Van Ark ziet niets in schuldenpardon

Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) wil voorlopig nog niet denken aan een schuldenpardon. Dat schrijft zij in een antwoord op Kamervragen van CDA’ers René Peters en Evert-Jan Slootweg. Ook een verplichte preventieve onderbewindstelling van mensen met een risico op schulden, ziet de staatssecretaris niet zitten.

Geen rekening met afloscapaciteit

Peters en Slootweg stelden hun vragen naar aanleiding van een artikel in het AD waarin econoom Erica Verdegaal pleit voor een generaal schuldenpardon. Wie zo’n pardon heeft gekregen, moet volgens Verdegaal vervolgens onder bewind gesteld worden. Desgevraagd laat staatssecretaris Van Ark weten geen voorstander te zijn van Verdegaals suggesties. Bij een generaal schuldenpardon wordt volgens de staatssecretaris geen rekening gehouden met de afloscapaciteit waarvan in sommige gevallen sprake is. Daarnaast zou een dergelijk pardon zzp’ers en mkb’ers in gevaar brengen en zou er een perverse prikkel vanuit gaan, argumenteert Van Ark. Als alternatieven noemt zij onderhandelen met schuldeisers over vrijwillige kwijtschelding, de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), en de mogelijkheid van gemeenten om een moratorium op schuldeninning aan te vragen bij de rechter.

In strijd met eigendomsrecht

Een verplicht preventief bewind voor mensen die van een generaal schuldenpardon gebruik hebben gemaakt, ziet de staatssecretaris evenmin zitten. Van Ark zegt geen voorstander te zijn van verplicht bewind en wijst er op dat zo’n verplichting bovendien mogelijk in strijd is met het eigendomsrecht zoals dat is vastgelegd in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM).  Volgens de staatssecretaris zijn ook voor zo’n preventief bewind prima alternatieven voorhanden. Zo noemt zij vrijwillig bewind, budgetbeheer, en de mogelijkheid dat de gemeente iemands schulden overneemt, zodat de schuldenaar nog één schuldeiser heeft. Ook wijst Van Ark erop dat het huidige schuldenbewind door de beoogde invoering van een adviesrecht voor gemeenten effectiever moet worden.

‘Gemiddelde schuld 42.000 euro kost samenleving ton’

In het AD-artikel wordt gemeld dat een schuld van 42.000 euro de samenleving maar liefst een ton kost. Bij die voorstelling van de feiten plaatst Van Ark overigens een kanttekening: het NIBUD becijferde dat de gemiddelde maatschappelijke kosten van een huishouden met een verhoogd risico op schulden een ton per tien jaar bedragen. De NVVK stelde vast dat huishoudens in de schuldhulpverlening een gemiddelde schuld van 42.000 euro hebben.