E-bike in plaats van leerlingenvervoer

Niet meer met de taxi maar zelfstandig met de e-bike naar school. In de gemeente Amersfoort loopt sinds oktober het project Snelbinders. Jongeren, die voorheen afhankelijk waren van het leerlingenvervoer, fietsen nu naar school. Het doel van het project is om de zelfredzaamheid te vergroten. Bijkomend effect is dat de druk op het leerlingenvervoer vermindert.

Verwachte schade

Een gestolen fiets, een aantal lekke banden en kapotte remmen. Dat is tot nu toe de schadelijke opbrengst van het project Snelbinders, dat sinds 22 oktober loopt in de gemeenten Amersfoort, Baarn, Bunschoten, Leusden, Soest en Woudenberg. Allemaal perikelen die te verwachten waren, volgens Erik Hogebrug van Bureau De Have. ‘Het blijven natuurlijk jonge gasten die niet altijd even zachtzinnig met de fiets omgaan. Maar het project loopt verder heel goed. De tien jongeren die meedoen, zouden nu al niet meer terug willen naar het leerlingenvervoer. Het gevoel van vrijheid dat ze ervaren, is enorm.’

Zelfstandiger en zelfredzamer

Leerlingenvervoer is bedoeld voor jongeren met een beperking. Voor de gemeente Amersfoort regelt De Have het contractmanagement op dit vlak. ‘Samen met het bureau bekijken we hoe het leerlingenvervoer kunnen verbeteren’ licht Annemiek Meijburg, beleidsregisseur bij de gemeente Amersfoort en onder andere verantwoordelijk voor het leerlingenvervoer, toe. ‘Wat zijn de mogelijkheden naast het standaardvervoer in taxibusjes? Hoe kunnen we kinderen zelfstandiger en zelfredzamer maken zodat ze niet meer afhankelijk zijn van het leerlingenvervoer?’

Tekort chauffeurs

Een aantal jongeren op het voortgezet onderwijs met de e-bike naar school laten gaan, is een van de mogelijkheden. Want altijd met het leerlingenvervoer reizen, is ook geen pretje, volgens Meijburg. ‘Zeker nu er grote problemen zijn op dat vlak door een groot tekort aan chauffeurs. Kinderen zitten soms wel een uur in een busje terwijl ze met de fiets in een kwartier op school zijn.’

Extra zetje

Jongeren die afhankelijk zijn van een rolstoel of een visuele beperking hebben, kunnen natuurlijk niet met de fiets naar school. Maar dat geldt wellicht wel voor bijvoorbeeld kinderen in het autismespectrum of met probleemgedrag. Wel hebben deze jongeren en hun ouders een extra zetje nodig om de stap te zetten. Hogebrug: ‘Ouders vragen zich af: kan mijn zoon of dochter dit wel? Tijdens een informatieavond lichten we de ouders voor. Essentieel is ook dat ze een jaar de mogelijkheid hebben om terug te gaan naar het leerlingenvervoer als het fietsen niet bevalt.’

Hulp op de achtergrond

Belangrijk is verder dat de fiets door een ingebouwde chip altijd te traceren is. Is een leerling de weg kwijt of heeft hij een lekke band, dan kan er een ‘pechnummer’ (dat op de fiets staat) gebeld worden. Een mobiele fietsenmaker is snel ter plaatse indien noodzakelijk. ‘Een van de vragen van de jongeren was of ze wel met de taxi mogen als het regent’ vervolgt Hogebrug. ‘Maar dat is niet de bedoeling. Ze hebben ook een regenpak, een zadelhoesje en een helm gekregen.’

Uitgebreide training

Voordat de leerlingen de weg op gaan, krijgen ze een uitgebreide training. Ze leren de verkeersregels en op een gesloten terrein oefenen ze met, onder meer, rotondes rijden, snelheid meerderen en minderen en het instellen van de fiets. Na een praktijkexamen ontvangen ze een certificaat waarna ze zelfstandig de weg op mogen.

Goedkoper

Het project in Amersfoort is een pilot, de resultaten worden geëvalueerd. Eind januari stapt er een nieuwe groep van negen jongeren op de fiets. Al meer gemeenten hebben belangstelling getoond voor het initiatief. ‘Het mag geen argument zijn maar dit is ongeveer 35 procent goedkoper dan de inzet van leerlingenvervoer’ vertelt Hogebrug. ’En met 19 leerlingen op de fiets speel je zo’n vier taxibusjes vrij.’ Hij schat dat circa tien procent van de jongeren die gebruik maken van het leerlingenvervoer in aanmerking komt voor deelname aan het project. ‘Dan heb je het landelijk over zo’n 8.000 leerlingen.’