Mystery Burger: Alle kaders op een hoopje

Met de projectontwikkeling is een totaalbedrag van 60 duizend euro gemoeid. Een flinke som geld voor een de krimpgemeente met een bezuinigingsopgave. ‘Het is een kapitale investering,’ vindt Harm de Vries (ChristenUnie). Meer bezwaarlijk vind hij dat een vrijwilligersinitiatief voor een speeltuin aan het hele plan wordt gekoppeld. ‘Deze enthousiaste groep moet niet ondergeschikt gemaakt worden aan de ontwikkeling.’ Met een amendement wil hij de financiering van de speeltuin loshalen van de projectontwikkeling.

Al snel blijkt dat meer fracties worstelen met het prijskaartje. ‘Het is erg veel geld,’ constateert Gerard Sanders (D66). ‘Wij vinden het een duur plan,’ meent ook Gerard Heijne (Gemeentebelangen). Toch staan er ook voordelen tegenover de kosten, vinden de fracties. Zo D66 is enthousiast over de speeltuin. ‘Kinderen moeten bewegen,’ stelt Sanders. ‘Dat is dan een dure speeltuin,’ interrumpeert Heijne. Volgens het raadslid is het de afspraak speeltuinen met maximaal 3.000 euro te steunen.

‘In ons amendement is 10.000 euro voor de speeltoestellen,’ interrumpeert De Vries snel. Die opmerking leidt tot stevige repliek van Wim Eilert (PvdA) ‘In uw voorstel wordt de ondergrond niet aangepakt. Dat kan helemaal niet!’ zegt hij fel. ‘Ik betwijfel of dat wel nodig is,’ antwoord De Vries. ‘Met dit prijskaartje lijkt het erop dat een mooi bureau met het project aan de haal is gegaan,’ poneert Heijne er achteraan. ‘Wilt u dan dat de rest van het terrein braak blijft liggen?’ vraagt Beertje Wijnholds (VVD) aan de Vries en Heijne. Het antwoord op die vraag lijkt van Edith van der Horst (Partij voor de Dieren) ’Wij vinden het fijn dat de leefomgeving wordt opgeknapt,’ zegt ze. ‘Dit plan moet gewoon gesteund worden,’ oordeelt PvdA’er Eilert definitief.  Het begint er inmiddels op te lijken dat zelfs de raadsleden zelf niet meer weten wie nu op wie reageert. ‘Misschien dat we de kosten kunnen drukken als bewoners zelf materiaal voor de speeltoestellen aanleveren,’ oppert Henri Mendering (GroenLinks) nog.

Wethouder Seine Lok begint zijn repliek dan ook maar met een verzuchting. ‘Er is al heel veel gewisseld,’ zegt hij. In korte bewoordingen legt de bestuurder rustig uit dat de participatie rijkelijk zal bloeien in het plan. En dat het hele project gewoon een goed idee is voor Ter Apel.

Over dat laatste lijkt iedereen het wel eens te zijn. Tenminste, iedere fractie had zo haar eigen beeld erbij waarom dit project er moest komen — en dus waarom het hoge prijskaartje gelegitimeerd is. Hadden de fracties in een vorige vergadering – een commissie of zo – de kans gehad om eerst de burgerparticipatie, de leefbaarheid, de sportende jeugd en andere gewenste maatschappelijke effecten van het plan op een rijtje te zetten, had dit debat een stuk overzichtelijker geleken. Immers, in de politiek hoor je niet alleen te debatteren over wat iets kost, maar vooral over wat het waard is.

John Bijl

Lees hier het dossier met alle Mystery Burgers.