Dubieus rechts

Afshin Ellian betoogde afgelopen weekeind in de Volkskrant dat ‘niets ons meer scheidt van de tirannie wanneer de geweldloze opinie niet meer vrij is’. Hij heeft gelijk. En in dit land is het vooral de opinie ter rechterzijde die onvrij wordt gemaakt. Daarbij worden onzuivere en onfrisse middelen niet geschuwd. Kritiek op de islam staat al snel gelijk met racisme en dan is het stapje naar de Tweede Wereldoorlog nog maar klein. Rechts is bruinhemden is gevaarlijk.

Toegegeven: Wilders doet zelf mee in de oorlogsretoriek door de Koran gelijk te stellen met Mein Kampf. Maar waar Thom de Graaff straffeloos kon beginnen over Anne Frank toen Fortuyn pleitte voor de afschaffing van Artikel 1, Geert Mak de film van Hirsi Ali kon vergelijken met nazipropaganda, en Marcel van Dam Fortuyn een ‘minderwaardig mens’ mocht noemen, daar is Wilders al praktisch schuldig verklaard voor haatzaaien.

Hij is niet het eerste slachtoffer van dit meten met twee maten. Hans Janmaat en Pim Fortuyn hadden te maken met een zelfde reflex. Inmiddels is de heersende opinie dat er destijds overdreven op hun uitlatingen is gereageerd. Waarom mogen extreem linkse jongeren in een obscuur kraakpand wel vergaderen, mogen fundamentalistische en potentieel gewelddadige moslimjongeren huiskamerbijeenkomsten houden, terwijl hun extreem rechtse tegenhangers dit recht wordt ontzegd? Waarom slepen mensen Wilders voor de rechter en laten ze de jongeren ongemoeid die opriepen “alle Joden aan het gas te leggen”? Waarom mag eenieder wel betogen dat het communisme een gevaarlijke ideologie is terwijl dit over de islam volgens sommigen niet mag worden gezegd?

De vraag is waarom er zoveel energie in wordt gestopt om deze man hoe dan ook veroordeeld te krijgen terwijl zich in Nederland aantoonbaar ernstiger zaken openlijk afspelen. Het antwoord zit besloten in bovenbeschreven reflex: rechts is per definitie dubieus.

Sandra Olsthoorn