Schuldhulpverlening Venlo is zwart gat
Er is veel mis met de schuldhulpverlening in Venlo. Het is niet vast te stellen of inwoners met schulden goed (genoeg) worden geholpen door de gemeente. Dat constateert de Rekenkamer Venlo in zijn recent verschenen onderzoek ‘Helpt de Schuldhulpverlening?’
De schuldhulpverlening in Venlo rammelt, al is niet vast te stellen hoe erg het rammelt. Het is niet duidelijk of inwoners met schulden goed (genoeg) worden geholpen door de gemeente.
Verleende hulp
Er is onder meer onvoldoende zicht op aard en omvang van de schuldenproblematiek en de potentiële doelgroepen, constateert de Rekenkamer Venlo in zijn recent verschenen onderzoek ‘Helpt de Schuldhulpverlening?’ Ook worden onvoldoende gegevens bijgehouden van hulpvragen, verleende hulp en de resultaten daarvan.
Kosten en baten
Aan een aantal belangrijke (rand)voorwaarden voor effectieve en efficiënte uitvoering van de schuldhulpverlening wordt in Venlo niet voldaan, stelt de Rekenkamer. Zo zijn doelen niet helder geformuleerd en er zijn onvoldoende gegevens bekend over de daadwerkelijke uitvoering en de kosten en baten van de diverse onderdelen van schuldhulpverlening. Daarom kan de rekenkamer geen harde uitspraken doen over de effectiviteit en efficiency van de gemeentelijke schuldhulpverlening. Ook kan de rekenkamer geen antwoord geven op de vraag of inwoners met schulden goed (genoeg) worden geholpen door de gemeente.
Geen meetbare doelstellingen
Het is voor een deel misgegaan bij de effectuering van het nieuwe beleidsplan ‘Actief uit armoede en schulden’ (2019-2022), blijkt uit het rekenkamerrapport. In het door de raad eind 2018 vastgestelde nieuwe beleidsplan zijn geen concrete en meetbare doelstellingen geformuleerd. Ook beoogde effecten zijn niet geconcretiseerd. De doelgroep is niet helder omschreven.
Ontoereikend
Registratiesystemen en personele onderbezetting spelen de gemeente eveneens parten. ‘De registratie- en administratiesystemen zijn ontoereikend om zicht te krijgen op de omvang en aard van de geboden schuldhulpverlening door de gemeente’, aldus het rapport. ‘Vanwege het ontbreken van een adequate en transparante registratie en monitoring is het niet duidelijk, zowel voor de rekenkamer als voor de gemeente zelf, hoeveel en welke klanten worden bediend, hoe ze worden bediend (met welke producten) en of flankerende hulpverlening wordt ingezet (inzet vrijwilligersorganisaties, bewindvoering, budgetbeheer).’
Geen sturing
Het gebrek aan gestructureerde managementinformatie belemmert de sturing en uitvoering van de schuldhulpverlening. Er is geen zicht op de effecten van de schuldhulpverlening; niet bij het college en de ambtelijke organisatie, maar dus ook niet bij de raad. Die kan daardoor zijn controlerende functie niet goed waarmaken.
Effectiviteit
Een van de negentien aanbevelingen van de rekenkamer is om op korte termijn te investeren in betere registratie- en administratiesystemen. Op die manier komt er meer ‘zicht op zowel de omvang en aard van de schuldhulpvraag als op de geboden schuldhulpverlening en de effectiviteit daarvan’, aldus de rekenkamer.
Complex en urgent
In een bestuurlijke reacties stelt het college dat de bevindingen herkenbaar zijn en de aandacht van het college hebben. Wel tekent het college aan dat het de handen vol heeft (gehad) om de grote tekorten die er in het sociaal domein ontstonden weg te werken. ‘De budgettaire en inhoudelijke opgaven in het sociaal domein zijn en blijven complex en urgent.’
Daarbij zouden de vertrekregelingen voor disfunctionerende managers en gemeentesecretarissen eens geopenbaard moeten worden, evenals de kosten voor alle mobiliteitsverbanden.