Mystery Burger: Athene aan de IJssel
In Athene aan de IJssel vergadert men onverstoord verder.
De weg naar de raadsvergadering in Deventer was lang: na tien jaar wikken, wegen en gedoe staat er een plan voor een nieuw stadskantoor op de agenda. Geen best plan, vinden de insprekers.
In acht retorisch fraaie betogen laten ze de raad weten wat ze ervan vinden. Inspreker Martin Yland typeert de financiële risico's: 'We worden Athene aan de IJssel'. Stichting Volkspeiling presenteert de resultaten van een heus onderzoek onder 650 inwoners: 64 procent is tegen.
De raad wordt verwend met deze politieke participatie. Hij krijgt argumenten op een zilveren schaaltje aangereikt. Het zijn niet alleen maar tegenwerpingen, maar ook voorwaardelijke argumenten: Alléén als de oude gebouwen blijven staan ben ik voor, stelt vereniging Oud Deventer. Alléén als de binnenruimte centraal kan worden afgesloten zijn we voor, stelt de ondernemersvereniging. Let op de financiële risico’s! Communiceer op tijd!
De raadsleden vergaderen echter onberoerd verder. Ze zijn namelijk gekomen voor de aansluitende informatieve raadsvergadering en ze zullen ‘m houden ook. Eén voor één vragen ze over parkeren, veiligheid en warmtewisselaars. Wethouder Marieke de Jager (Deventer Belang) antwoordt alsof ze haar scriptie komt verdedigen. Wanneer het al over punten van de insprekers gaat, wuift ze de vragen geërgerd van zich af. 'Wat vindt u van de volkspeiling?' vraagt SP’er Erik van den Brink. 'Dat is een politieke vraag, die hoef ik bij de informatieve raad niet te beantwoorden', antwoordt de wethouder. 'Wat zijn de dubbele lasten?' wil Carlo Verhaar (GroenLinks) weten? De Jager: 'Dat is te technisch. U krijgt schriftelijk antwoord.'
De verwarde publieke tribune ziet elk spannend moment wegglijden. ‘Hier zijn we niet voor gekomen! We zijn tegen de nieuwbouw! Doe er iets mee!,’ lijken ze te klagen. Wat ze niet weten is dat de Deventer raad vanavond eigenlijk twee vergaderingen houdt. Eén vergadering voor insprekers en één vergadering voor technische vragen, maar dat heeft de raad zelf ook niet in de gaten. Laat staan duidelijk gemaakt. Als de raad dát door zou hebben, had hij in een ronde kunnen reageren op de betogen van de insprekers, dat deel afsluiten, en dáárna zijn technische vragen aan de wethouder kunnen stellen.
Nu blijven alle mooie argumenten onbeantwoord hangen. Onopgemerkt. Geluidloos. En zelfs al heeft de raad aandachtig naar alle argumenten geluisterd, niemand heeft daar iets van gemerkt.
John Bijl
Lees hier alle Mystery Burgers.
Mystery Burger weergeven op een grotere kaart
Reacties: 11
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat hier duidelijk wordt is het spanningsveld tussen 1. een duidelijke procesvoering ("dit is een hoorzitting en daarna een informatieve bijeenkomst"), 2. verwachtingen van aanwezigen en 3. de moeilijkheid om de in de zaal aanwezige (positieve) energie te benutten. Dat los je niet op met alleen een beter verwachtingsmanagement. De uitdaging in zo'n geval is om als voorzitter van de avond flexibel te reageren en daarvoor steun te vragen van de zaal, bijvoorbeeld: "Het stellen van dit type meer politieke vragen is eigenlijk niet voorzien tijdens onze informatiebijeenkomst, maar omdat we hier met zoveel mensen bij zijn die zich hierbij betrokken voelen wil ik het toch toestaan."
Inhoudelijk: de auteur lijkt eigenlijk een aanklacht tegen het systeem in Deventer te lanceren. Immers, door de lokale 'spelregel' dat er op een informatieve avond geen politieke antwoorden te hoeven gegeven, lijkt de burgerparticipatie in een zwart gat te verdwijnen. Dat zomaar presenteren als tekortkoming van de wethouder, lijkt me niet fair.
De aanklacht tegen dit systeem onderschijf ik volledig. Ik zou durven stellen dat daar waar een raadsafvaardiging, een wethouder en een publiek verenigd zijn, er automatisch sprake is van politiek. Dat een wethouder politieke vragen niet 'hoeft te beantwoorden', zal altijd gekunsteld overkomen op een toehoorder zonder kennis van (alle) spelregels. Inwonersparticipatie -dat onder liefhebbers vaak wordt aanbevolen, omdat het de 'kloof tussen burger en politiek' zou dichten- wordt op deze manier wél gehoord, maar het is volstrekt niet duidelijk wat er vervolgens mee gedaan wordt. Ik onderschrijf de mening van de auteur dat dit averechts zal werken op het vertrouwen in de politiek.
En over de inhoud: hoog tijd dat dit stadskantoor er komt. Iedereen heeft meer dan voldoende kunnen meepraten, de doe-fase breekt aan.. Bovendien: in het programma van de partijen (D66, VVD) die twee jaar geleden grote winst haalden bij de verkiezingen, staat de ontwikkeling van het stadhuiskwartier prominent genoemd. En ik wil mijn kiezers niet in de kou laten staan!
De onderhavige kwestie 'Stadskantoor Deventer' speelt al dik 50 jaar. Ook de Mystery Burger dient zich als zodanig te informeren. Al in 1959 was ten tijde van de grootschalige wederopbouwplannen Deventer door het Rijk aangewezen als 'Dubbelstad: 250.000 inwoners'. In vergelijkbare 'voortvarendheid' ontwikkelde de gemeente het plan 'Sanering Binnenstad', ook in 1959. Verdeeld over meerdere gebouwen werd een Gemeentelijk Dienstencentrum (lees: Stadskantoor) rond het Muggeplein, het hart van het Noordenbergkwartier, gepland. Bewoners en middenstanders van deze middeleeuwse binnenstadsbuurt worden tegen schandalige prijzen uitgekocht. De leegstaande panden verkrotten en sommige stortten spontaan in. Geld om te slopen is er niet meer; Deventer is art. 12 -gemeente. In 1976 dienen het Noordenbergkwartier en de Deventer binnenstad als gratis oorlogsdecor voor de verfilming van 'A Bridge Too Far'. De IJsselbrug was mooi meegenomen als metafoor voor de Arnhemse Rijnbrug. In 1975 wordt wereldberoemd en vermaard architect Aldo van Eijck ingehuurd om plannen te ontwikkelen voor een stadskantoor tussen Welle en Polstraat. Een langgerekt bovenmatig gebouw zou voor altijd de skyline van de oude binnenstad rechttrekken. Nog bestaande bebouwing moest wijken. Vervolgens mag begin '80-er jaren de plaatselijke Stadsarchitect in gemeentedienst aan de slag met een stadskantoor aan het Burseplein, nu op de nominatie om gesloopt te worden evenals 'zijn' voormalig gemeentelijk politiebureau (1976) als onderdeel van het Gemeentelijk Dienstencentrum uit 1959. Als altijd 'voortvarend' knoeit Deventer verder met schetsontwerpen voor een Stadskantoor in het Sluiskwartier en het Havenkwartier. (kosten?) Voortdurend opvallend is dat telkenmale na 1959 een Totaal Visie ontbreekt in de planontwikkeling. Na opnieuw een skyline-onterend ontwerp ("de Steenpuist") van opnieuw een vermaard architect, Riedijk, enkel gebaseerd op 'n visie Binnenstad-Zuid,
breekt de plaatselijke politiek. Na een College-herschikking worden deskundigen als Jo Coenen en Fons Asselbergs gezamenlijk ingehuurd om eindelijk tot enig Totaal Overzicht te komen. Helaas is een aantal van hun (rigoreuze) voorstellen fors afgezwakt. Ook gingen diverse voorstellen (infra) mij lang niet vergenoeg. Heel Deventer kon en mocht deelnemen in deze visie-ontwikkeling, inclusief de huidige bezwaarmakers en proteststerenden. Gratis college van twee heren professoren. Met de inmiddels verstoorde "volgorde der dingen", enkel in de tijd wellicht?