Advertentie

Mystery Burger: Broertjes onderuit als voorzitter

Een burgemeester moet wel respect krijgen. Dat respect moet je deels zelf afdwingen. Dat doe je onder meer door helder voor te zitten.

17 juni 2013

Het valt niet mee om een onrustige gemeenteraad voor te zitten, zo blijkt in Hilversum. Burgemeester Pieter Broertjes - jarenlang hoofdredacteur van de Volkskrant - heeft de raad moeilijk in de hand. De raadsleden hebben hem daarentegen wel in de hand.

Middenin de raadszaal van Hilversum staat een fruitschaal op een tafel. Raadsleden druppelen de zaal in en sommigen pakken een banaantje. Andere babbelen er op los. Weer anderen spelen met hun telefoon. Burgemeester Pieter Broertjes (PvdA) pakt de voorzittershamer: tak! “Ik open de vergadering”. Maar de raadsleden blijven blaten. Broertjes ratelt zelf ook door. Hij spreekt de zaal toe over schilderijen die een lokale kunstenares van het koningspaar heeft gemaakt. Veel raadsleden negeren hem en babbelen verder.

Pas als Broertjes de agenda doorneemt wordt het rustiger. Eén voor één scharen fractievoorzitters zich achter de interruptiemicrofoons. Broertjes: “Vanavond zijn er twee besloten agendapunten. Het gaat om punt 22 en 23. Ik wil voorstellen om die aan het eind van de vergadering, na agendapunt vijftien, te situeren”, zegt de burgemeester. “Voorzitter, voorzitter!” roept raadslid en ex-TROS-boegbeeld Leonie Sazias (Hart voor Hilversum). “Mag ik even mijn zin afmaken?” vraagt Broertjes. Hij vervolgt: “Na die punten vergaderen we dan weer in het openbaar. Kan dat op instemming rekenen?” Sazias: “Het is míj niet duidelijk. Is het de bedoeling om de twee geheime onderwerpen aan het eind van de vergadering te doen? Hoe kunt u dan agendapunt vijftien in het openbaar doornemen? Wij willen uw vertrouwelijke brief van gisteravond rond agendapunt vijftien in het openbaar bespreken.” Broertjes: “Nee, nee, nee, dat kan niet. Maar punt vijftien zelf is wel openbaar.” Sazias: “U moet mij uitleggen waarom dit zo is.” Broertjes: “Dat kunnen we tegen die tijd wel doen.” Sazias: “Wij willen die brief gewoon bij punt vijftien behandelen.” Broertjes: “Nee, dat kan niet. Die brief hoort namelijk bij agendapunt 23 en dat is een besloten punt.” Sazias loopt terug naar haar zetel.

Ook Groenlinks-voorman Jan Kastje heeft een opmerking. Hij stelt dat het besloten agendapunt 23 niet behandeld kan worden, omdat er een landkaart in de stukken ontbreekt. “Ik stel voor om dat punt van de agenda te halen.” Broertjes reageert niet inhoudelijk en brengt het idee meteen in stemming. “Is daar een meerderheid voor?” Een aantal oppositiepartijen is voor. Even is het stil. Broertjes: “Tja, de coalitiepartijen en het CDA steken hun handen niet op.” Dan stelt Kastje voor om agendapunt helemaal aan het eind van de avond te behandelen ‘zodat we de rest van de agenda niet onnodig ophouden’. Broertjes: “Is daar dan een meerderheid voor?” Iedereen praat weer door elkaar heen, maar er lijkt een meerderheid te zijn. Broertjes: “Dames en heren, als u nou even stiller bent. Ik wil u aandachtig vragen om naar uw voorzitter te luisteren!” Maar de raadsleden babbelen verder. Als het iets rustiger is, brengt hij het voorstel van Groenlinks om agendapunt 23 te schrappen opnieuw in stemming. Nu roept een raadslid door de zaal: “D66! Kom op! Dit is democratie!” De acht D66’ers – allemaal lid van de coalitie en grootste fractie – kijken wat beteuterd om zich geen. Langzaam gaan hun handen omhoog. Uit de zaal klikt gegil en applaus. Punt 23 is alsnog van de agenda af. Kastje: “Na weer een rommelig begin zijn we weer op gang gekomen.”

Helaas blijft het daar niet bij. In een debat over samenwerkingsverbanden tussen gemeenten in Het Gooi, dat een half uurtje later plaatsvindt, wordt Broertjes pijnlijk met zijn neus op de feiten gedrukt. Niet alleen verloopt het debat bijna niet via hem als voorzitter, maar ook krijgt hij van Hart voor Hilversum-raadslid Karin Walters het verzoek om de voorzittershamer af te staan aan de raadsoudste. Immers, het gaat nu om een dossier van de burgemeester. Weer is er rumoer en gegiebel. Hoewel Broertjes de ongemakkelijke situatie met een grapje oplost, wordt het na de wissel duidelijk dat de raadsoudste de vergadering iets strakker leidt.

Twee jaar geleden werd Broertjes uit het niets burgemeester van de middelgrote stad Hilversum. Dertig jaar lang was hij journalist en hoofdredacteur bij De Volkskrant geweest. Met zijn achtergrond zou hij een goed boegbeeld voor de Mediastad zijn. En mede dankzij zijn staat van dienst kreeg hij van deze raad het vertrouwen om burgemeester te worden. Maar na twee jaar blijkt dat Broertjes de techniek van het voorzitten nog niet echt in de vingers te hebben. Toegegeven: deze raadsleden zijn geen lievertjes. Ze luisteren slecht en roepen graag. Maar een burgemeester moet wel respect krijgen. Dat respect moet je deels zelf afdwingen. Dat doe je onder meer door helder voor te zitten. Hopelijk gaat het in de toekomst beter.

Kemal Rijken
Klik hier voor het dossier met alle Mystery Burgers.

 


Mystery Burger weergeven op een grotere kaart

Reacties: 1

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

dmitri Boutylkov / jonetvrijwiliger
interessant en nuttig om de democratie in nederland te begrijpen
Advertentie