Advertentie
sociaal / Column

Radicale jeugdzorgvernieuwers

Tip 39 uit mijn bestseller “Hoe overleef je als gemeente de transitie jeugdzorg: 55 tips voor deskundig opdrachtgeverschap” luidt:”(H)erken de al gaande zijnde innovatiegolf in de jeugdzorg”.

26 mei 2014

Tip 39 uit mijn bestseller “Hoe overleef je als gemeente de transitie jeugdzorg: 55 tips voor deskundig opdrachtgeverschap” luidt:”(H)erken de al gaande zijnde innovatiegolf in de jeugdzorg”. De vraag is of gemeenten wel voldoende beseffen dat de jeugdzorgpraktijk onder hun ogen al fundamenteel aan het veranderen is, mede onder druk van de aanstaande transitie. Als gemeenten bereid zijn dit te zien, dan lonkt voor hen de cruciale en eervolle taak om deze beweging te omarmen, te versnellen, te verdiepen en te verduurzamen.

Natuurlijk worden dit soort geluiden vanuit de jeugdzorgsector zelf door velen met de nodige scepsis beoordeeld. Vandaar ook tip 55:”Neem de tips niet blind voor waar aan, toets ze kritisch bij anderen, maar probeer ze vooral ook gewoon (eerst op kleine schaal) zelf uit”. In dit verband verdient het aanbeveling om de Vrij Nederland van vorige week nog eens door te bladeren. In het bijzonder het artikel “14 bouwers aan een betere wereld”. In dit artikel presenteert Vrij Nederland de 14 winnaars van de radicale vernieuwers verkiezing 2014 uit meer dan 200 inzendingen. De jury onder leiding van Daan Roosegaarde hanteerde de volgende criteria om in aanmerking te komen voor de titel radicale vernieuwer:

  • Een nieuwe aanpak voor complexe maatschappelijke vraagstukken;
  • Niet primair gericht zijn op financieel gewin;
  • Bereid zijn om risico’s te nemen;
  • Een duidelijke positie innemen binnen je veld;
  • Moet voorbij gaan aan het idee en komen tot aantoonbaar concrete acties, gericht op het tot stand brengen van een beweging en gericht op duurzame impact in Nederland.

Maar liefst twee van de 14 winnaars kwamen uit het jeugdzorgveld. Mijn eigen Jeugdbescherming Regio Amsterdam vertegenwoordigd door collega directeuren Sigrid van de Poel en Claire Vlug werden uitverkozen tot radicale vernieuwer van het jaar vanwege de successen van de nieuwe generiek gezinsgerichte manier van werken. Ze verkeren daarmee in het bijzondere gezelschap van drie andere uitverkorenen, te weten Moyee Coffee (de eerste koffiebrander in Ethiopië waardoor de toegevoegde waarde van de koffie in het land zelf blijft), Granny’s Finest (een sociale onderneming waar grootmoeders door jonge designers ontworpen kleding haken en breien), Closing the Loop (een initiatief dat afgedankte tweede hands mobieltjes terughaalt uit Afrika om ze in Europa te recyclen) en 113Online (een website die mensen de gelegenheid biedt over hun gedachten aan zelfmoord te spreken).

Het initiatief van 12 samenwerkende Amsterdamse jeugdzorgorganisaties SAM (Sociale Amsterdammers helpen) werd gekozen als een van de radicale vernieuwers van de toekomst. www.sam-amsterdam.nl is een laagdrempelig digitaal platform waar ouders, verzorgers en jongeren antwoorden kunnen vinden op opgroei- en opvoedvragen en zelf contact kunnen maken met een hulpverlener naar keuze. SAM deelt deze titel met Hasmik Matevosyan (die een nieuw duurzaam modedesignsysteem met bijbehorend businessmodel ontwikkelde), Vandebron (organisatie die er voor zorgt dat consumenten groene stroom direct bij de producent kunnen inkopen), Rotterzwam (een onderneming die oesterzwammen produceert verbouwd op een voedingsbodem van koffiedik en koffieschilletjes) en True Price (een initiatief dat streeft naar het transparant maken van de echte kosten van producten).

In de derde categorie (Oeuvreprijs) gingen Mark Woerde (onder meer de bedenker van het Sweetieproject waarin door inzet van een virtueel meisje online pedo-sekstoeristen worden opgespoord), Enviu (bedenker van winstgevende businessconcepten die gericht zijn op positieve sociale en ecologische impact), Johan Idema (bedenker van de Grote Kunstshow) en het Netwerk Democratie (gericht op het bevorderen van democratische vernieuwing en transparantie) er met de hoofdprijs van door.

Al met al een bijzonder bont en inspirerend gezelschap van radicale vernieuwers. Als bestuurder in de jeugdzorg ben ik er trots op dat twee jeugdzorginitiatieven er onderdeel van uitmaken. Gemeenten doen er verstandig aan om op sociale innovatie safari te gaan in de jeugdzorg. Ik beloof ze ontmoetingen met nog veel meer radicale jeugdzorgvernieuwers.

Erik Gerritsen 

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Oplettende lezer
Iemand die financieel afhankelijk is van klussen aangaande jeugdzorg en beleid, en niets van de perverse prikkels en het verhaal van Kik de Jong moet weten?



Nee, natuurlijk niet. Jelle Daalderop verdient natuurlijk ook zijn geld hiermee, hij zou wel gek zijn als hij de grote baas EG af zou vallen waar hij vermoedelijk het volgende moment weer zaken mee moet doen en afhankelijk van is.



En Erik Gerritsen zien als de vernieuwer in de jeugdzorg? Ongelooflijk! Hoezo stevige koerswending? En problemen uit het verleden aan pakken? Het wordt juist steeds erger, door types als Erik Gerritsen.



Fijn voor hem dat hij de macht heeft om financieel afhankelijke mensen (beleidsklussers) zijn beleid te laten roemen. Maar Beleidsklusser, niet alle mensen zijn zo dom of gewetenloos als jij. Door dit soort bestuurders te verdedigen met alle misstanden die daarbij horen, en dan ook nog te doen alsof het om werkelijke verbetering of innovatie gaat.



Je zult mogelijk best nu wat extra opdachten krijgen via EG en zijn connecties, maar op de lange termijn doe je je eigen naam geen goed met dit soort kritiekloze dommigheid. En door zeer serieuze jarenlange kritiek te benoemen als 'enkele kritische opmerkingen over jeugdzorg'



Het is helaas wel even iets erger dan dat. Kritische gemeenten zouden jou niet moeten inhuren daarom, want je laat zien dat je niet bereid bent naar ernstige maatschappelijke signale te luisteren en die serieus te nemen.



En dat is nu precies wat gemeenten wel moeten doen. Al is het maar om enorme schadeclaims straks te voorkomen. En de gemeente Amsterdam weet daar alles van, die worden overspoeld met klachten over jouw held Erik Gerritsen.



Kwestie van tijd voordat de zonnekoning van zijn troon wordt gestoten daarom.
Oplettende lezer
Ik mag hopen dat Jelle Daaldersman jaarverslagen kan lezen. En dus kan zien dat de zgn 'radicale vernieuwing' een kwestie is van terminologie.



In het gedwongen kader mag de hulp afnemen, maar in het drangkader (de zogenaamde vrijwillige hulpverlening maar dan met het mes op de keel en rechteloos ook daardoor) stijgt de gedwongen klandizie van bureau jeugdzorg enorm.



Jeugdzorg is gewoon weer duurder geworden, er wordt weer meer geld verdiend. En er is een circus van succesbeluste beleidsambtenaren die doen alsof dat niet waar is.



Heb je de rapporten van de Amsterdamse rekenkamer over Erik Gerritsen en zijn beleid ook wel eens gelezen? We praten hier over gebakken lucht, dat ziet elke econoom.



En is het jou en andere beleidsklussers misschien ook wel eens opgevallen dat Erik Gerritsen voorzitter is van de Raad van Toezicht van Nederland Kennisland die bepaalt wie die zogenaamde Radicale Vernieuwers zijn?



Gemeenten, let op uw zaak! Ook met het inhuren van adviseurs die hun huiswerk niet doen en hun adviezen laten bepalen door financiële afhankelijkheden van bestuurders die gokken op mensen die niet verder kijken dan hun neus lang is.



Jaarverslagen lezen, rapporten van rekenkamers bekijken en nevenfuncties en belangenverstrengelingen bekijken zouden moeten horen tot de basisvaardigheden van 'beleidsklussers'









Kik de Jong
Gemeenten doen er goed aan zich zeer goed te verdiepen in de werkelijkheid van jeugdzorg.



De kinderombudsman heeft in zijn rapport “Is de zorg gegrond” moeten concluderen dat dossiers van jeugdzorgwerkers onder de maat zijn. Dat negatieve zaken over ouders aangedikt en positieve zaken weggelaten worden. Dat fouten niet hersteld worden en dat ouders, die kritisch zijn, worden gestraft met een verminderde omgangsregeling met hun kinderen. Op basis van deze dossiers worden kinderen jarenlang onder toezicht en uit huis geplaatst, wat zeer schadelijk is. Hij noemt geld “een perverse prikkel”. Want hoe meer kinderen onder toezicht en uit huis, hoe meer geld er naar jeugdzorg stroomt. Jeugdzorg vindt al dat geld en werkgelegenheid wel prettig. Jeugdzorg doet dan ook niets met dit rapport.



Hoogleraar Ido Weijers waarschuwt al jaren voor de praktijken van jeugdzorg. Zijn uitstekende artikelen en publicaties: “Tekortkomingen bij de uithuisplaatsing”, Parens Patriae en prudentie”, “Laat kinderen met rust” spreken voor zich. Jeugdzorg doet er niets mee.



In 2008, in 2012 en in 2014 heeft Peter Prinsen, advocaat, gewaarschuwd voor de uitholling van het familierecht. In zijn brieven o.a. aan de Eerste Kamer, medeondertekend door 80 advocaten, analyseert hij uitstekend wat eraan schort. Zie: http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRI …, waarin hij terecht het jeugdrecht omschrijft als "zwak, excessief en ontoereikend". Jeugdzorg doet er niets mee en politiek en kinderrechters ook niet.



Een voormalig jeugdzorgbestuurder, Cock Fuchs, heeft onlangs nog een goede analyse van jeugdzorg geplaatst op www.socialevraagstukken.nl geplaatst. Lang heeft jeugdzorg zich de weelde van het geld aan laten leunen. Jeugdzorg doet daar niets mee.



De commissie Samson heeft geconcludeerd dat de kans op seksueel misbruik vele malen groter is in instellingen en pleeggezinnen. Jeugdzorg gaat onverminderd voort met het op grote schaal onder toezicht en uit huis laten plaatsen van kinderen, waarbij men zich verzekerd weet van de medewerking van de kinderrechter. Geld en werkgelegenheid voor de sector gaan voor.



Wim Slot onderzocht de effectiviteit van de ondertoezichtstelling in zijn onderzoek “909 zorgen” en kwam tot de conclusie dat in 70% van de gevallen de ondertoezichtstelling niet werkte, maar juist een negatief effect had. Jeugdzorg doet er wederom niets mee.



Vele documentaires laten zien hoe de hulpverlening keer op keer faalt. Jeugdzorgwerkers helpen gezinnen niet, maar zetten ze klem. Laten kinderen wegkwijnen in instellingen.



Ik noem:

1. De verloren jeugd van Remzi: een jongen zit gevangen bij de William Schrikkerstichting. Een hulpverlener, die merkt hoe begaafd deze jongen is, wordt ontslagen. Brandpunt nov. 2012

2. Ada Busman - Ik zal nooit meer stout zijn: Wederom de William Schrikkerstichting. Een kind wordt gebrandmerkt als zwak begaafd. Zijn vader weet met hem te ontsnappen naar Bolivia. Het kind blijkt zeer intelligent te zijn en waarschuwt tegen jeugdzorg.

3. Laura Dekker: Moest gesloten geplaatst worden. Een enorme misser van jeugdzorg

4. De rauwkost etende jongen: Moest ook gesloten geplaatst worden: weer een misser

5. Ruben en Julian: Jeugdzorg dreigt met vermindering van de bezoekregeling: vader brengt de zoons om en pleegt zelfmoord.

6. Lost Mother: Documentaire van Margit Balogh. Jeugdzorg heeft een zeer negatieve uitwerking op een jongen, die hierdoor zelfmoord wil plegen

7. Lost Boys en Lost Girl: Ook hierin weer het falen van de hulpverlening.

8. De macht van de gezinsvoogd: Hoe gezinsvoogden zoveel macht krijgen over het gezin, maar daar absoluut niet mee om kunnen gaan. I.p.v. helpen zetten ze het gezin klem

9. Truus Barendse: De jungle van de jeugdzorg. Een uitstekend boekje, dat al vele gezinnen gewaarschuwd heeft. De beste tip uit dit boek is: Vermijd jeugdzorg



Arnold Heertje noemt Jeugdzorg zeer terecht “inhumaan”. Jeugdzorg spant een kort geding tegen hem aan. Hij lijkt niet te winnen, maar het noemen van namen is van nu af aan geoorloofd. Dit betekent dat van nu af aan mensen persoonlijk verantwoordelijk gesteld kunnen gaan worden. Het is tenslotte van de zotte dat jeugdzorgwerkers zeer ingrijpende, schadelijke beslissingen mogen nemen, maar er niet verantwoordelijk voor gesteld worden.



Jeugdzorg is een instelling die niet zelfreinigend is, die met drang, dwang en intimidatie werkt, die kinderen gebruikt als startpunt om geld te verdienen.

En dit alles gesteund door de kinderrechters. en de politiek.



Nee, het gezin is niet veilig in handen van jeugdzorg. Gemeenten moeten dat goed tot zich laten doordringen.





Jelle Daalderop / Beleidsmedewerker
Een heel terechte tip van Erik aan gemeenten: kijk goed wat er onder je handen al aan het innoveren is geslagen en geef dat ruimte! De transitie biedt er alle mogelijkheid toe. Opvallender nog dan dat beide winnaars van de Radicale Vernieuwer 2014 hun Amsterdamse roots delen, is hun sterke focus op kinderen en gezinnen. Dat is een trendbreuk die op veel plekken te zien is: niet langer staan sectoren en instellingen centraal, maar draait het echt om de kinderen die met de jeugdhulp geholpen dienen te zijn. Het is (helaas) echt een omslag van denken om zorg te organiseren naar behoefte en vraag in plaats van naar aanbod. Puntje van kritiek aan gemeenten: het is in veel gemeentes toch weer lastig om zulke initiatieven in de beleidskaders te passen.



@Kik de Jong. Terecht maak je enkele zeer kritische opmerkingen over de Jeugdzorg. Het zou beter zijn als je kritiek niet zo algemeen werd dat je daarmee een hele sector buiten spel zet. De schrijver waar je op reageert is bestuurder van een Bureau Jeugdzorg (nu Jeugdbescherming Regio Amsterdam) dat een stevige koerswending gemaakt heeft, juist om de problemen uit het verleden die je noemt weg te nemen. Het Generiek Gezinsgericht Werken zou je om deze reden toe moeten juichen.
Advertentie