Portret Beste Bestuurder 2017: Paul Smeulders

Zes jaar na dato kijkt Paul Smeulders nog steeds wat ongemakkelijk terug op zijn verkiezing tot Beste Bestuurder 2017. ‘Ik voelde me als een beginnende wielrenner die meteen de grootste koers wint.’ Hij herinnert zich ook nog zijn verbazing. ‘De nominatie speelde tijdens de nieuwjaarsreceptie. Zoveel mensen die ik de hand schudde zeiden dat ze op mij gestemd hadden, van links tot rechts. Iedereen was trots dat een Helmonder genomineerd was. Hij is van ons en we zijn blij met hem!’

Geboren netwerker

Een geboren netwerker, communicatief, daadkrachtig en vernieuwend, schreef de jury van de Beste Bestuurder over de toenmalig wethouder van Helmond, die opviel met zijn plan voor de slimste wijk. En hij was de eerste Helmondse bestuurder in jaren die unaniem steun kreeg voor de begroting. ‘Het is leuk om te horen waarom mensen je nomineren. En het is leuk dat de prijs er is. Bestuurders zijn met hart en ziel bezig hun stad of provincie te verbeteren, maar krijgen zelden publiekelijk complimenten. Dan is het fijn als eens per jaar wél wordt benoemd wat opviel, maar onuitgesproken bleef.’  

Kamerfractie

Toen Smeulders werd uitgeroepen tot Beste Bestuurder stond hij al op de landelijke lijst van GroenLinks. Weldra zou een plek vrijkomen in de Kamerfractie. ‘Met de prijs nam ik op een mooie manier afscheid van Helmond. Ik kijk ook vol genoegen en tevredenheid terug op die tijd. Toen ik wethouder werd was GroenLinks de negende partij, toen ik vier jaar later wegging waren we de grootste.’ Smeulders vertrok naar Den Haag, bleef drie jaar lang Kamerlid en liep bij de volgende twee verkiezingen zijn Kamerzetel mis door voorkeursstemmen op Lisa Westerveld en Kauthar Bouchallikth. ‘Achteraf gezien heeft het zo moeten zijn. Het is eervol om Kamerlid te zijn, maar de rol van bestuurder geeft me nog meer energie.’

Arnhem

Smeulders werd in 2022 informateur en formateur in Arnhem en daarna wethouder. ‘Ik had het nooit zelf bedacht om hier aan de slag te gaan, maar de stad heeft me enorm verrast. En we hebben een heel progressief programma. We vangen drieduizend vluchtelingen op, waarvoor veel draagvlak is. Als college zetten we alles op alles om de segregatie en tweedeling tegen te gaan. We bouwen bijvoorbeeld meer sociale huurwoningen in de duurdere wijken. Voor ons gezinsleven was het een fijne stap. We hebben twee kleine kinderen en wonen nu dichtbij de natuur, aan de rand van de Veluwe. Dat is ook veel waard.