Vandaag: de dag van de arbeid

Of het de SGP lukt onveranderd de geschiedenis in te gaan, is niet erg waarschijnlijk nu de Hoge Raad in haar nadeel heeft beslist, maar wel lees ik in de Volkskrant dat het marxisme terug is van weggeweest! ‘We groeien weer’, zegt John van Dijk (24) in een donker zaaltje op het terrein van het Binnengasthuis in Amsterdam. De spreker heeft net als Karl Marx een lange baard, zij het dat die van John blond is, zodat hij meer lijkt op een overjarige hippie dan op de man die ooit het Communistisch Manifest schreef.

De onderwerpen die hij voor een klein gehoor van geloofsgenoten afsteekt gaan over de vertrouwde thema’s: de ondergang van het kapitalisme, de opstand van de arbeiders en het verraad van wat je salonlinks zou kunnen noemen. Daarom zit er ook geen samenwerking in met de PvdA en GroenLinks, alsof die partijen dat zouden willen. Ze groeien wel, die Nederlandse marxisten, maar erg groot is de aanhang nog niet. Zelfs één Kamerzetel zit er nog niet in. Maar niet getreurd. De parlementaire democratie is immers een uitwas van het kapitalisme.

Eerst zal de grote Kladderadatsch moeten komen. Dat economische crisis speelt de marxisten natuurlijk wel in de kaart. De belangstelling groeit ook in meer serieuze kringen. Op 1 mei zal de econoom Arnold Heertje in de Amsterdamse Singelkerk spreken over de betekenis van Marx in dit tijdsgewricht. Heertje is een groot kenner van Marx en heeft een enorme marxistische bibliotheek opgebouwd. De linkse filosoof Ad Verbrugge en de oud-communiste Elsbeth Etty zullen Heertje op de Dag van de Arbeid bijstaan. Het belooft uitverkocht te zijn, want mensen horen nu eenmaal graag dat het slecht gaat met de wereld en dat daar een of andere revolutionaire remedie tegen bestaat.

Ondertussen is de campagne voor de parlementaire verkiezingen behoedzaam van start gegaan. De lijsttrekkers en hun partijen vinden het moeilijk een tegenstander te vinden, want misschien moet je straks in een coalitie wel samenwerken. Zo gaan Cohen van de PvdA en Roemer van de SP samen een burgerlijk kopje thee drinken. Ze zullen erg aardig tegen elkaar zijn, maar dat is schijn, want in diepste wezen zijn ze elkaars grootste concurrenten.

Roemer wil dat zijn SP niet helemaal wordt leeggezogen door de PvdA, terwijl Cohen maar al te graag die huidige 25 zetels van Roemer in zijn zak zou steken. De eenheid op links zal altijd een ideaal blijven. Laat  duizend linkse rozen bloeien. Laat ook de marxisten van John van Dijk vandaag heersen op aard.