Vrijwillig verplicht
Van een vereniging waarvan je niet langer lid wilt zijn, zeg je het lidmaatschap op. Klinkt logisch toch?! En het is iets wat u in uw leven vast wel eens gedaan heeft.
Een paar voorbeelden: U bent het niet meer eens met de opstelling van uw vakbond: vakbond opzeggen. De Wegenwacht heeft u niet meer nodig omdat uw leaseauto inclusief pechdienst is: ANWB opzeggen. Uw kind blijkt helaas geen muzikaal wonderkind te zijn: muziekschool opzeggen.
In het ergste geval krijgt u te maken met een vooraf bekende opzegtermijn. Maar daarmee is de kous wat betreft de overeenkomst tussen u en de betreffende vereniging ook af.
Maar soms is het niet zo makkelijk. Er zijn verenigingen in Nederland die zichzelf een dusdanige status en positie hebben weten te geven, dat je er wel lid van móet zijn. Althans, dat vinden ze zelf. Eén van die verenigingen waarop ik doel is de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen, de NVZ. Ook het Slotervaartziekenhuis was lid van deze vereniging. Dat was al zo toen daar ging werken. Ook in het verleden is door de bestuurders gekeken naar het opzeggen van het lidmaatschap van de NVZ. Maar uit angst voor de mogelijke gevolgen is dat toen niet gedaan. Men is lid gebleven uit afhankelijkheid, niet omdat men daar veel waarde aan hechtte.
Ik heb me over de NVZ de volgende vragen gesteld: ‘We zijn dan wel lid van de NVZ, maar wat levert het ons eigenlijk op? Wat doen ze voor hun geld?’ In mijn ogen hele legitieme vragen als je bedenkt dat de contributie van de NVZ zo hoog is dat het ziekenhuis er zeker twee verpleegkundigen een jaar lang van in dienst kan houden! Wij zagen de toegevoegde waarde van het lidmaatschap van de NVZ uiteindelijk niet. En zegden na ampele overweging ons lidmaatschap van de NVZ op.
Maar zo makkelijk als dit klinkt is het niet. Want wat blijkt: een ziekenhuis dat geen NVZ-lid is, wordt buitengesloten van opleidingen en trainingstrajecten. Het college ziekenhuisopleidingen dreigt de verpleegkundige vervolgopleidingen en opleidingen voor radiodiagnostisch laborant, operatie- en anesthesieassistent in het Slotervaartziekenhuis niet langer meer te erkennen. En we kunnen niet meer aan de verplichtingen van de Inspectie voor de Gezondheidszorg voldoen, omdat we niet meer mogen deelnemen aan veiligheidsmanagementprojecten.
Dus, de opleidingen binnen ons ziekenhuis worden nog steeds volgens dezelfde kwaliteitseisen gegeven, door dezelfde gekwalificeerde opleiders. Maar ze worden plotseling niet meer erkend, uitsluitend en alleen vanwege het feit dat we geen lid meer zijn van de NVZ. De Inspectie legt ons het invoeren van een veiligheidsmanagementsysteem op, maar we kunnen het niet goed invoeren omdat we niet tot de trainingen worden toegelaten, want we zijn immers geen NVZ-lid. Dat kan toch niet waar zijn?!
Het lijkt erop dat de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen een absolute machtspositie binnen de ziekenhuiswereld heeft weten te bemachtigen. Mijn standpunt is dat geen enkele vereniging een positie moet kunnen verwerven die belemmerend werkt voor instellingen die ervoor kiezen geen lid te zijn. Dan is er geen sprake meer van vrijwillige keuze, maar is de vereniging, om zichzelf overeind te kunnen houden, een verplicht instituut geworden die zijn leden afhankelijk heeft gemaakt. Daar moet verandering in komen.
Aysel Erbudak
Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Slotervaartziekenhuis
de kunst lijkt mij om dan terug te gaan naar het doel. Is dat niet zoiets als het bijdragen aan de profesisonele ontwikkeling van ziekenhuispersoneel? Misschien vooral met als speerpunt om bij te dragen in de breedte van de specialisten?
Misschien is dat een invalshoek om echt everder te komen! En dan een plek vinden (een raad van advies van de NVZ oid?) waar dit ter bespreking kan worden gebracht!