‘De gemeente heeft mij kapotgemaakt’

Nadat ambtenaar Jaco van Heijst melding  maakt van misstanden op de algemene begraafplaats in Rotterdam waar hij werkt, verandert de opstelling van zijn leidinggevenden. Hij raakt een deel van zijn inkomen kwijt en moet de planten bespuiten zonder de vereiste beschermingsmiddelen. Het is het begin van een jarenlange lijdensweg die tot op de dag van vandaag duurt.

Vreemde dingen

De laatste jaren voor zijn ontslag bij de gemeente Rotterdam in 2014 viel het hem op dat er vreemde dingen gebeurden op de algemene begraafplaats waar hij werkte. Onoorbare dingen. Een vaak dronken opzichter, valse beschuldigingen en (gemeente)materialen die zonder braakschade van het terrein waren ontvreemd.  Nadat Van Heijst had ontdekt dat gestolen spullen in een kelder op het terrein stonden en daar foto’s van had gemaakt, deed hij daar melding van bij zijn nieuwe afdelingshoofd. Niet veel later bleken die gestolen spullen te zijn opgehaald uit de schuur. Het bleek dat het afdelingshoofd het aan een leidinggevende had verteld en daarbij ook de naam van Van Heijst had genoemd. ‘Toen wist ik dat ik op heel erg op mijn hoede moest zijn.’

Reorganisatie

Het nieuwe afdelingshoofd was gekomen met een opdracht: reorganisatie. Een verzekeringsmaatschappij zou de begraafplaats overnemen. Het vaste personeel moest eruit ten gunste van oproepkrachten. ‘Wij waren niet flexibel en oproepkrachten zijn voordeliger, zeker in de avonduren.’ Maar daarvoor merkte Van Heijst al dat de opzichter en beheerder ‘anders’ tegen hem deden. ‘Ik werd genegeerd, niet serieus genomen. Ik werd een buitenstaander.’Van Heijst vindt dat hij niet goed voor zichzelf kan opkomen. ‘Op een gegeven moment werden de weekenddiensten afgeschaft. Waar iedere medewerker een afbouwregeling van drie jaar kreeg, was die van mij drie maanden. Ik wilde daar iets tegen doen, maar kreeg geen telefoonnummers of namen van contactpersonen. Daaraan zag ik dat het niet goed zat.’

Bescherming

Van Heist kreeg een nieuwe taak. Hij mocht op een andere locatie stenen met hoge druk schoonmaken met het product Biomos. Zonder spuitlicentie en zonder beschermingsmiddelen. ‘Een collega vertelde mij dat ik de verkeerde verhouding gebruikte en niet onder hoge druk mocht spuiten. Dat zou staan op het veiligheidsblad. Ik heb dat nooit gezien, terwijl dat er altijd bij wordt geleverd. Mij was verteld dat Biomos onschuldig was, een bacterie die je buiten zonder bescherming en licentie mocht spuiten.’

Armoede

Intussen werd zijn loon gekort tot onder het sociaal minimum. ‘Ik zat langdurig in de Ziektewet. We leefden van tussen de 700 en 900 euro bruto per maand, met vier kinderen, in armoede. Ze waren me financieel aan het uitknijpen, zodat ik zou stoppen met de rechtszaak die ik inmiddels was begonnen.’ Het zou zeven jaar duren voordat Van Heijst door de rechter in het gelijk werd gesteld. Het tv-programma Pointer wijdde vorig jaar een uitzending aan juridische procedures om beroepsziekten met onder meer Van Heijst. Die vertelt nu dat een rechter de zaak behandelde als hoger beroepszaak, waarbij hij de uitspraak dus als bindend beschouwde. ‘Maar de gemeente ging alsnog in hoger beroep, terwijl zij niets nieuws had in te brengen. Toen de rechter vroeg waarom, kwam de aap uit de mouw: het ging om de centjes.’ Toen de beroepsziekte was vastgesteld ging de gemeente over tot het ontslaan van Van Heijst. ‘Er was na de uitspraak van de Hoge Raad ineens geen belang meer om mij nog langer in dienst te houden. Zoiets kan het daglicht niet verdragen.’

Excuses

Een woordvoerder de gemeente Rotterdam laat weten dat ‘er al heel veel gezegd en geschreven over deze verdrietige en langlopende zaak waar wethouder Van Gils begin vorig jaar oprechte excuses voor heeft gemaakt richting de heer Van Heijst. De heer Van Heijst heeft gesproken in de commissievergadering van de gemeenteraad. De gemeente heeft hem meerdere malen uitgenodigd om opnieuw met de gemeente in gesprek te gaan. Hij heeft tot op heden nog geen gebruik gemaakt van deze uitnodiging. Wij willen het graag bij deze reactie houden.’

Lees vanaf 6 mei 2022 het hele artikel in Binnenlands Bestuur nummer 9