Working Nine to Five?

Kom niet met de auto naar Groningen. Dat is de, op het eerste oog, weinig gastvrije boodschap die we eind maart kregen. Wat is er aan de hand? De zuidelijke ringweg wordt vernieuwd. U weet: Groningen ligt ontzettend ver weg in het noorden, dus u komt Groningen meestal binnen via het zuiden. Over het drukste kruispunt van Noord-Nederland, het Julianaplein.. Dat kunt u tot september beter niet met de auto doen.

Het Julianaplein en stukken van de zuidelijke ringweg liggen er namelijk uit. Het wordt allemaal anders en beter. Hoe precies kan ik u niet uitleggen. Het is een heel ingewikkeld project. Maar straks zeggen we: ‘het was het wachten waard’. Eerst zijn we hier wel eens wat sceptisch, later trots als een pauw. Die megagrote ombouw van de ringweg heeft wel de nodige consequenties. We moeten met zijn allen de auto zo veel mogelijk laten staan. Om te voorkomen dat de stad verandert in één grote file, moet het autoverkeer minimaal 20 procent omlaag.

Twintig procent minder auto’s. Een half jaar lang. Onmogelijk? Ik denk dat het gaat lukken. Er hangt hier echt een sfeer van: dat gaan we met z’n allen doen. Eigenlijk niemand die boos roept: ‘hoe haal je het in je hoofd?’ Nee, ziekenhuizen verplaatsen afspraken van duizenden patiënten die van buiten de stad komen, naar een tijdstip buiten de spits. Of laten pendelbusjes rijden voor hun medewerkers vanaf het transferium. De mbo-scholen passen hun lesroosters aan, zodat er in de spits meer ruimte is in de trein en de bus. En allemaal andere organisaties plannen hun vergaderingen op plekken buiten de stad en roepen hun medewerkers op thuis te werken of op de fiets te komen.

De gemeente wordt natuurlijk ook geacht een steentje bij te dragen. Dat vind ik niet meer dan logisch. Als grote werkgever zijn we ook verantwoordelijk voor het gebruik van de stad, dus vermijden we de spits. We gaan weer vaker thuiswerken en plannen onze afspraken op rustige dagen. Daar ben ik sowieso een voorstander van. Ik hoor Dolly Parton nog zingen: ‘Working Nine to Five’. Tegenwoordig kunnen we veel flexibeler zijn. Begin eens om 8 uur. Of om 10 uur als het de vorige avond te gezellig was, waarom niet?

Eerlijk gezegd ga ik zelf nooit met de auto ‘de stad in’. Ik woon in een buitenwijk van Groningen en probeer vaak naar mijn werk te lopen. Heerlijk! En ik kan af en toe thuiswerken. Mensen die achter de publieksbalie zitten, kunnen dat niet. Dat betekent dat wij, de mensen die de auto kunnen laten staan, ons moeten aanpassen. Zo kunnen de mensen die echt met de auto moeten, op tijd op hun werk aankomen, de hulpdiensten in geval van nood snel ter plekke zijn en onze mensen van Stadsbeheer er ook langs.

Alleen maar thuiswerken is trouwens ook niet goed. Ontmoeting is heel belangrijk. Dat gaan we het komende halfjaar echt wel af en toe doen. Als we maar niet meer met z’n allen tegelijk door de stad willen. Eigenlijk helemaal niet zo’n grote opgave als iedereen zijn steentje bijdraagt.