Decentralisaties vragen om crowdmanagement

700.000 mensen hebben zich op Koninginnedag in Amsterdam uitstekend vermaakt.

700.000 mensen maakten op die dag hun eigen keuzes: “Zal ik naar de Dam gaan of naar het Museumplein?”

Tegelijkertijd ging het in het Amsterdamse controlecentrum als volgt:

“Het Damrak loopt eerder vol dan gedacht. Over naar scenario 2: op matrixborden zetten dat de Dam vol is en dat er plek is op de Nieuwmarkt”. Even later: “Het Museumplein loopt vol. Naar scenario 3: pauze laten vallen en daarna DJ andere muziek laten draaien. Daarna wat zware klassieke muziek”. Dertig minuten later: “Het Museumplein loopt leeg. Mensen gaan naar andere plekken”.

Crowdmanagement heet dat.

Ook bij de voorbereiding op Koninginnedag werd hiervan gebruik gemaakt. Zoals het stimuleren van een groot feest op40 kilometerafstand om de druk op de hoofdstad te verkleinen. En bezoekers te stimuleren om uit te stappen op station Amsterdam Zuid, zodat de instroom niet alleen plaatsvindt vanuit Amsterdam Centraal.

De avond voor 30 april is een panel van 600 burgers gebeld met de vraag wat hun plannen zijn: wel/niet naar de binnenstad komen? Hoe laat? Op welke manier?

De scenario’s werden aan de hand hiervan weer aangepast. Camera’s werden geïnstalleerd op hotspots en uiteraard waren er posten van politie, ambulance, brandweer en EHBO op verschillende plekken in de stad die het crisiscentrum voorzagen van actuele informatie.

Voor verschillende doelgroepen werd wat anders aangeboden: op het Museumplein kon men genieten van André Rieu en aan de andere kant van de stad van Armin van Buuren. 

700.000 mensen hebben op Koninginnedag dag hun eigen keuzes gemaakt, maar zijn daarin wel (on)bewust gestuurd.

De gemeenten krijgen er met de decentralisaties een zware regietaak bij. Ik stel voor om daarbij ook gebruik te maken van crowdmanagement.

Als intramurale voorzieningen worden gesloten, waar gaat deze groep dan heen? Gaan burgers gebruik maken van voorzieningen die door gemeenten worden betaald of van zorginstellingen die gefinancierd worden door zorgverzekeraars? Als er minder kinderen uit huis worden geplaatst, of ouders onder toezicht, wat gebeurt er dan in die huishoudens? Komen er wachtlijsten op andere plekken?

Niemand kan voorspellen hoe burgers zich zullen gaan gedragen. Het is belangrijk om ontwikkelingen  te volgen en waar nodig en mogelijk (bij) te sturen: crowdmanagement dus.

Concreet betekent dat een monitor ontwikkelen waarmee doelgroepen kunnen worden gevolgd. Welke doelgroepen zijn te onderscheiden? De mensen die zelfredzaam zijn en de mensen die dat niet zijn. Mensen met enkelvoudige problematiek, mensen met complexe problematiek.

Ik zie het al voor me: het controlecentrum gaat niet alleen open op Koninginnedag maar ook op de andere 364 dagen. De ene doelgroep verwijzen we naar de professionele zorg …, de andere doelgroep stimuleren we om het zelf op te lossen.