiten.

Het past een overheidswerkgever ook niet om een ‘wimper-afspraak’ te maken om Burgstee zo te kunnen betrappen. In plaats van een val te zetten, had deze Burgstee moeten confronteren met de berichten op sociale media. Er valt Burgstee zeker iets te verwijten maar niet zoveel dat de arbeidsovereenkomst moet worden ontbonden – ook niet nu aan haar als ambtenaar hoge integriteitseisen mogen worden gesteld.

Daar komt bij dat Burgstee jong is (25), dit haar eerste baan is en dat zij in haar werk voor de publieke zaak het nodige voor de kiezen heeft gehad.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:RBMNE:2022:3876