Advertentie

Overheid overschat zelfredzaamheid burger

De overheid moet meer rekening houden met de grenzen aan het ‘doenvermogen’ van burgers. Er bestaat een behoorlijk verschil tussen wat wetgeving en beleid van burgers verwachten en wat zij aankunnen.

24 april 2017

Dat stelt de WRR, de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, in het vandaag aan VVD-staatssecretaris Dijkhoff van Veiligheid en Justitie aangeboden rapport Weten is nog geen doen. Een realistisch perspectief op redzaamheid.

Onder stress

Redzaamheid vraagt volgens de WRR niet alleen om denkvermogen, maar ook om doenvermogen. ‘De burger moet een plan maken, in actie komen, volhouden en om kunnen gaan met verleidingen en tegenslag. Burgers zijn hiertoe slechts beperkt in staat. Onder stress nemen deze vermogens bovendien sterk af’, aldus de onderzoekers. Er gaapt soms een kloof tussen wat wetgeving en beleid van burgers verwachten en wat burgers aankunnen. ‘Soms is het juist de overheid die mensen minder redzaam maakt’, aldus de WRR.

Erfelijk bepaald

De meeste burgers zijn volgens de WRR slechts beperkt in staat om steeds weer in actie te komen, verleidingen te weerstaan en om te gaan met tegenslagen. Er is maar een beperkte samenhang met opleiding. Ook veel hoger opgeleiden hebben hier regelmatig moeite mee. De onderliggende persoonskenmerken zijn volgens de WRR voor een belangrijk deel erfelijk bepaald en slechts beperkt trainbaar. ‘Het best te trainen zijn specifieke vaardigheden, maar ook dat vraagt om een flinke en langdurige investering’, stelt de WRR.

‘Kennis alleen is niet genoeg voor redzaamheid. Zelfcontrole, een pro-actief temperament en optimisme zijn minstens zo belangrijk voor redzaamheid in de sfeer van gezondheid, persoonlijke financiën en de arbeidsmarkt’, aldus de WRR.

Mentale ruimte

De WRR beveelt daarom aan dat de overheid een realistisch perspectief hanteert op de mentale vermogens van burgers bij het maken van beleid. ‘Dat draagt bij aan het vergroten van hun redzaamheid. Het draagt ook bij aan de legitimiteit van de overheid, omdat burgers er dan op kunnen vertrouwen dat momenten van onoplettendheid en wilszwakte niet direct ingrijpende gevolgen hebben.’

Bij onregelmatigheden zouden uitvoeringsorganen eerst moeten nagaan of er sprake is van niet willen of niet kunnen voor ze sancties opleggen. Forse overtredingen verdienen volgens de WRR forse sancties, ‘maar kleine fouten moeten ook kleine gevolgen hebben.’ Daarbij past ook dat er vroegtijdig en persoonlijk contact wordt gezocht. ‘Want als de stress nog niet te hoog is opgelopen, hebben mensen nog de mentale ruimte die nodig is om bij te sturen.’

Reacties: 7

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

ER IS ZELFREDZAAMHEID Mensen zijn sterk !!!! Kijk eens omje heen
Alle inwoners van Nederland zijn toch beperkt,gestoord,achterlijk,hebben altijd een burn out ,kunnen niets in crisistijd, hebben geen goede hersenen,, we kunne geen kinderen opvoeden, al onze kinderen hebben een stoornis, geen enkele hollander is zelfredzaam kunnen niet met geld om gaan,zijn altijd zwak zonder,enig doorzettingsvermogen volgens de gemeente, de wijkteams en alle hulpverleners natuurlijk want die hebben immers altijd gelijk.Wat een nietsnutten die Hollanders.

Alleen de ambtenaren en de ggz tjes en de sociale werkers zijn goed bij hun hoofd en hebben geen schulden toch ? Dat zijn de enige die wel sterk staan in Nederland. Alleen jullie zijn goed in dit land en gaan ons vertellen hoe het beter moet met steun van alle autoriteiten jullie gaan ons leren hoe we moeten leven..

Burgers kunne niets zelf.

Ik vind dit niet normaal meer en zeer beledigend naar het hele volk toe. Kraak iedereen nog maar meer af hoeveel miljoenen willen jullie er nu weer bij hebben van de regering ? Burgers kunnen zo veel aan .Gehandicapten ook ze praten en geven hun grenzen toch aan ? Ik vind dit echt te ver gaan. De overheid moet snel iets doen want dit gaat verkeerd.
Gerard
We zijn ook allemaal eenzaam volgens de teams we kwijnen weg van ellende ook al zeggen we honderd keer tegen ze dat dat niet zo is zij blijven volhouden dat we heel erg eenzaam zijn we hebben maatjes een groter netwerk en een enorm groot vangnet nodig...........en zij zorgen daar wel even voor ze geven daarom al onze gegevens maar gewoon weg want we zijn toch zo'n stel sukkels.
Wilfred D.
Ze vertellen echt alles wat ze over iemand,een kind of een gezin te weten zijn gekomen heel luid en duidelijk aan iedereen die het maar horen wil de gemeente wil daarbij graag meehelpen want die kwetsbaren moeten sterker worden hoe sappiger het verleden hoe meer ze kunnen geinen met elkaar ze zitten echt nergens mee.
Hans / afdelingsmanager
Als een bestuurder (achteraf) blijkt te zijn omgekocht, zoals de VVD´ers van Rey, Hooijmaijers, Swane etc., heb je er weinig aan om ´zelfredzaam´ te zijn. Het wordt vechten tegen de bierkaai!
Peter van Dijk / maatschappelijk werker
In een klein land is het hallucinant hoe in elke Gemeente het wiel wordt uitgevonden. Daarbij gaat het allemaal zeer bureaucratisch. Belastingdienst etc hebben zich allemaal teruggetrokken in grote kantoorpanden buiten de eigen woonomgeving van cliënten. Fortuyn stelde al voor, om al die zaken in een pand onder te brengen in de eigen gemeente, inclusief de gemeentelijke zaken.



Dit verhaal hierboven is allang bekend, maar verantwoordelijken op al die eilandjes vinden het gemakkelijker om alles te laten zoals het is. Op managers niveau strooit men hartelijk elkaar zand in de ogen. En lagen eronder houden hun mond. Dat doen de veldwerkers ook, want anders wordt men scheef aangekeken, de teamsfeer, of werksfeer te verpesten. Veldwerkers met ervaring kunnen aardig voorspellen wanneer het mis gaat. Ouders ook. Maar het idee van de autonome mens is zo dominant en ook dat als die minder- of niet autonoom kan handelen en wandelen, heeft volgens het wensdenken, wel back up van familie, dat men met open ogen die overlevert aan een hard systeem. Een steeds groter wordend ingewikkeld systeem. Een onoverzichtelijk systeem. Dat gaat decennia al zo.

Wie er wel bij vaart is de mega incasso industrie.



Als het voor aanzienlijk deel autochtone gemeenschap al lastig is, vraag je je af hoe dat moet zijn voor nieuwkomers. Eerst door schade en schande er ook maar autonoom zijnde achter komen?



Er zijn 2 zaken nodig en dat landelijk uitgerold. Het zijn Deltaplannen voor Zorgland. Het is triest dat de analyse decennia bekend is, maar niemand, zoals gebruikelijk, aan te wijzen is als probleemeigenaar. Zo zijn onze manieren in Nederland. Niet geïnteresseerd om zaken eens goed helemaal opnieuw op te zetten, i.p.v. met hier en daar noodverbanden en met alle prachtige PR van dien.



Wat zijn die 2 voorstellen:

1. Een landelijk uitgerold Sociaal Incasso Bureau (SIB) met drie poten. Een voor vrijwillig budgetbeheer, een voor verplicht budgetbeheer als men niet mee werkt en een voor sociale leningen ter overbrugging als men ineens met veel minder inkomen komt te zitten. Algemeen advies hoort er ook bij.



2. Een eveneens landelijk uitgerold systeem van een onafhankelijke zorg coördinator naast de huisarts. Laagdrempelig en dichtbij dus. Die indiceert, controleert en corrigeert. De rotte appels in het systeem verdwijnen vanzelf daarmee en de cliënt heeft eindelijk een steun naast zich, die tot nu alsmaar tegen de (macht van) bureaucratie aanloopt. Lange wachttijden, een aanbodgerichte Zorg, i.p.v. vraaggerichte zorg. Rode draad is al decennia in die hele publieke sector, maar dramatisch binnen de Zorg: traag, te laat, of niet adequaat. Vaak 2 van de 3 kom je tegen. Dat bij gigantisch veel verantwoordelijken op dit terrein. Het is eigenlijk een grote schande dat dit maar door blijft slepen.



Er is geen zelfcorrigerend systeem en de cliënt is een David tegen Goliath. Met de decentralisatie heeft Den Haag bijna alle macht binnen Zorgland onder het dak van Gemeentehuis geschoven. Take or leave it. Dit is ook de houding bij corporaties, die ik meegemaakt heb. Men kent niet het verschil tussen klantvriendelijkheid (enkel vriendelijk te woord staan) en klantgerichtheid! Alsmaar hoor je dat het gesprek kan worden opgenomen, of je krijgt na elk contact een verzoek om een oordeel te geven. En wat heeft dat al die cliënten nou geholpen? Elke politicus, elke manager binnen overheid, hoeft enkel een paar uur per week zelf achter de telefoon te zitten en mails te lezen en weet wat er schort. Die lef heeft men niet.

Verplicht dat maar eerst eens in organisaties!
Kim
Je begrijpt niet dat sociale werkers en gemeente teams deze veroordelende visie die in zoveel gemeenten heerst ondersteunen en nog verder laten verergeren.

Het mag wel wat humaner.

Als een team dit gedrag goed vindt en hier geen problemen mee hebben dan zegt dit heel veel over hun karakter.
A. Wassenburg
Ik denk dat veel van die vermeende hulpeloosheid wordt opgeroepen door, ja zelfs inherent is aan de wijze waarop de overheid meent, probleemoplossend tewerk te moeten gaan. Vraag het eens aan iemand die een rolstoel nodig heeft en de grootste problemen krijgt bij verhuizing: de rolstoel van de oude gemeente teruggeven en de nieuwe niet krijgen. Als alle beleidsfantasten eens gewoon naar Kassa en Radar keken, dan zagen ze luid en duidelijk hoe er met burgers wordt gesold. Als al iets de burgers hulpeloos maakt, dan is het toch echt die overheid zelf, mensen!
Advertentie