inloggen
Advertentie
sociaal / Nieuws

Politiek nu ook voor één uitkering

Nederland staat een ingrijpende vernieuwing van de sociale zekerheid te wachten. Bijna alle landelijke politieke partijen bepleiten een samenvoeging van verschillende uitkeringsvoorzieningen.

Sandra Olsthoorn
19 april 2010

Ook het bestaansrecht van het UWV Werkbedrijf wordt in de meeste verkiezingsprogramma’s ter discussie gesteld. Als het aan de meeste partijen ligt, krijgen de gemeenten een groot deel van de uitvoering helemaal in handen. De programma’s sluiten daarmee aan de bij de aanbevelingen uit de Brede Heroverwegingen, waar het kabinet om had gevraagd.

 

CDA, VVD, GroenLinks en Christen-Unie kiezen onomwonden voor het samenvoegen van de bijstand, de Wajong en de sociale werkvoorziening tot één regeling. De PvdA formuleert het wat omzichtiger door aan te sturen op een gewone bijstand voor mensen zonder arbeidsbeperking en een ‘bijstand plus’ voor degenen met een beperking. De salarissen in de sociale werkvoorziening, die nu als relatief hoog worden gezien, worden als het aan de sociaal-democraten ligt, in de loop der tijd naar beneden aangepast aan die bijstand plus-norm.

 

Experiment

 

2 jaar geleden opende de oud-CDA-minister voor Sociale Zaken, Bert de Vries, de discussie door te pleiten voor één regeling voor alle mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt. De afgetreden staatssecretaris Jetta Klijnsma wilde daarmee eerst op kleine schaal experimenteren om te zien hoe dat in de praktijk zou uitwerken. De wetswijziging die daarvoor nodig was, is net door de Eerste Kamer. De eerste gemeenten moeten er binnenkort mee aan de slag. Het is de vraag of een nieuw kabinet dat gaat afwachten, of het ook zonder experimenten aandurft om het hele stelsel om te gooien.

 

ChristenUnie, CDA en VVD zien graag dat gemeenten verantwoordelijk worden voor alle reïntegratie, waarmee die taak dus weggaat bij het UWV. De ChristenUnie pleit ervoor de instantie dan maar helemaal op te heffen, het CDA wil gemeenten de verantwoordelijkheid geven over het Werkbedrijf (wat de facto op hetzelfde neerkomt) en de VVD wil dat de instantie alleen nog de keuringen blijft uitvoeren.

 

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is er voorstander van om de gemeenten verantwoordelijk te maken voor één grote regeling. De gemeentekoepel vindt dan wel dat ook al het geld mee moet komen. En dat lijkt nu net onwaarschijnlijk. De heroverwegingscommissie zag wel een mogelijke bezuiniging van een half miljard op reïntegratiemiddelen en een bezuiniging komt in verschillende verkiezingsprogramma’s ook terug. De VNG vreest dat met minder reïntegratie mensen langer in een uitkering blijven, wat uiteindelijk toch meer geld kost.

 

Lees meer

Kennispartners

Aan de slag met de ontwikkeling van werkcentra

Met als doel het verbeteren van de arbeidsmarktinfrastructuur.

Aan de slag met de ontwikkeling van werkcentra
sociaal

Gemeenten sturen bezorgde brief aan minister Faber

Zij vrezen het stopzetten van de rijksbijdrage voor de bed-bad-en-brood-regeling.

Gemeenten sturen bezorgde brief aan minister Faber
Kennispartners

Op jacht naar de rode vlag

Altijd reden voor nader onderzoek.

Op jacht naar de rode vlag
sociaal

Bijdrage erfgoedbeleid Overijssel onduidelijk

Provincies en gemeenten hebben beleidsvrijheid bij hun inzet op immaterieel erfgoed.

Bijdrage erfgoedbeleid Overijssel onduidelijk
sociaal

Inkomensongelijkheid grootst in rijkste gemeenten

In welvarende gemeenten als Bloemendaal, Laren, Blaricum en Wassenaar zijn de verschillen het grootst.

Inkomensongelijkheid grootst in rijkste gemeenten
    Kennispartners

    Aan de slag met de ontwikkeling van werkcentra

    Met als doel het verbeteren van de arbeidsmarktinfrastructuur.

    Aan de slag met de ontwikkeling van werkcentra
    sociaal

    Gemeenten sturen bezorgde brief aan minister Faber

    Zij vrezen het stopzetten van de rijksbijdrage voor de bed-bad-en-brood-regeling.

    Gemeenten sturen bezorgde brief aan minister Faber
    Kennispartners

    Op jacht naar de rode vlag

    Altijd reden voor nader onderzoek.

    Op jacht naar de rode vlag

    Reacties: 7

    U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

    Maak een account Login
    Sanne
    Waar is in deze discussie de uitkeringsgerechtigde als mens?? Aan de politieke ideeën heb je niet veel als je met stijgende vaste lasten moet rondkomen van een bijstandsuitkering. En ieder jaar dat je er langer in zit, wordt het weer lastiger. Ik kan de redenering niet volgen dat als iemand een uitkering van 90%, i.p.v. 70% nu, meer kan uitgeven om de economie te stimuleren. Een hogere uitkering leidt tot minder toeslagen en dus niet tot netto meer inkomen.
    Wanneer je ook geacht wordt op enigerlei manier te werken om zo "iets terug te doen" zal dat ertoe leiden dat de armoede groter wordt: er gaan extra uitgavenposten ontstaan zoals reiskosten, representatieve kleding, etc. op een toch al kwetsbaar maandbudget.
    Er wordt heel veel gezegd en gedaan om de uitkeringen zo laag mogelijk te houden door mensen, die echt niet weten hoe het is om op het sociale bestaansminimum te leven en dat onder het mom dat werken loont. Een zoethoudertje voor deze mensen, waar de uitkeringsgerechtigde niets aan heeft anders dan weten dat de inkomsten geheel, met vakantiegeld, iedere maand worden verrekend. Hierdoor ontstaat een maandelijks gat, waar weer andere problemen uit kunnen volgen.
    Maar helaas: de stuurlui, die het voor het zeggen hebben staan aan wal en als uitkeringsgerechtigde tel je niet mee.


    rwindt / machteloze burger
    In de regel worden reiskosten vergoed binnen vrijwilligersorganisaties. Die mogelijkheid zal daarbuiten ook wel komen, zo die er al niet is.
    Wanneer je iets in je eigen omgeving doet kun je lopen en wat verder op de fiets.
    Representatieve kleding? Vallen daar de kleding op de markt, of in goedkope textielzaken onder? Verder zie ik een gigantisch aanbod van tweedehandskleding. Dan heb je merkkleding en ook heel grote maten.
    Er zijn zelfs wegen om er gratis aan te komen. Kerkorganisaties kennen die weg wel.

    Waar is de mens in de discussie lees ik.
    Geldt dat ook niet als men moet bezuinigen op zorg?

    Als de vraag groter is dan het beschikbare geld dan moet ook de overheid de tering naar de nering zetten.
    Dat is ook mensgericht, wil je geen verdere uitholling zekerheden veroorzaken.

    Alle zekerheden die we tussen 1950 en 2000 kregen is niet vol te houden. Doordat men aan alle kanten te laks is geweest gaat de wal het schip keren. Met de WAO en zorgverzekering hebben we dat al gezien.

    Ook door de internationale ontwikkelingen t.o.v. NL als exportland speelt een rol. Dan gaat het om personeelskosten en behoud van banen..

    Eerst nam de overheid in de jaren 50 en 60 van alles over wat voorheen door familie, buren en gemeenschap werd opgevangen. Dat blijkt met het aantal werkenden niet vol te houden zijn. Nu moet er tot betere tijden weer een balans komen tussen een basis vanuit overheid en extra steun via familie en/of gemeenschap waarin men woont.

    Doe de belastingen verhogen bij de sterke schouders, is dan al gauw de oplossing.
    De administratief werker hoeft dan geen promotie meer. Meer uren en verantwoordelijkheid betekent meer belasting betalen. Van een werkend echtpaar gaat er een minder werken, dan heeft men evenveel als voorheen met minder werkuren. Zo simpel als men dat graag voorstelt, ligt het niet naar mijn mening.

    In de kan-niet-op- periode bleken we niet gelukkig te zijn met de harde en individualistisch geworden samenleving als gevolg van "ieder voor zich en een ruimhartige staat voor ons allen".

    Van immens belang is dat ieder die beslist over belastinggeld daar heel zorgvuldig mee omgaat. Dat is tussen 1950 en 2000 eveneens tekort geschoten. Geef een goed voorbeeld als je draagvlak wil in goede en slechte tijden en burgers die de overheid vertrouwen! Dat hoor ik in de verkiezingsretoriek ook nog niet.
    marco / beleidsmedewerker
    Nl kent een werkloosheid van 300.000 of zo daarnaast een half miljoen WAO-ers
    Inmiddels zijn hier tweehonderduizend Wajongers bij aangesloten
    De Wajong schrijft even kort door de bocht gezegd mensen voor hun leven lang af.
    Daarbij komt dat er steeds meer terecht komt op de gewone werknemer zowel qua belasting als kwa sociale lasten.
    A.J.Bos / bestuurslid
    De Partij Voor Gerechtigheid stelt in het programma dat de DWI's worden omgevormd tot werkbedrijven waarbij iedere uitkeringsgerechtigde 20 tot 25 uur per week werkzaamheden gaat uitvoeren ten behoeve van de overheid (lees gemeente).

    Daar tegenover staat dat de uitkeringen worden omgezet naar een basisloon op 90% van het minimum loon om de armoedeval tegen te gaan en het consumeren aan de onderkant van de samenleving te stimuleren, het geen ten goede komt aan de economie.

    Iedere uitkeringsgerechtigde zal als het aan de PVG ligt zoveel als mogelijk binnen het eigen vakgebied een werkervaringsplaats worden aangeboden, echter bij gebrek aan plaatsing binnen het eigen vakgebied kunnen uitkering gerechtigden ook worden ingezet bij verenigingen, zorgcentra, begeleiden van ouderen en gehandicapten etc.

    Mantelzorg wordt in de voorstellen van de PVG aangemerkt als een werkervaringsplaats waar de 20 uur per week kan worden ingevuld.
    Hier mee kan er een einde worden gemaakt aan de discriminatoire regelgeving en vrije interpretatie van gemeenten. Nu beloont de ene gemeente mantelzorg met een lintje , terwijl de andere gemeente dezelfde mantelzorg beloont met een bestuursrechtelijke veroordeling en vervolgens een strafrechtelijke veroordeling waarbij gezinnen jaren lang zonder middelen van bestaan kunnen komen te zitten..

    Door deze vorm van inzet kunnen er enorme besparingen worden gerealiseerd op het terrein van re-integratie (ruim 5 miljard) voor de schatkist, maar ook de gemeenten krijgen op deze wijze een enorme lasten verlichting op het gebied van bouwprojecten, onderhoud, reparaties, kennisoverdracht etc.

    Middels deze besparingen kunnen vervolgens de gemeente belastingen, heffingen en parkeertarieven worden verlaagd en deels mogelijk zelfs worden opgeheven.
    Als voorbeeld voor het opheffen denkt de PVG aan de OZB belasting, waardoor de huizenmarkt kan stabiliseren en normaliseren tot reële waarden.
    Vele gemeenten verhogen ieder jaar de taxatie van het woningbestand om een hogere OZB te kunnen binnenhalen.

    Dat de WAJONG een overgang krijgt naar het basisloon heeft de PVG geen moeite mee, echter er zal een duidelijke scheiding moeten plaatsvinden inzake de werkplicht.
    WAJONG gerechtigden bestaan immers enerzijds uit volledig gehandicapten die geen werkplicht kan worden opgelegd en anderzijds uit de uitstroom van bijvoorbeeld het praktijkonderwijs waarbij de betrokkenen van overheidswege (lees gemeenten) zijn belemmert zichzelf te ontplooien door bezuinigingen op de leermiddelen.

    De laatste groep dien in de gelegenheid te worden gesteld via een scholingstraject met de juiste leer en hulpmiddelen toe te stromen naar de arbeidsmarkt.

    Zie ook http://www.partijvoorgerechtigheid.nl
    Lea Manders / raadslid en vz. Partij voor Mens en Spirit
    HET GAAT NIET OM GELD ALLEEN

    Partij voor Mens en Spirit richt zich in haar doelstellingen op een verbonden samenleving, met veel ruimte voor eigenheid en autonomie. We willen elke mens aanspreken op de eigen aanwezige krachten en talenten en de mogelijkheid geven deze in de samenleving tot uitdrukking te brengen. Voor ons is elke mens ‘levende waarde’ door er te zijn en door zijn of haar scheppende vermogens, geestelijk en fysiek.
    Op dit moment worden mensen vooral ‘gemeten en gewogen’ naar rato van hun economische bijdrage aan de samenleving. Een ouder die zijn of haar kinderen full time verzorgt ‘werkt niet’. Groen Links heeft zelfs aangegeven dat deze ouders op termijn geen AOW meer zouden moeten krijgen, omdat ze niet werken. De leidsters van een crèche werken volgens deze redenering wèl, want zij worden betaald door hun diensten. Het gaat kennelijk niet om wat je doet, maar om de vraag of iemand jou ervoor betaalt. Hier zullen we als samenleving op stuk gaan lopen. We vergrijzen en de bevolking gaat op termijn krimpen. In 2040 is er mogelijk één jongere op elke oudere. Dat zou betekenen, vanuit de traditionele redenering dat elke oudere diensten inkoopt van de jongere persoon om te kunnen overleven. Laten we het hele concept werk anders bezien en elkaar dienen waar we kunnen.

    WERKLOOSHEID
    We zitten nu echter nog een tijdje in een geheel andere situatie Vijftigplussers raken momenteel massaal werkeloos. Lager opgeleide jongeren en andere minder populaire groepen komen moeizaam aan een baan door de economische crisis. Gezien het feit dat overheden de komende jaren vanaf 2011 gemiddeld zo’n 20% gaan bezuinigen, kan het niet anders dan dat er veel meer mensen op straat komen te staan en dat bedrijven omvallen. Er zal minder worden gebouwd, minder worden geïnvesteerd in hulpverlening, sport, cultuur enzovoorts. Wat voor gevolgen dat zal hebben, is nog moeilijk in te schatten, maar het kan niet anders dan dat we flink wat pijn gaan lijden.

    EEN GOEDE BASIS VOOR IEDEREEN
    Partij voor Mens en Spirit wil in elk geval een goede financiële basis voor iedereen in combinatie met zinvolle werkzaamheden voor iedereen. Wij zien het garantie-inkomen als een belangrijke basis om dit te kunnen verwezenlijken. Werken voor de samenleving, bijvoorbeeld twee dagen, in ruil voor een basisinkomen van E 1000 voor diegenen die dat wensen of nodig hebben. Werken voor de samenleving kan van alles inhouden. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat een kunstenaar een mooie leefomgeving creëert in een verzorgingshuis. Dat kan betekenen dat kinderen met een probleem begeleiding krijgen van een alternatieve therapeut. Anderen vinden het mogelijk geweldig om buiten te werken om de openbare ruimte op orde te krijgen. Daarnaast kunnen mensen hun eigen bedrijf of praktijk opbouwen of handhaven en stappen mogelijk ook weer uit deze regeling als hun eigen economische kracht in toegenomen. Door huidige regelingen te schrappen is dit niet duurder, maar wel menselijker.
    Zie ook ons programma op www.mensenspirit.nl
    rwindt / machteloze burger
    Een basisinkomen van Euro 1000,-- lijkt mij onbetaalbaar. Dat geld moet wel uit belastingopbrengsten komen!
    Er zijn nu al 2 miljoen uitkeringen, de AOW daar niet bij inbegrepen.
    Welvaart en welzijn moet wel beter in balans komen. Het welzijn ervaart men over het algemeen wel binnen het eigen huisje, boompje, beestje, maar niet t.a.v. de samenleving. Ondanks alle vrijwilligers is er kennelijk nog een groot gebrek aan motivatie zelf tijd vrij te maken voor een prettiger leefomgeving. In vroegere tijden was dat vrij gewoon. Het individualisme heeft nadelen en voordelen is gebleken.
    Ontwikkeling individu enerzijds, en ieder voor zich en God of Staat voor ons allen anderzijds.

    Dat men bij een uitkering als tegenprestatie iets doet voor het algemeen nut is toch eigenlijk vrij logisch te noemen.

    De koppeling minimumlonen en uitkeringen is lastig. Uitkeringen zijn wel lager, maar daar zit meer compensatie bij t.a.v. toeslagen en gemeentelijke voorzieningen. Het werkt aan beide kanten eigenlijk niet stimulerend, maar een oplossing is lastig. De mensen die werken voor een laag inkomen moeten het gevoel hebben dat ze beter af zijn en de mensen met een uitkering niet het gevoel geven dat met werk zij er niet op vooruit gaan.

    De moraal omtrent schulden maken en uitkeringen mag wel weer wat opgevijzeld worden. Het is teveel en te vaak wel erg vanzelfsprekend geworden.

    Verder ben ik er ook bang voor dat alles binnen Gemeentehanden weer veel rechtsongelijkheid erbij geeft voor burgers in Nederland. Een van de kleinste landen in de wereld en zoveel eigenmachtigheid per regio is niet logisch. Zie meer in een landelijke eenduidige regelgeving, goed doordacht en Gemeenten uitvoerenden.
    Echter, als dat weer een uitbesteding gaat worden met de dynamieken van de marktwerking dan is het risico dat men voor goedkoopste kiest.
    Dat heeft weerslag op personeel, salarissen en kwaliteit gebodene.
    Is er een prestigeproject mislukt, of anderszins rare bokkesprongen gemaakt met geld over de balk smijterij, dan zal toch het huishoudboekje in orde moeten en wordt naar alle uitgaven gekeken.

    Er is hier al eerder gemeld hoeveel geld externe adviseurs kosten in alle Gemeenten. Een keer goed voor alle Gemeenten op allerlei terreinen, lijkt mij veel besparen!
    Wieweet
    Het lijkt me heel normaal dat iedere uitkeringsgerechtigde iets teurg doet voor de gemeenschap die hen onderhoudt. Want dat is wat er feitelijk gebeurt. De werkenden onderhouden de niet-werkenden. Een niet-werkende kan dus best wat van zijn vrije tijd steken in het aangenaam maken van onze leefomgeving. Door bijv. zwerfvuil op te ruimen, graffiti te verwijderen, enz. Zo helpen we elkaar en wordt een en ander een win-win situatie.
    Advertentie