Advertentie
sociaal / Redactioneel

Aan laars gelapt

Het kan verkeren. Zo liggen het ministerie van VWS en gemeenten met elkaar in de clinch over de regelgeving binnen de Wmo en zo zijn VWS en gemeentekoepel VNG het roerend met elkaar eens over het bewust overtreden van de Jeugdwet.

14 mei 2021

Het kan verkeren. Zo liggen het ministerie van VWS en gemeenten met elkaar in de clinch over de regelgeving binnen de Wmo en zo zijn VWS en gemeentekoepel VNG het roerend met elkaar eens over het bewust overtreden van de Jeugdwet.

Te beginnen met de Jeugdwet. Over een structurele verhoging van het jeugdbudget voor gemeenten loopt momenteel een arbitrageprocedure. VWS en gemeenten kwamen er onderling niet uit. Een dezer dagen wordt het oordeel van deze ‘commissie van wijzen’ verwacht. Over extra incidenteel jeugdgeld voor 2021 zijn beide partijen het wel eens geworden. Gemeenten krijgen er 613 miljoen euro extra bij, maar wel onder tamelijk strikte bestedingsvoorwaarden.

Op een aantal punten wordt gemeenten wel ruimte geboden. Daar zit een hele bijzondere tussen. ‘Gemeenten gaan (verder) aan de slag met maatregelen die binnen de huidige wet- en regelgeving mogelijk zijn.’ Het gaat om, en hier komt ‘ie: ‘het versmallen van de medische verwijsroute door enkel te verwijzen naar gecontracteerd aanbod’. Dit is echter ronduit in strijd met artikel 2.6 van de Jeugdwet. Kort gezegd komt dat artikel erop neer dat gemeenten zich niet hebben te bemoeien met een doorverwijzing door een huisarts of andere medische specialist. Negeren VWS en de VNG dit uit eigen belang?

Dat gebeurt niet bij de toekenning van huishoudelijke hulp. De kosten hiervoor rijzen de pan uit. Veel ‘rijken’ zetten sinds het schrappen van de inkomensafhankelijke eigen bijdrage hun eigen hulp buiten de deur en kloppen hiervoor aan bij hun gemeente. De VNG roept gemeenten op het inkomen wel te laten meetellen bij aanvragen voor huishoudelijke hulp.

Dat is in strijd met de Wmo, zegt minister De Jonge (VWS), die zich beraadt op ingrijpen bij gemeenten die dit (willen gaan) doen. De VNG ziet het anders. Als er voldoende geld is om zelf een hulp te betalen, is sprake van zelfredzaamheid. En bij voldoende zelfredzaamheid mag een aanvraag worden afgewezen. Het wachten is op de eerste rechtszaak.

Of op ingrijpen van de minister. Maar wie fluit de minister én de VNG terug als het gaat om de Jeugdwet?

Reacties: 3

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

H. Wiersma / gepens.
Wel een zeer gemakkelijk standpunt van de VNG. We hebben immers reeds een belastingstelsel naar draagkracht. Daarboven op komen al allerlei extra kosten die zijn gerelateerd aan het inkomen (kinderopvang, verpleeghuis, erfrecht, vermogen box 3 e.d.). Zo langzamerhand is vooral voor de middeninkomens de maat vol vanwege allerlei plussen op de belasting van het inkomen.

De insteek zou moeten zijn: óf je hanteert één belastingtarief voor iedereen en laat vervolgens burgers met hogere inkomens meer betalen voor allerlei bijkomende voorzieningen óf je hanteert in de volle breedte één belastingstelsel naar draagkracht en laat iedereen voor de bijkomende voorzieningen niets of een gelijk bedrag betalen.
Ruut van Andel
Gemeenten kunnen prima constructief in overleg gaan met huisartsen en kinderartsen over hun doorverwijsgedrag. Artsen zijn vaak geen erg goede verwijzers, omdat ze geen zicht hebben op de kwaliteit van de zorg, en hier ook geen regie op voeren. Zeker bij sociaal emotionele problematiek handelen artsen meer in het belang van hun client wanneer ze deze doorverwijzen naar de gemeentelijke toegang, ipv naar jeugdhulp. Goed en veelvuldig overleg tussen artsen en gemeenten leidt tot verandering van gedrag. Lijkt me effectiever dan artsen verbieden door te verwijzen.
H. Wiersma / gepens.
De doorverwijzingen van huisartsen kunnen wellicht het beste worden geregeld via één provinciaal of misschien nog beter één landelijk loket.
Advertentie