Mystery burger (34): Burgervader Ubbergen legt gewicht in de schaal

De grensgemeente Ubbergen telt twaalf raadsleden, drie wethouders en één burgemeester, maar van een evenwichtige vergadering is niet echt sprake. Burgemeester Paul Wilbers (PvdA) is erg veel aan het woord.

De agenda in Ubbergen wordt doorgenomen: opening, vaststelling agenda, de trekking van het stemcijfer en mededelingen gaan er zonder meer snel doorheen. Ook zijn er geen burgers die willen inspreken. Inhoudelijk staan er een paar zaken op stapel. Zo heeft Robert Houkes (PvdA/Groenlinks) een vraag over het bestemmingsplan voor het buitengebied. ‘Er liggen drie teksten, maar welke accorderen wij nu?’ vraagt hij aan wethouder Ria Barber (Combinatie 90). Verder stelt hij dat de gemeente moet oppassen voor ‘verrommeling’ met schuren en bedrijven in het buitengebied. 

De wethouder laat kort weten dat de tekst in het bestemmingsplan geldig is en dat daarover besloten moet worden. Burgemeester Wilbers zit voor, maar wil toch iets kwijt: ‘Ik wil daar aan toevoegen dat verrommeling een relatief begrip is. Toen ik hier meer dan tien jaar geleden kwam, waren hier veel minder paarden dan nu. Tegenwoordig zie je op allerlei plekken paarden. Het landschap verandert dus. Het is net als een tuin, die verandert ook binnen tien jaar.’

Later in de vergadering gaat het opnieuw zoals nu. De raadsleden stellen vragen, maar de burgemeester neemt lang het woord. In de stadsregio Arnhem-Nijmegen – waar Ubbergen onderdeel van is – is onrust ontstaan over het vroegtijdige vertrek van regiovoorzitter Jaap Modder. Naast zijn wachtgeld krijgt hij een ton extra om zijn pensioengat te dichten. 

De raad wil weten wat er aan de hand is. Wilbers geeft aan dat hij niet aanwezig was bij de vergadering waarop dit besluit werd genomen. ‘Als ik wel aanwezig was geweest, dan had ik voor gestemd. Laat ik een vergelijking maken met de situatie in onze gemeente. Als u, na mijn zesjarige eerste termijn, opnieuw een contract met mij zou hebben gesloten voor zes jaar en u zou na twee jaar gezegd hebben: burgemeester, u hebt het hartstikke goed gedaan en Ubbergen op de kaart gezet, maar we zoeken eigenlijk een ander soort leider; dan zou ik zeggen: dat is best, maar ik heb nog wel een contract met u voor vier jaar. Hoe doen wij dat dan?’ 

Hij vervolgt met een lang betoog waarin hij stelt dat er allerlei soorten regelingen zijn. ‘Nou, en wat is er feitelijk in onze stadsregio gebeurd? De heer Modder heeft een contract afgesloten voor vijf jaar, maar dat is na twee jaar beëindigd omdat de regioraad een ander soort leider wilde. In dit geval is er afgesproken dat, omdat hij tot zijn zesenzestigste jaar geen pensioenpremie betaalt, hij zijn pensioengat met ruim een ton kan dichten. Dat is een resultaat van het onderhandelingsproces. Ik heb daar geen problemen mee. Het is geven en nemen en je moet elkaar iets gunnen.’ Vervolgens stellen de raadsleden Houkes en Jos Peters (Ubbergen Anders) vragen, waarop ze weer uitgebreide antwoorden van Wilbers krijgen. Na 44 minuten is de vergadering voorbij.

Inhoudelijk is er niets mis met de uitgebreide antwoorden van Wilbers, want hij wil de raad graag informeren. De raad heeft daar ook recht op. Maar in een kleine gemeenteraad als deze valt het erg op dat de burgemeester bijna de helft van de tijd aan het woord is. Het lijkt er zo op dat de vergadering om de burgervader draait en dat kan en mag volgens mij niet de bedoeling zijn. Op deze manier lijken de verhoudingen zoek.