Vijfsterrenzorg in vijfsterrengebouw

Patiënten in Nederlandse ziekenhuizen hebben recht op hoogwaardige zorg in een goede omgeving. En dan bedoel ik dus vijfsterrenzorg in een vijfsterrengebouw.

Ik vind dat patiënten - en dus de premiebetalers - het verdienen om in een zo optimaal mogelijke omgeving verpleegd en verzorgd te worden. Patiënten zitten nu eenmaal in een kwetsbare situatie en een goede fysieke omgeving waarin zij zich prettig en op hun gemak voelen is dan erg belangrijk. Het draagt zelfs bij aan een verbetering van het genezingsproces.

Maar ook de medewerkers in een ziekenhuis verdienen het om in een goede en aan de tijd aangepast werkomgeving hun werk te kunnen doen. Het is geestelijk en lichamelijk vaak zwaar werk. Als de omgeving en/of het gebouw kan bijdragen in het verlichten van de werklast moet dat zeker niet worden nagelaten. Kortom, aandacht voor goede huisvesting is erg belangrijk. Maar het gebouw waarin zorg verleend wordt is en blijft een middel en geen doel.

Het doel moet eerst en bovenal zijn dat de kwaliteit van de geleverde zorg op een zo hoog mogelijk niveau gebracht worden. Dat moet altijd de absolute prioriteit hebben boven het verbeteren van het ziekenhuisgebouw. Pas als er voldoende aandacht voor de zorg is geweest, kan verbetering van de omgeving in beeld komen.

Helaas zijn er voorbeelden genoeg van bestuurders en ziekenhuizen die zich niet aan deze volgorde hebben gehouden. Die op onjuiste wijze gelden hebben aangewend voor nieuwbouwplannen of voor de aankoop van gebouwen. Bestuurders die van het middel huisvesting een doel hebben gemaakt. In al die gevallen is de zorg er de dupe van geworden. Deze bestuurders laten daarmee blijken niet over de juiste kwaliteiten te beschikken om middelen en doelen uit elkaar te kunnen houden.

Door de wijze van financiering van de gezondheidszorg is het mogelijk geweest dat er in de besteding van gelden een scheefgroei heeft plaatsgevonden. Veel geld is gestopt in het verfraaien van gebouwen en in spectaculaire nieuwbouwplannen. Nogmaals, op zich niets mis mee, maar wel onverantwoord als er nog verbeteringen in de medische zorg aangebracht kunnen worden. Dat de wijze van financiering deze mogelijkheid heeft geboden geeft opnieuw aan dat er met de financiering van de gezondheidszorg in Nederland iets mis is. Het is hoog tijd dat hier verandering in komt en dat de gelden die door iedereen in Nederland worden opgebracht ook een goede en effectieve bestemming krijgen.

Ik blijf dus bij mijn pleidooi voor gezondheidszorg van vijfsterrenniveau in vijfsterrengebouwen.

Aysel Erbudak,
Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Slotervaartziekenhuis.

Aysel Erbudak

Aysel Erbudak is geboren in 1968 in Damal in Oost-Turkije. In 1979 verhuisde ze naar Nederland. Ze startte in 1988 als zelfstandig ondernemer op het gebied van inbound call-centra. Sinds 2006 is Aysel Erbudak mede-eigenaar en voorzitter van de Raad van Bestuur van het Slotervaartziekenhuis te Amsterdam.

Bekijk alles van Aysel Erbudak

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Dirk van den Berg

Ik ben voor krakkemikkige ziekenhuizen waar patiënten het liefst nog geen 5 minuten blijven. Doordat patiënten in een omgeving zitten waar ze niet willen zijn wordt namelijk het genezingsproces versneld. Op die manier zie je patiënten dan na 3 dagen gezond het ziekenhuis uit rennen!

Het is me allemaal wat.

frank de groot

Dank aan mw. Erbudak voor haar reactie op mijn eerder gestelde vraag wat met 5-sterrren wordt bedoeld. Goed om te lezen dat de zorg en werkomstandigheden door haar bovenaan worden gezet, en dat daarna 'het gebouw' volgt. Ik denk dat wij hetzelfde bedoelen; het wordt dan verder slechts een semantische kwestie in hoeveel sterren dat moet worden uitgedrukt.
Helaas moet worden vastgesteld dat de juiste volgorde en verantwoordelijkheden in een aantal gevallen door betrokken directies en besturen uit het oog is verloren.
Ik wens mw. Erbudak succes om binnen haar vakgebied verbeteringen te bewerkstelligen voor alle zorgontvangers en -betalers.

Diana van Parijs / Schoonmaakster

Ik weet uit eigen ervaring dat het SLV niet bepaald schoon te noemen is, ik maak ook schoon in een penitaire inrichting en hier hebben we meer tijd per m3 en is het schoner dan in menig ziekenhuis.Ik vind het belangrijk dat de basis zorg goed verzorgd is zolang dit niet het gaval is past het niet om over 5 sterren zorg te praten

Lex van Haarlem

DOEL-MIDDEL-VERWISSELING VRAAGT OM CULTUURVERANDERING
Doel-middel-verwisseling is een gemene valkuil, die altijd samengaat met het stellen van kleine persoonlijke belangen boven het grotere algehele belang, én met al dan niet verdrongen onderhuidse frustraties.
In de huidige tijd van chaos en crisis – waarin steeds meer ‘schandalen’ aan het licht komen – breekt deze valkuil meer dan ooit op in bureaucratische culturen van management en bestuur, die worden gekenmerkt door middelmatigheid en conformisme.
Een conformisme dat nota bene vaak samengaat met een verhullend gevoel van individualisme.
Juist als door de aandacht op de formele regels en door het conformisme rondom gegroeide gewoonten, een gezonde focus op het hoofddoel van een organisatie dreigt verloren te gaan ten gunste van een ongezonde focus op de middelen, is het lastig om mensen die zich formeel aan de regels houden, tot ander gedrag te bewegen.
Het hoofddoel kan in zulke situaties op twee manieren uit het oog worden verloren:
[1] Gemakzucht (‘stiptheidsgedrag-volgens-de-regels-en-niet-meer-dan-dat’)
[2] IJverzucht (formeel correct gebruik maken van de mazen in het web)
Beide gaan goed samen en zijn vormen van middelmatigheid en een gerichtheid op regels, die het kleine eigen belang stellen boven het algehele belang.
In de kern kunnen ze een patiëntgeoriënteerde patiëntenzorg veranderen in een bestuurders- of dokters- of andere vorm van ego-georiënteerde patiëntenzorg.
In zulke situaties verergeren correctiemaatregelen op het ‘harde’ vlak ( zoals het invoeren van nieuwe formele regels) zónder maatregelen op het ‘zachte’ vlak (zoals een verandering van de cultuur), in essentie de kwaal.
De gerichtheid op regels was immers kenmerkend voor de cultuur en een kernelement van het probleem.
Aysel Erbudak noemt een duidelijk voorbeeld. Statuur en een fraaie huisvesting (middel) worden belangrijker dan dienstbaarheid aan de patiëntenzorg (doel).
Zij zegt dat het hoog tijd is dat er verandering komt in de wijze van financiering in de gezondheidszorg, en dat de gelden die door iedereen worden opgebracht een goede en effectieve bestemming krijgen.
Dit is dus alleen mogelijk als bewust wordt gewerkt aan een essentiële verandering van de algehele bestuurscultuur in de gezondheidszorg.
In organisaties waar de bestuurders het hoofddoel zorg, en het middel huisvesting hebben omgedraaid, zullen nieuwe financieringsregels zónder vervanging van de zittende bestuurders door een essentieel ander type bestuurders – die het algehele belang van nature stellen boven het eigen belang – bijdragen aan een verslechtering van de situatie.
Aysel Erbudak zegt dat een goede fysieke omgeving kan bijdragen aan het genezingsproces. Zolang het genezingsproces het doel is, en het gebouw het middel. Dan is het ook mogelijk dat er op enig moment meerdere voorstellen voor een verbetering van de zorg tegen elkaar moeten worden afgewogen, waaronder zich zowel investeringen in de huisvesting kunnen bevinden, alsook investeringen in medische of andere ‘zorg-technische’ vernieuwing.
Het maken van een goede afweging zal in zulke situaties alleen goed lukken in een samenwerkingscultuur waarin mensen het zich als een tweede natuur hebben eigen gemaakt om ten alle tijde zelf-kritisch en met een scherp ontwikkeld oog voor het algehele belang een heldere afweging te maken.
In organisaties waar van zo’n mentaliteit geen sprake is, is er nog een lange weg te gaan, en helpt het niet om te zeggen: “eerst patiëntenzorg en dan pas huisvesting”.
De huidige tijd van crisis en chaos maakt duidelijk dat er op zeer veel plaatsen nog een lange weg is te gaan.

Deel dit artikel

Aysel Erbudak

Lees meer

Gemeentelijke exploitatie asielopvang onmogelijk

Noodfonds Energie stopt in 2025 door gebrek aan bedrijfssteun

Faber moet ook na 1 januari bed-bad-brood bieden

‘De sterren moeten goed staan’

Derde gemeenten weet niet waar energiearmoede speelt

Gemeentelijke exploitatie asielopvang onmogelijk

Noodfonds Energie stopt in 2025 door gebrek aan bedrijfssteun

Faber moet ook na 1 januari bed-bad-brood bieden

Reacties: 4