Mystery burger: Poepvergadering

Even voor Bredt’s interruptie had ene mevrouw Schelland haar onvrede geuit over het collegevoorstel het hondenlosloopgebied in Park Maarssenbroek behoorlijk in te perken. ‘Meneer Van Nieuwenhoven van de VVD moet zijn kinderachtige en recalcitrante gedrag maar eens laten,’ meende ze. Het dédain is in haar stem, alsof het door haar woordkeus er al niet er dik genoeg bovenop lag, goed te horen.

‘Tsja, dat kan ik niet,’ zegt burgemeester Marc Witteman over het verzoek in te grijpen. ‘Het reglement van orde geeft inwoners de mogelijkheid zich vrijelijk te uiten.’ Hij haalt z’n schouders op. ‘Dat vind ik niet juist,’ stelt een verbaasde Bredt. ‘Dan moeten we het daar na deze vergadering maar eens over hebben,’ vindt de burgemeester verontschuldigend.

Inwoner Schelland is niet de enige die vanavond inspreekt over het hondenbeleid. Nog acht andere inwoners hebben zich gemeld. Terwijl het onderwerp niet eens formeel op de agenda staat. De raad van Stichtse Vecht heeft immers dergelijke besluiten bij de start van deze raadsperiode gedelegeerd aan het college. Maar met een motie vreemd aan de orde van de dag, waarin de VVD-fractie vraagt het losloopbeleid in het park niet in te perken, wordt het toch besproken.

Vooral door insprekers. De zich meldende hondenbezitters hebben geen goed woord voor het beleid over. ‘U geeft gezondheidsgevaar van hondenpoep als argument, maar van de kinderboerderij in het park kunt u ook Q-koorts of vogelgriep krijgen,’ stelt een andere bewoner hardhandig. ‘In de enquête klaagden inwoners vooral over fietsen en daar wordt juist niks aan gedaan!’ ronkt inwoner Van Loo. ‘U winkelt selectief uit de resultaten van het onderzoek!’ zegt een ander. ‘Dank voor uw inbreng,’ zegt een aardige Witteman na elke tirade.

Wanneer de raadsleden het VVD-voorstel zelf bespreken, is de stevige toon niet veel anders. ‘Wij respecteren dat het college een door wijkcommissies opgesteld voorstel overnemen,’ zegt Ike Roetman (CU/SGP) als eerste in het debat. ‘U heeft toch ook de insprekers gehoord, of heb ík die alleen gehoord?!’ interrumpeert Ron Druppers (Maarssen 2000). Ook bij andere fracties moet de legitimiteit van de wijkcommissies het ontgelden. ‘De meeste van de bewoners hebben niet gehoord van de werkgroep of meegewerkt aan het advies,’ meent Suzanne Kox (Lokaal Liberaal). Wethouder Linda van Dort vindt tóch dat het wijkadvies moet worden gehonoreerd. ‘We zouden geen recht doen aan zeven jaar participatie.’ 

‘U spreekt alleen maar met wijkcommissies die u naar de mond praten,’ valt Ron Druppers haar in de rede. ‘Het losloopgebied bestrijdt overlast van hondenpoep. Als u dát niet begrijpt, begrijpt u heel weinig van mensen. En van honden.’ 

Zo’n reactie had in elke andere vergadering op z’n minst tot gefronste wenkbrauwen geleid. Maar burgmeester Witteman vraagt in Stichtse Vecht  dan gewoon grinnikend of er ook een vraag in de interruptie is. 

Niet dat het beleefde antwoord van de wethouder ertoe doet. Niemand in deze vergadering lijkt hier naar toe te zijn gekomen om te luisteren. Boude statements, drogredenen en botte oneliners bepalen de mores van deze vergadering — en elkaar laten uitpraten en het spreken via de voorzitter lijkt hier ook nog niet te zijn uitgevonden.

Even terug naar het begin van de vergadering. Terecht vraagt raadslid Bredt de voorzitter om een ingreep. Maar misschien moet de raad zich eerst eens afvragen of ze zelf niet iets moet doen aan de hardhandige omgangsvormen en de op-de-man-discussies. Want als er íets in Stichtse Vecht moet worden aangelijnd, dan is het wel het debat.