Meer gemeenten vergoeden smartphone
Niet alleen de gemeente Den Haag, maar ook andere gemeenten kiezen ervoor om armoede onder kinderen te bestrijden door het vergoeden van smartphones. Het is een eigen afweging die gemeenten moeten maken, benadrukt staatssecretaris Klijnsma. Maar ze vindt het goed als andere gemeenten het voorbeeld volgen.
Niet alleen de gemeente Den Haag kiest ervoor om armoede onder kinderen te bestrijden door het vergoeden van smartphones. Ook andere gemeenten nemen initiatieven in die richting. Gemeenten moeten hun eigen afweging maken, benadrukt staatssecretaris Klijnsma. Maar ze vindt het goed als andere gemeenten het voorbeeld volgen.
Kindpakketten
Een op de negen kinderen in Nederland groeit op in armoede. In 2014 ging het om 378.000 kinderen, aldus SCP-cijfers van maart 2017. Tegelijkertijd constateerde de SER dat het aantal kinderen dat in armoede leeft niet daalt. Vanaf dit jaar stelt het kabinet structureel 85 miljoen beschikbaar aan gemeenten voor de bestrijding van armoede onder kinderen. Meer dan de helft van de gemeenten biedt kindpakketten aan arme gezinnen aan, waarmee zij kinderen in natura kunnen steunen via gratis abonnementen, lidmaatschappen, zodat zij mee kunnen doen op school, aan sport, cultuur en sociale activiteiten.
Goed voorbeeld
Deze week kwam de gemeente Den Haag in het nieuws met het initiatief om gratis smartphones te verstrekken aan brugklassers uit gezinnen die in armoede leven om ze mee te kunnen laten doen op school. ‘De vraag kwam met name vanuit scholen’, aldus een woordvoerder van het ministerie van SZW. ‘Het is elke keer weer kijken wat nodig is in kindpakketten. Gemeenten gaan zelf over de besteding van de 85 miljoen, maar de staatssecretaris vindt het verstrekken van deze smartphones een goed voorbeeld voor andere gemeenten om te volgen.’ Scholen gebruiken smartphones om appjes te versturen als lessen uitvallen, maar ook in het onderwijs zelf door er multiple choice-vragen mee te laten beantwoorden. ‘Dat gaf de doorslag in Den Haag. En ook het sociale leven gaat steeds meer via groepsapps.’
Geen stigma
Ook andere gemeenten noemen het (deels) vergoeden van een smartphone in hun minimabeleid en kindpakketten, zoals Alkmaar en Veenendaal. In laatstgenoemde gemeente krijgen kinderen uit arme gezinnen over twee jaar tijd 150 euro jaar als tegemoetkoming voor een smartphone. ‘Je wilt niet dat kinderen het stigma krijgen dat ze het niet kunnen betalen’, tekende NRC Handelsblad op uit de mond van de Veenendaalse VVD-wethouder Arianne Hollander. Het Haagse VVD-raadslid Ingrid Michon noemde in De Telegraaf het Haagse plan echter “bespottelijk”. Volgens haar zouden de brugklassers maar een krantenwijk moeten nemen.
Breda
In Breda gaat de GroenLinks-fractie het college vragen hoeveel kinderen die in de Brabantse stad in armoede leven in aanmerking komen voor een gratis smartphone. De fractie wil dat kinderen die naar de eerste klas van de middelbare school gaan en in armoede leven een gratis smartphone krijgen, zodat ze minder snel in een sociaal en digitaal isolement terechtkomen. Volgens de partij leven 3800 kinderen in Breda in armoede en zou een "flink aantal" daarvan voor een smartphone in aanmerking moeten komen.
Gratis laptop
De gemeente Amsterdam vindt het initiatief van de gemeente Den Haag “interessant”. De hoofdstad heeft een andere keuze gemaakt voor besteding van de "Klijnsma-gelden". Het college wil het geld besteden aan uitbreiding van de al goedlopende pc-voorziening. Kinderen uit minimagezinnen die op de middelbare school zitten kunnen met de pc-voorziening een gratis laptop of iPad aanvragen. ‘Er wordt goed gebruik gemaakt van de pc-regeling, waardoor we komend schooljaar de regeling uitbreiden naar kinderen uit de hogere klassen van de basisschool. De gemeente Amsterdam vindt het belangrijk dat kinderen mee kunnen doen met de anderen uit de klas, ongeacht de dikte van de portemonnee van hun ouders.'
Reacties: 12
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Heel dubbel gevoel hierbij dus...
Als scholen het gebruik van een mobiel voor agenda, berichten, rooster etc. noodzakelijk achten dan moeten hulpmiddelen als dit in aanschaf ( in dit geval grotendeels) uit de financiering van scholen komen, dus uit het budget van scholen zelf.
Wat gebeurt er met de abonnementen? Worden die structureel vergoed en wat als iemand fors over de datalimiet schiet?
Bijzondere bijstand?
Punt is wel lastig, dat er mensen met kinderen zijn die goed kunnen budgetteren met een laag inkomen en er ook zijn die dat niet kunnen/willen. Krijgen de eerst genoemde ouders dan ook dat bedrag? Verstandig financieel gedrag wordt in de regel niet beloond, onverstandig gedrag (al of niet door onvermogen) wel. Vrijstelling van gemeentelijke heffingen bijvoorbeeld, of spullen i.v.m. school voor kinderen.
Uiteraard zijn situaties, waarbij binnen een gezin met min of meer laag inkomen langdurige ziekte is, altijd precair. Plotseling vermindering van inkomen eveneens.
Wat doe je met minima plus? Per saldo is de kans groot dat die minder overhouden dan bij wat minima wordt genoemd, doordat minima-plus niet in aanmerking komt voor diverse compensaties. Men trekt nogal harde strepen in het zand vanuit Gemeenten als het gaat om "vermogen". Opmaken levert dus feitelijk per saldo meer op!
Ik pleit voor een sociaal incasso bureau (SIB) met 3 poten. Onafhankelijk en een landelijk systeem.
*Een poot voor verplicht budget beheer (bij schulden en niet mee willen, of kunnen werken dat op te lossen). Dat dient wettelijk geregeld te worden en spaart heel wat geld uit m.b.t. belasting rechters en kosten advocaten en hulpverlening.
*Een poot voor vrijwillig budgetbeheer (ter preventie voor omvangrijke groep, die voorspelbaar een onvermogen hebben om goed te budgetteren). Geen malafide bureautjes meer, die mensen van de regen in de drup helpen.
*Een poot voor sociale leningen ter overbrugging van de bureaucratie bij verandering van inkomen, of onverwachte extra kosten. Schoolspullen en IPhone kunnen daar ook onder vallen. Per geval bekijken, of dit geheel of gedeeltelijk kwijtgescholden dient te worden op een gegeven moment, op basis van inkomen en vaste lasten en eventuele extra nodige uitgaven, zodat gelijke inkomens en gelijke vaste lasten evenwichtig worden beoordeeld en fin. wangedrag, om welke reden dan ook, niet automatisch meer oplevert en verantwoord fin. gedrag automatisch meer kost.