Toets op integriteit

Vóór de zomer is het wetsvoorstel ‘bevorderen integriteit en functioneren decentraal bestuur’ besproken in de ministerraad. Het wetsvoorstel omvat belangrijke wijzigingen op het gebied van integriteit. Een ontwikkeling met veel impact met de gemeentereaadsverkiezingen van 2022 in aantocht is de verplichte risicoanalyse integriteit van kandidaat-bestuurders. Samen met Necker van Naem zet Binnenlands Bestuur de belangrijkste ontwikkelingen ten aanzien van de procedure op een rij.

Uniformiteit versus vrijheid

Sinds 2010 worden er verschillende vormen van risicoanalyses integriteit uitgevoerd. Vaak door een bureau, soms voert de burgemeester zelf een light-variant uit. In de ene gemeente vindt het proces volledig achter gesloten deuren plaats, in de andere gemeente bespreekt een raadscommissie de resultaten met de wethouder of worden de conclusies zelfs openbaar. In 2019 heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken dat willen stroomlijnen door de handleiding Basisscan Integriteit op te stellen. Maar van belang was óók dat gemeenten op onderdelen keuzevrijheid zouden houden. Het vraagstuk ‘uniformiteit versus keuzeruimte’ komt ook nu weer naar voren. Na het verschijnen van het wetsvoorstel pleitten de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de Wethoudersvereniging voor meer uniformiteit. De Nederlandse Vereniging voor Raadsleden en het Nederlands Genootschap van Burgemeesters zien juist graag meer ruimte voor lokale invulling. De risicoanalyse wordt nog vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 verplicht, maar een concrete uitwerking laat nog even op zich wachten. De ministerraad heeft besloten dat later met een Algemene Maatregel van Bestuur aanvullende regels worden opgesteld.

Belangrijkste wijzigingen

Geen benoembaarheidsvereiste: het uitvoeren van de risicoanalyse wordt verplicht, maar er is geen sprake van een benoembaarheidsvereiste.
Raad aan zet: waar in 2018 veel burgemeesters hun gemeenteraad alleen informeerden over het feit dat de risicoanalyse was doorlopen, komt de raad nu nadrukkelijker in beeld. De raad stelt de kaders voor de risicoanalyse, zowel op inhoud als voor wat betreft de vraag wie de risicoanalyse uitvoert.
Openbaarheid: de conclusies, aanbevelingen en beheersmaatregelen worden openbaar gemaakt. Bij de benoeming beschikt de gehele raad dus over deze informatie.
Rol van de burgemeester: de burgemeester ziet toe op de uitvoering van de risicoanalyse. De burgemeester heeft ook de mogelijkheid om de onderzoekers te bevragen over het proces. Vanuit de wettelijke taak van de burgemeester om de bestuurlijke integriteit te bevorderen heeft dat voordelen: zo wordt ook de basis voor de integriteitszorg gedurende de collegeperiode gelegd.
Gezamenlijkheid: de instantie die de risicoanalyse uitvoert en de kandidaat-wethouder bespreken samen de te nemen maatregelen op basis van de gesignaleerde risico’s.

Integer op alle niveaus

Ook bij volksvertegenwoordigers en bewindslieden staat integriteit in de schijnwerpers. Vooralsnog gebeurt dat op een andere manier dan bij de wethouders.

Volksvertegenwoordigers: de verantwoordelijkheid voor integriteitstoetsing van volksvertegenwoordigers ligt bij de politieke partij. Binnenlandse Zaken bracht er eerder al een handreiking over uit: de Handreiking Integriteitstoetsing van kandidaten voor decentrale politieke partijen. In 2018 hebben enkele gemeenten daarnaast voor hun nieuwe raadsleden een beknopte variant uitgevoerd van de risicoanalyse voor wethouders.
Bewindslieden: voor kandidaat-bewindspersonen heeft het ministerie recent een self-assessment risicoanalyse integriteit kandidaat-bewindspersonen opgesteld. Opvallend is dat het self-assessment beknopter is dan de meeste risicoanalyses voor kandidaat-wethouders.

De handreikingen waar in deze rubriek aan gerefereerd wordt, zijn te vinden op de website www.politiekeambtsdragers.nl.