Outsider op het Binnenhof

Politiek voor de leek. Een insideverslag van een outsider schiet allerlei kanten uit. Soms is het een gids voor absolute beginners: parlement en politiek voor scholieren verklaard. Op andere pagina’s kan de schrijfster, als zelfverklaarde ‘Bekende Nederlander klasse C’, haar neiging tot particulier gebabbel over haar hoedje op Prinsjesdag of het jubileum van haar Engelse kerk moeilijk bedwingen. Natuurlijk besteedt ze ook aandacht aan het issue waarmee ze oorspronkelijk bekend werd: de rechten van flexwerkers en zzp’ers, die door de verzorgingsstaat structureel worden achtergesteld bij werknemers met een vast contract. Ze geeft wel eerlijk toe dat haar parlementaire inspanningen op dit punt in feite niets hebben opgeleverd.

Maar zoals de titel belooft, is het grootste deel van het boek gewijd aan de belevenissen van een outsider in de binnenwereld van de Tweede Kamer. Daarbij is Mei Li Vos de eerste om de vraag op te werpen: ‘Ben ik wel een goed politicus?’ Het antwoord is niet onverdeeld ja.

In hun eerste functioneringsgesprek stelde PvdA-fractieleider Mariëtte Hamer vast dat Mei Li Vos nog steeds een beschouwer was, die de politiek bekeek als een columnist. ‘Ze had natuurlijk gelijk’, schrijft Vos. ‘Hoe meer afstand je neemt, hoe minder je als volksvertegenwoordiger kan optreden. Maar dat vond ik dus moeilijk.’

Het is dan ook niet verrassend dat Politiek voor de leek vooral interessant is op die momenten dat de auteur de rol van observator en opiniemaker kiest. Haar mening over Job Cohen is bijvoorbeeld ongezouten: ‘Je krijgt een positie met macht niet in de schoot geworpen. Je moet ervoor vechten. (...) Wouter Bos had die machtsdrang, Job Cohen volgens mij niet.’

Ze weet inmiddels ook precies wat er mis is met de hele PvdA: ‘(...)de veel te afwachtende en defensieve houding in de partij. De PvdA lijkt tegenwoordig meer níet te willen dan dingen wél te willen. Het lijkt wel of de PvdA kopschuw is geworden voor de eigen idealen.’ En de remedie? ‘Veel meer trots op het sociaal-democratisch gedachtegoed.’ Durf te kiezen op punten als vergrijzing, integratie en tekorten op de arbeidsmarkt. ‘De angst voor wat electoraal verlies begrijp ik, maar dat krijg je ook als je niets kiest. Hou alsjeblieft op om met samengeknepen billen PvdA’ers meel in de mond te douwen omdat dat de eenheid van de boodschap bevordert. Meel is geen boodschap.’

Wat haar eigen toekomst betreft, laat Mei Li Vos doorschemeren dat het lokale Amsterdamse bestuur haar op den duur wel iets zou lijken. Begin 2014 zullen we weten of de hoofdstedelijke PvdA het met haar aandurft.  

Mei Li Vos: Politiek voor de leek. Een insideverslag van een outsider, Uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 2011, 235 pagina’s, ISBN 9789044617375, € 16,95.