Beste bestuurder Wobine Buijs: ‘De prijs is wrang’

Eervol, dat zeker, maar ook zuur, zo omschrijft burgemeester Wobine Buijs- Glaudemans (58) haar uitverkiezing tot beste lokale bestuurder van 2018. ‘Er gebeuren hier heel mooie dingen. Je wordt liever daarvoor genomineerd. Dan is het gewoon heel wrang dat het drama met de Stint de oorzaak van de uitverkiezing is’, zegt de burgemeester van het Brabantse Oss eerlijk.

Praatprogramma’s

Direct na het spoorwegdrama in Oss op 20 september, waarbij vier jonge kinderen om het leven kwamen en een kind en een begeleidster zwaar gewond raakten, wilden de vaderlandse praatprogramma’s allemaal dat burgemeester Buijs haar opwachting in Amsterdam en Hilversum zou maken. Maar ze kwam niet. Buijs: ‘Ik ga niet in een gezellig televisieprogramma over zoiets dramatisch als de dood van vier kinderen praten. De sfeer past niet, de intentie past niet. Andere burgemeesters zouden het misschien wel hebben gedaan en ook goed hebben gedaan. Bij mij paste het niet. Laat mij even met rust en laat mij mijn werk doen.’

Gezicht

Dat burgemeesterswerk was erop gericht om Oss de kans te geven het verdriet zélf te verwerken, zegt Buijs. Ze wilde niet het gezicht van het verdriet van Oss te worden. Burgemeester Buijs hield daarbij rekening met drie groepen: ‘De families en scholen en anderen die direct getroffen zijn. Dan de hulpverleners, ooggetuigen en andere Ossenaren. En vervolgens de rest van Nederland, die zich verschrikkelijk heeft gevoeld bij het ongeluk. Mijn verantwoordelijk lag bij de middengroep, en daarna volgde de verbinding met het grote en vooral het kleine - de getroffen families.’

Stille tocht

In die benadering paste bijvoorbeeld geen stille tocht door het rouwende Oss, vond de burgemeester. Wobine Buijs: ‘De families zaten daar niet op te wachten. De familie wil de mijnheer of mevrouw ontmoeten die hun kind op die spoorwegovergang heeft vastgehouden. Dat telt. Zo’n enorme rouwbeweging neemt het verdriet van de familie over. Een tante stuurde een zwaargewond nichtje in het ziekenhuis een kaart, maar die kwam niet aan, want er waren vijfhonderd kaarten. De directbetrokkenen komen niet meer toe aan de gewone rouwverwerking.’

Lees het volledige artikel in Binnenlands Bestuur nr. 2 van volgende week. (inlog)