Mystery Burger (40): Realisme in de raad

Eerlijk duurt het langst, zo luidt het gezegde. Dit kan zeker gezegd worden over het pleidooi van wethouder Hidde Visser (PvdA) van de gemeente Twenterand over het hoofdpijndossier ‘Kulturhus’.

Vanavond debatteert de raad over de toekomst van het Kulturhus De Klaampe in Westerhaar-Vriezenveensewijk; een multifunctioneel complex waar cultuur, sport en andere gemeenschapszaken samenkomen. Sinds de opening van het gebouw, in 2007, heeft het stichtingsbestuur elk boekjaar in de rode cijfers afgesloten. Het gaat om tonnen. Een huurverlaging van 60.000 euro en een gemeentelijke injectie van 30.000 euro mochten ook niet baten: de tent is nu zo goed als failliet.

Raadslid Piet Uitslag (fractie Uitslag) zegt dat hij genoeg heeft van de stichting en wil ‘niet blijven pappen en nathouden’. Hij wil dat de gemeente de exploitatie overneemt van het stichtingsbestuur. Dat vind ook SGP-raadslid Marinus Bossers: ‘Zoals ’t nu gaat, kan ’t niet doorgaan’.  Het CDA wil zelfs een horecabedrijf aantrekken die de boel in het Kulturhus weer gezond kan maken. Tussendoor heeft raadslid Mark Pater (Gemeentebelangen) scherpe opmerkingen: ‘Het CDA wil dat er een horecaondernemer wordt aangetrokken, maar die moet in deze tijden van economische crisis wel eerst gevonden worden’, en ‘In het Kultuurhus was al vanaf de start heel veel mis.’

Chris Walraven van de VVD is harder voor het stichtingsbestuur. 'Feitelijk is de stichting failliet en daarom stuurt de VVD er het liefst de deurwaarder op af om drie ton terug te halen. Wij hebben geen zin om nog meer risico’s te lopen en komen met een eigen scenario waarin de deurwaarder de hoofdrol speelt.’ In de afgelopen maanden gaf het bestuur aan niet weg te willen. Walraven: 'Wethouder, kan u het bestuur dwingen om het bestuur te laten opstappen?'

In zijn antwoord is wethouder Visser direct. ‘Geachte raad, welk scenario u ook kiest; het gaat zeker veel geld en ambtelijke inzet kosten. Ook kunnen we het Kulturhus niet deels afbouwen. Het is één gebouw met één beheer, en één bestuur’, zegt hij. Verder wil hij eerlijk zijn. ‘Wij als gemeente hadden vanaf het begin strakker moeten handhaven, maar we hadden telkens boter op ons hoofd.' Hij heeft ook begrip voor het standpunt van Walraven, maar legt wel uit dat de gemeente het bestuur niet kan laten opstappen. 'Daarom kiezen wij als college voor scenario twee en niet voor scenario een, want dat is een nieuwe pleister op de wond. Nee, we moeten realistisch zijn.'

Het vraagt veel lef van een wethouder om zijn fouten zo ronduit toe te geven en dus een realistisch verhaal te kunnen houden. Door de klare taal van de wethouder kan de pijn uit het verleden worden afgesloten. Op die manier kan de raad een onbezwaarde beslissing nemen, over een dossier dat voor iedereen vervelend is. Zulke klare taal horen we niet vaak. Door zijn heldere antwoorden kan deze wethouder op begrip en sympathie van de raad rekenen. In een volgende bijeenkomst gaat de raad nog stemmen over verschillende toekomstscenario’s.

Kemal Rijken

Meer Mystery Burgers vindt u hier.

Mystery Burger weergeven op een grotere kaart