Mystery Burger: Excuusagenda

'Niet iedereen weet dat, maar in 2001 was ik nog activist', zegt Peter Boeijink. Het blijft even muisstil in de raadzaal van Bloemendaal. Iedereen probeert zich heel even voor te stellen hoe de nette VVD’er er toen moet hebben uitgezien. Dat zoiets niet lukt blijkt wel uit het gelach van de raadsleden en de publieke tribune.

Boeijink is getriggerd door de motie die zojuist door Liberaal Bloemendaal en Hart voor Bloemendaal is ingediend. In die motie vragen de fracties er bij het Mobiliteitsfonds Zuid-Kennemerland op aan te dringen dat er géén verbindingsweg tussen de Zeeweg en de Westelijke Randweg wordt aangelegd.
 

In het jaarplan van de gemeenschappelijke regeling staat dat er een onderzoek wordt uitgevoerd naar de haalbaarheid van zo’n verbinding. Vanavond staat dit jaarplan voor vaststelling op de raadsagenda. ‘De wethouders van Haarlem en Bloemendaal hebben beiden laten weten dat een weg op die plek onbespreekbaar is,’ aldus Fred Wehrmeijer (Liberaal Bloemendaal) eerder. Volgens hem heeft de aanleg geen kans - en gaat ten koste van het groen.
 

VVD’er Boeijink vindt de motie ongepast. Hij vertelt charmant over hoe hij vijftien jaar geleden een enquête organiseerde over de verkeersdruk in Overveen. Volgens Boeijink is de gemeenschappelijke regeling er zodat de regiogemeenten gezamenlijk verkeersdruk aan kunnen pakken. ‘Ik vind het jammerlijk dat de indieners met deze motie een stukje uit een gezamenlijk belang proberen te vervangen met eigen belang.’
 

'Maar in Haarlem is toch ook een motie aangenomen dat dit gebied niet mag worden aangetast?’ interrumpeert mede-indiener Marielys Roos (Hart voor Bloemendaal). ‘Dat betreurden we toen ook,’ antwoordt Boeijink. Hij memoreert dat deze motie al weer van vier jaar geleden is. Daarnaast pleitte die motie tegen een gelijkvloerse weg, bedenkt de VVD’er. En het onderzoek uit het jaarplan laat de mogelijkheden open.
 

‘Een tunnelbak kost 100 miljoen,’ stelt Roos verbolgen. ‘Als we de redenatie blijven volgen dat het vast te veel geld kost, zouden we nooit meer wegen aanleggen,’ riposteert Boeijink. Roos draait met haar ogen bij de retoriek. ‘Een tunnel is natuurlijk helemaal niet realistisch,’ valt Wehrmeijer op verveelde toon bij. ‘Dan moet je het schrappen.’
 

‘Wij worstelen met de motie,’ vervolgt Martine Meuleman (GroenLinks). Zij zit ook niet te wachten op een weg in het groen, maar ze wil wel iets doen aan de verkeersdruk. ‘Er moet wat gebeuren aan de problemen in Bennebroek,’ vindt ze.

'Nu breekt m’n klomp,’ zegt Roos. ‘Dit is meer iets voor social media! Mijn kaak ligt echt op straat.’ Ze gaat er overeind bij zitten. ‘Ik wil graag híer het debat met u aangaan,’ zegt Meuleman vastberaden. ‘U ontkent dat er verkeersproblemen zijn?’ vraagt de GroenLinkse. ‘Absoluut,’ stelt Roos. 
 

Inmiddels gaat het debat niet meer over pragmatisch schrappen van een paragraaf. ‘We zijn bij het vaststellen van het jaarplan,’ verbetert raadsvoorzitter Bernt Schneiders. De rest van de raad lacht er wat ongemakkelijk bij. ‘Voorzitter,’ antwoordt Roos ongecorrigeerd, ‘er is een verschil tussen gemeten verkeersproblemen en ervaren verkeersproblemen’.
 

Schneiders’ blik houdt het midden tussen sip en beteuterd als daarna Meuleman ook nog eens door Roos heen praat. Pas als de raad het zat is, durft men weer terug naar de motie. Die wordt, zoals verwacht, niet aangenomen. Maar het zonder meer principiële debat over verkeersdrukte en het behoud van het groen is daarmee vast niet afgelopen. En komt wanneer het niet een keer écht wordt geagendeerd, bij het volgende pragmatische agendapuntje gewoon weer de boel overnemen.