Corona werpt griffiers terug in de tijd
De afgelopen maanden doen mij terugdenken aan de eerste jaren van de dualisering. In de gemeentewet werd een nieuwe functionaris opgenomen, de griffier, die zich allereerst ging bezighouden met het vergaderen van de raad. Want de vergaderingen van de raad moeten perfect verlopen.
De afgelopen maanden doen mij terugdenken aan de eerste jaren van de dualisering. In de gemeentewet werd een nieuwe functionaris opgenomen, de griffier, die zich allereerst ging bezighouden met het vergaderen van de raad. Want de vergaderingen van de raad moeten perfect verlopen.
Echter in de tweede plaats is de functie in het leven geroepen om raden voorbij het vergaderen te leiden. En raden te laten werken aan het versterken van de lokale representatieve democratie. Anders gezegd raden de noodzakelijk revitalisering van de lokale politiek te laten oppakken en de beweging van de raad naar ‘buiten’ in gang te zetten. We hebben in de afgelopen jaren bij veel raden en griffiers kunnen zien hoe moeilijk dat is, dan wel hoe onmogelijk dat wordt gemaakt.
Dan zie ik in 2020 opeens door ‘Corona’ een herhaling van zetten. De griffiers richten zich weer volledig op het vergaderen. Alles wordt uit de kast getrokken om de digitale vergadering tot stand te brengen en goed te laten verlopen. Trots zijn we als griffiers dat we er toch maar in geslaagd zijn raden digitaal te laten vergaderen. Zelfs de tirannie van het moment zoals Hans Goslinga dat onlangs noemt hebben we kunnen blijven faciliteren. Dat ging lang niet altijd eenvoudig en ‘hilarisch’ genoeg soms zelfs in strijd met richtlijnen. De inspanning die de toepassing van de digitale techniek vraagt, maakt dat je met meerdere ambtelijke collega’s op kantoor werkt en soms zelfs schouder aan schouder zit om al die raadsleden die kiezen voor zelf quarantaine, thuis te kunnen laten vergaderen. Want griffiers regelen het.
Deze periode leert mij hoe eenvoudig je als griffier terug wordt geworpen in de rol van vergaderregelaar. Het (stad) huis als gulzige minnaar/minnares. Dan voelt het als een gelijk voor de raadsleden die tegen mij zeggen dat de raad niet bestaat maar slechts de raadsvergadering! Want ook ik moet met schaamte erkennen dat ik niet kan voorkomen dat met drie vergaderingen in anderhalve week ruim 2000 pagina’s tekst over de raadsleden wordt uitgestort. Ondanks 14 moties over de RES weet ik dat ik bij deze kwestie onvoldoende heb kunnen betekenen in de positionering en sterke rol van de raad.
Juist op een moment dat de complexiteit van de verhoudingen tussen bestuurslagen en bestuursorganen in het nadeel van de lokale representatie uitvalt, doet dat extra pijn. Evenmin is er tijd geweest om na te denken over de komende verantwoording van de voorzitter van de veiligheidsregio. Geen seconde is er gewerkt aan de versterking van de positie van de gekozenen. En ondanks al die hardwerkende gekozen mensen maakt deze crisis nog scherper zichtbaar dat de instituten van de representatie er minder toe doen. Dus laat duidelijk zijn zo komt er niets terecht van de versterking van de positie van de gemeenteraad, wat een minister ook schrijft. Want zonder een kwalitatieve ondersteuning, met een griffier in positie, gaan gemeenteraden het niet redden. Dus wat mij betreft een oproep aan de minister, geef die jonge functie op dit moment extra (centrale) steun en richting.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Zo kwamen we er ook achter dat in de ene gemeente alles aan brieven wat er binnen komt voor de gemeenteraad ( maar ook college en burgemeester) ook werkelijk aangeboden wordt aan deze personen. En in de andere gemeente worden alle brieven onderschept door ambtenaren en weggehouden van gemeenteraad ( maar ook het college en burgemeester) . Zo kan het gebeuren dat 7 burgers op tijd hun vragen aanleveren per brief voor een opiniërende vergadering en dat ze allen te horen gekregen hebben dat de brief in handen is gesteld van de griffier...terwijl tijdens de vergadering te horen was "mensen thuis waren in de gelegenheid om vragen in te sturen en ik heb begrepen van de griffier dat die er geen zijn gekomen."
Dit alles maakt het wel heel wrang als je in de gemeente woont waarbij de griffiers niet opgeleid zijn om de besluiten te checken en de brieven niet bij de juiste personen uitkomt waardoor van burgerparticipatie géén sprake meer is!
Dualisme is ook moeilijk: makkelijker te zeggen ok en je baantje niet vergooien want anders niet op de lijst de volgende keer. En de griffier: grote woorden en grote pretenties: wat is er veranderd dan: in jargon: hoe heeft hij/zij bijgedragen in den lande om de raad beter en sterker te positioneren. Het budgetrecht verkwanseld door b e. w het recht te geven tot op hoofdstukniveau met posten etc. te schuiven: hebben de griffiers daar bezwaren tegen geuit, want het burgerrecht is toch een van de pellers?? De griffiers zijn overwegend brave ambtenaren die als het goed is de agenda opmaken en vergaderingen organiseren en verslagen maken. Dat is het wel zo;n beetje. En dan die drang van de vereniging van griffiers om niks te maken willen hebben met de secretarie, die smetvrees, een raad die niet de kern van het griffierschap van de persoon eist. Mensen die met 6 mnd bestuursschool zich het diploma griffier mogen toe-eigenen. Zijn er griffiers wegens onbekwaamheid etc ooit ontslagen. Stelt de raad wel eisen: nee. Terug naar monisme, overeenkomstig de praktijk van nu en griffie als instituut weer terugzetten in gemeentelijke organisatie. Sorry, want wie maakt zijn of haar dualistische houding , die met rechtspositionele waarborgen zijn omkleed om dat mogelijk te maken, waar????
Wat zou er gebeurd zijn wanneer wij het antwoord niet zelf hadden doorgestuurd?