Advertentie

Ambtelijke kloof

Ambtenaren komen van Mars en de rest van de Nederlandse bevolking komt... uit Nederland. Zo blijkt uit een onderzoek van de Volkskrant. De onderzoekers zien de kloof tussen de Nederlandse burger en de ambtenarij groeien. Met name omdat de ambtenaren niet het respect krijgen, dat ze wel denken te verdienen. Terwijl de rest van de bevolking geen hoge pet op lijkt te hebben van de ambtenarij.

23 september 2011
Nu is een dergelijk verschil van inzicht waarschijnlijk ook te vinden tussen loodgieters, voetbalsupporters of consultants en de rest van Nederlandse bevolking; iedere beroepsgroep ziet zichzelf positiever dan de omgeving haar ziet. Toch is er rond de ambtenarij wel iets meer aan de hand.

Het onderzoek van de Volkrant scheert alle ambtenaren over één kam. Dat lijkt niet terecht, want er is een groot verschil in werkzaamheden tussen de ambtenaren op de departementen in Den Haag en de ambtenaren van de publieksbalie in de gemeente. Ik denk dat de kloof tussen die medewerkers aan de gemeentelijke publieksbalie en de Nederlandse burger helemaal niet zo groot is. Het contact is frequent en intensief. Eventuele klachten worden via de gemeenteraad behandeld. De samenstelling van de ambtenarij is bij een gemeente vaak divers en veelkleurig. Een representatieve afspiegeling van de bevolking.

Anders is dat bij de provincie of de departementale ambtenaren in Den Haag. Hoogopgeleide blanke veertigers (bij voorkeur man&kaal) zijn daar de norm. Die hun eigen, traditionele normen en waarden uitdragen. Die ook weinig last hebben van burgers en buitenlui. Want ze vertoeven voornamelijk in vergaderzalen met nog meer blanke, hoogopgeleide Nederlanders. Of achter hun bureau, met dito collega’s.

Is dat erg? Ja dat is erg. Want deze blanke ambtenaar bepaald voor een groot deel hoe het beleid op allerlei gebied eruit gaat zien. En daarbij gaat hij (en soms zij) toch echt uit van de eigen werkelijkheid, die bestaat uit de eigen blanke Vinexwijk en de informatie die via NRC en Volkskrant tot hem/haar komt.
En de cijfers van het CPB, natuurlijk.

En dan krijg je voorstellen voor hervormingen van het pensioenstelsel, waarbij geen rekening wordt gehouden met de zware beroepen (veel niet-blanke Nederlanders). Oeps, vergeten.... Of het bedenken van een ‘Persoons Gebonden Budget’, waarvan de bureaucratische finesses alleen worden doorgrond door…diezelfde hoogopgeleide blanke Nederlander. Maar waar de rest van Nederland geen hout van begrijpt.

Zie daar de kloof tussen de ambtenarij en de rest van Nederland.

Paul Lensink

Reacties: 9

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

piet brontsema / org adviseur
er zijn natuurlijk heel hardwerkende en perfecte ambtenaren , er is niog een categorie die denken dat regels belangrijker zijn dan de mens terwijl die juist opgesteld zijn om die mens hun recht te geven , maar snap dat maar eens,dit naast vooroordelen de crux denk ik.
criticus
Deels waar, tegelijkertijd besluiten ambtenaren helemaal niets. Daar is namelijk het bestuur voor, de Gemeenteraad, Provinciale Staten, Tweede Kamer.
En toevalligerwijs bestaan die uit... oja, hoogopgeleide blanke 50-ers, die op nog grotere afstand van de gewone burger staan, maar in een nog hogere ivoren toren zitten. Zij weten echter dat ze er bij de gratie van de stemmers zitten en dus roepen ze tegelijkertijd dat ze doen wat burgers willen en de burger koning is.
En daar gaat het dus écht fout!
Rob Velders / ex-ambtenaar, thans zelfstandig ondernemer
Beste Paul,
Je hebt gelijk, maar de omgekeerde redenering klopt volgens mij ook: Burgers hebben geen idee hoe (hard) ambtenaren werken en kunnen daar dan volgens mij ook geen gefundeerd oordeel over geven.
We moeten af van het idee dat "de burger" altijd gelijk heeft.
Dus de waarheid zal wel ergens in het midden liggen?
Jan Visser / zzp-er
Een kloof suggereert dat er geen contact is tussen twee doelgroepen. Het probleem is het tegenovergestelde; de doelgroepen komen erachter hoe bepaalde processen werken en zijn verbijsterd. Of je het nu hebt over de kloof tussen burger en politiek, of tussen ambetnaar en burger, het publiek, cq de kiezer komt door de enorme hoeveelheid informatie er achter hoe politici en ambtenaren werken en denken. En ze zijn verbijsterd, want ze hadden nog een heel klein beetje respect voor de andere doelgroep.
Zie hoe heilige huisjes omver worden gehaald (kerk!!!!). Er is geen kloof tussen ambtenaren en de rest van Nederland, die verdwijnt juist en ambtenaren en politici blijken soms net zulke nare opportunisten te zijn als sommige overige Nederlanders. En dat komt hard aan. Wij kunnen blijkbaar niet zonder "voorbeelden", mensen waarvoor wij ontzag en achting hebben. Dat waren altijd bepaalde groepen (dominees, notarissen, burgemeesters). Door de toename van individuele informatie vallen de groepen uiteen en kunnen we niet meer praten over dé ambtenaar, dé politicus. Het loslaten van (voor)oordelen vereist een grote mate van geestelijke lenigheid, waarover niet iedereen de beschikking heeft. Dat doet sommigen pijn, maar zou een zegen kunnen zijn voor een realistischer kijk op de samenleving. Burger/kiezer word wakker!
Ruud Bos / medewerker provincie
Nou dat was even schrikken, want wij lezen het AD en wonen niet in een Vinex wijk, dus blijkbaar hoor ik niet thuis bij mijn provinciale werkgever. Verder hebben mijn collega's en ik veelvuldig contact met reizigers(organisaties) en gemeenten. Dat past dus al helemaal niet in het plaatje.
Wie wel prima zou passen is dhr Lensink zelf: hoogopgeleid, 40 plus, kaal en zeer geporteerd van traditionel normen en waarden
M.Stevens / hrm adviseur
In de berichten rond het onderzoek wordt een onderscheid gemaakt tussen burgers en ambtenaren. Zijn ambtenaren geen burgers? Ik denk het wel. Maar het zijn bijzondere burgers: namelijk burgers die beter geïnformeerd zijn over de (verschillende) rollen van de overheden, over de wijze waarop de organisatie waar ze werken wordt aangestuurd, de kaders (wetten, gerechterlijke uitspraken) waarbinnen ze moeten werken, de druk van de media, de manier waarop klanten hen tegemoet treden. In de berichten over het onderzoek zie ik dat niet terug. Veelal wordt gedaan alsof ambtenaren een enorme blinde vlek hebben: ze snappen de burger niet. Ik denk dat ambtenaren de burgers best snappen maar kampen met het probleem dat de beginselen van behoorlijk bestuur zich maar moeilijk verhouden tot een sterk klantgerichte houding. Wat mij betreft zou de discussie zich daar wat meer op mogen richten en om vervolgens te kijken 'en wat betekent dit voor het werk van ambtenaren én wat betekent dit voor de boodschappen die we over de relatie burger en overheid afgeven?'.
journalist
Hoe denken jullie (auteur en reageerders) over de verknoping tussen politiek en ambtenaren? Ambtenaren die lekken, ambtenaren die de baas willen spelen over politici, ambtenaren die informatiestromen strategisch beheersen, bestuurders van ZBO’s de hand boven het hoofd houden? En als tweede vraag: zou dit bij provincies meer spelen dan bij gemeenten of het rijk? Ik ben journalist maar schrijf niet over wat jullie antwoorden, ik wil gewoon graag op het spoor gezet worden van hoe ik hierover moet denken, ik welke hoek ik moet gaan zoeken?
Bert
Ik heb de artikelen niet gelezen -ik lees immers alleen het NRC Handelsblad-, maar zou het ook niet zo kunnen zijn dat die kloof al dan niet bewust gecreeerd wordt door politici, die er in geslaagd zijn het ambtenarencorps te presenteren als een kostenpost c.q lastenpost? En dat het een groep mensen is van wie je de scalp in het publieke debat omhoog kunt houden; "kijk eens hoe diep wij gesneden hebben".

Niek / jurist
Ik denk dat Jan met de Pet geen verschil ziet in ambtenaar. Het is namelijk een scheldwoord geworden om een algemeen gevoel van onvrede weg te kafferen. De mensen die in aan het wijkloket krijg, komen mij tevreden voor, zijn blij met aangedragen oplossingen en snappen het vaak ook als de gemeente ergens geen geld voor wil uitgeven. Maar wat men achter je rug om doet, weet ik niet en hoef ik ook niet te weten. Bijzonder is dat Paul Lensink volgens mij ook ver van de gemeentelijke werkelijkheid af staat. Zijn quote "Eventuele klachten worden via de gemeenteraad behandeld" slaat helemaal nergens op. Voor klachtenafhandeling heeft elke gemeente een protocol met aan het eind de nationale Ombudsman of een lokale Ombudscommissie. De raad houdt zich er verre van. Ik heb in de vijf jaar dat ik hier werk nog nooit een raadslid aan mijn buro gehad. Niet om te klagen maar ook niet om belangstelling te tonen hoe de "gewone " gemeenteambtenaar zijn wijk schoon houdt.
Advertentie