Een bila voor een stavaza

Dit is de negende aflevering van de serie over de top tien van gemeentelijke jeukwoorden, die naar voren kwamen uit een inventarisatie van het AenO fonds gemeenten. Voordat we over gaan naar het meest jeukende woord, zijn we nu aangeland bij een woord dat ook bij menige ambtenaar pukkeltjes veroorzaakt: bila of bilaatje.

Een bila staat voor een bilateraal overleg. Dus geen multilateraal overleg (mula?), waarbij meerdere mensen betrokken zijn en dat dus ook een vergadering zou kunnen heten. Nee, we hebben het hier over een bilateraal overleg, afgekort tot bila, waarbij maar twee mensen zijn betrokken. Je zou het dus ook, laten we eens gek doen, een gesprek kunnen noemen. Of een tweegesprek.

Je kunt je sowieso afvragen waarom we in het kantoortaalgebruik zoveel afkortingen gebruiken. In schrijftaal is het nog logisch. Je kunt duizend afkorten tot k, dat scheelt 6 van de 7 letters. Maar kost het echt zoveel tijd meer om het hele woord duizend uit te spreken in plaats van k? En hoeveel tijdverlies lijd je wanneer je in plaats van de afkorting bila het woord gesprek gebruikt? Die drie letters meer zullen je agenda toch niet onmiddellijk overhoop gooien. Er zijn zelfs mensen die BeeTeeWee zeggen, wanneer ze by the way bedoelen. Op schrift scheelt ook dit een hoop letters, maar uitgesproken helemaal niets en het is ook nog eens verwarrend omdat het lijkt alsof het over omzetbelasting gaat. Overigens zouden ze ook net zo makkelijk het woord overigens kunnen gebruiken, btw.

Als je dus voortaan iets tegen iemand aan wilt houden of met iemand wilt gaan zitten om de stavaza door te nemen of iets in werking wilt stellen, kan dat gewoon in een gesprek, in plaats van een bila.