Coronablog Breda: ‘Soms voel ik me een beetje als Remy’

We gaan deze week in Brabant onze derde week in van ‘sociale onthouding’. Rond de 1100 van de 1700 medewerkers werken dagelijks vanuit huis. Ik vroeg een paar van mijn collega’s hoe het met hen gaat.

Carolien: ‘Ik ben met een man en twee jonge kinderen aan het thuiswerken. Het is echt passen en meten om alle twee te werken en ook nog juf en meester te spelen. Mijn man heeft het meeste thuis gedaan, zonder hem had ik het niet gered! Ik werk als communicatieadviseur, en deze weken voel je je toegevoegde waarde voor je collega’s en de stad. Dat geeft energie en adrenaline. Maar als je midden in het nieuws zit, denk je ook 'hoeveel van mijn collega’s gaan getroffen worden door dit virus, of misschien wel ik zelf?' Ik denk veel beter na over het vastleggen van afspraken en het opslaan van documenten, misschien lig ik volgende week wel op bed en moet iemand anders mijn werk overnemen. Ik mis het meest het rondlopen, de energie die je krijgt van zaken als tv-ploegen die langskomen, evenementen in de stad. Ik voel me soms een beetje als Remy uit ‘Alleen op de wereld’. Het echte leven is zoveel mooier dan het online leven!’

Marieke: ‘In het begin was het digitale werken wennen. De ‘video-call bingokaart’ was snel vol: 'horen jullie mij?', 'sorry, ga jij maar eerst', 'kan de rest op mute!' Maar inmiddels gaan online meetings soepeler. Thuis werk ik sneller en langer door. In een eenpersoonshuishouden is er weinig afleiding. Toch probeer ik bewust pauze te nemen, naar buiten te gaan om te wandelen en fit te blijven. Nu ik thuiswerk merk ik ook hoeveel informatie je ook toevallig deelt of hoort als je samenwerkt in een kantoortuin. Ik mis mijn collega’s en de gezelligheid. Het delen van lief en leed, samen lunchen en de energie die ik krijg van spontane ideeën die ontstaan. Inmiddels heb ik digitaal de eerste kennismaking met partners, kinderen en huisdieren gehad, en een rondleiding door het huis van een collega. In deze tijden ben ik extra trots om te werken voor Breda en het verschil dat we als gemeente kunnen maken voor inwoners en de stad. Er zijn veel mooie initiatieven en collega’s werken keihard. Ik maak mij ook zorgen over de gezondheid van familie, vrienden en collega’s. We proberen er maar het beste van te maken.’

Bart: ‘Dat was wel even schakelen. Je merkt dat je met heel veel zaken toch in een bepaalde routine zit. Opstaan, naar het werk gaan, werken, sporten en je sociale leven, alles wat je gewend was gaat nu net even anders. Maar ik probeer er zo veel mogelijk kansen in te zien. Het doorbreken van die ingesleten patronen kan soms ook best een eyeopener zijn. Ik draai projecten waar vaak veel externen bij betrokken zijn. Deze liggen nu even stil. Het is voor de projectteams een zoektocht hoe ze verder moeten. Online kan soms een uitkomst bieden. We hebben nu iedere dag een team call, we vliegen die heel gestructureerd aan maar er is ook ruimte voor gezelligheid. Het sociale leven van al je collega’s ligt ook grotendeels stil, dus iedereen wil toch even z’n ei kwijt. Ik probeer goed contact te houden en bel wat vaker met collega’s. Het virtueel werken is een handig en snel alternatief, onze ict-systemen zijn gelukkig goed ingericht, dus we waren snel ‘up and running’. Toch mis je het echte contact. Een beeldscherm, camera en microfoon creëren toch een psychologische afstand. Deze week hebben we opnieuw het bewijs geleverd dat we in Breda ontzettend creatief en innovatief zijn, zelfs onder hoge druk. Dit gaat ons in de toekomst alleen maar helpen om een nog betere dienstverlening neer te zetten, daar ben ik van overtuigd!’