Het goede gesprek voeren

Iedereen wil met elkaar in gesprek. Gemeenten hameren er voortdurend op dat er gesprekken gevoerd moeten worden met inwoners, ondernemers, maatschappelijke organisaties en (jeukwoord-alert) stakeholders. Maar een gesprek alleen is niet meer voldoende. Gemeenten willen vandaag de dag vooral ‘het goede gesprek voeren’. 

Neem het laatste coalitieakkoord van de gemeente Utrecht: ‘We willen het goede gesprek voeren met onze inwoners over de toekomst van onze stad. We willen samen met hen kansen en uitdagingen bespreken en oplossingen bedenken.’ Ook in Amsterdam wil men het goede gesprek voeren, blijkens het jaarverslag 2022: ‘Het goede gesprek voeren met inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties is essentieel voor het goed functioneren van onze gemeente. We blijven inzetten op openheid, transparantie en participatie.’ Dan kan Rotterdam niet achterblijven. In de bestuursvisie 2022-2026 van de Maasstad staat: ‘We willen een stad zijn waar iedereen zich thuis voelt en waar iedereen een stem heeft. We willen het goede gesprek voeren met onze inwoners over de toekomst van onze stad.’

Wat heerlijk toch, al die gemeenten die het goede gesprek willen voeren. Je vraagt je af of al die andere gemeenten zich nog altijd bezig houden met het verkeerde gesprek. Wat is het goede gesprek en hoe houd je zo’n gesprek dan precies? Een standaardwerk over verbindend leiderschap geeft het verlossende antwoord: ‘Het goede gesprek voer je samen. Er is wederzijdse betrokkenheid en wordt naar elkaar geluisterd. En er is altijd sprake van tweerichtingsverkeer.’

Dat betekent dus dat het voeren van een monoloog, de ander niet aan het woord laten, niet luisteren, geen interesse tonen en irritant tegen iemand aan zitten blaten niet gedefinieerd kan worden als een goed gesprek. Je zou zelfs kunnen stellen dat er dan geen sprake is van een gesprek. Een goed gesprek is dus een gewoon gesprek waarin de meest basale fatsoensnormen worden nageleefd. Toegegeven: dat gebeurt lang niet altijd. Maar door onderscheid te maken tussen een gesprek en een goed gesprek lijkt het alsof een gewoon gesprek per definitie niet deugt.

Laten we een ontmoeting tussen mensen die naar elkaar luisteren, interesse in elkaars visie tonen en elkaar laten uitspreken gewoon een gesprek noemen. Of een normaal gesprek. Want ‘het goede gesprek’ staat niet voor niets op nummer 7 van de lijst met gemeentelijke jeukwoorden van het A&O fonds.