Overbodig, platzak en ... oud
Oud genoeg om te werken - Nederland vergrijst en de sociale zekerheid dreigt onbetaalbaar te worden. Langer doorwerken is het credo. Maar ondertussen staan een hoop ouderen aan de kant. Hoe komen zij weer aan de slag? Een kersverse oudere ondernemer vertelt.
Peter Scheepers was 49 jaar toen hij in 2006 na een fusie 'overbodig' werd verklaard als financieel controller bij een dvd-keten. 'Je weet niet wat je overkomt, de grond zakt onder je voeten weg', zegt Scheepers. Toch was hij niet 'desperate', want de economie leek aan te trekken.
Scheepers vroeg zich af of hij nog wel voor een baas wilde werken en keek op websites naar mogelijkheden om voor zichzelf te beginnen. Doordat hij van zijn oude werkgever wat geld meekreeg kon hij zich 'inkopen' bij een franchise-onderneming, een pakketdienst. Hij zou ook de financiële administratie doen, als zelfstandig administratiekantoor. In januari 2007 bleek de pakketdienst niet levensvatbaar en de franchisegever kwam zijn afspraken niet na. 'Toen was ik echt werkloos. En ik had geen geld meer om te investeren.'
Op naar het UWV?
'Ja, ik heb me gemeld, dan kom je bij het UWV. “Wat wilt u meneer?” Ik had de zelfstandigheid geproefd en dat had mijn voorkeur, vertelde ik. Toen wezen ze mij op het Tilburgse project Duurzaam van Start, dat mensen helpt ondernemer te worden. Dat wilde ik graag.'
Wat voor hulp kreeg u?
'Er was begeleiding door een re-integratiebedrijf, met uitleg over marketing, een ondernemingsplan schrijven, dat soort dingen. Maar ik wist al wat ik wilde. Het ging bij mij om dat laatste zetje om het echt te doen, en om steun, bijna psychologisch. Ook in mijn privé-leven was het net heel lastig. Dan is het heel fijn om iets vertrouwds te voelen. Dat had ik bijvoorbeeld doordat een begeleider uit hetzelfde kleine plaatsje kwam als waar ik woon – zo'n klik werkt als steun, op je 49ste, als je zoekende bent.'
Dus steun en enthousiasme – dat was voldoende?
'Het zorgde voor een stroomversnelling. Anders had ik misschien langer geprobeerd weer in loondienst te komen. De economie trok aan. Maar of het met mijn leeftijd realistisch was geweest dat ik weer in dienst kwam is de vraag. Of ik had zelf geprobeerd zelfstandig te worden, maar of dat gelukt was? Ik wilde graag zelfstandig worden en werd daarin gesteund. Dan zit je met tien, elf mensen bij elkaar. Je hoort de verhalen van elkaar. Iedereen is enthousiast, wil een eigen zaak beginnen.'
Wat was er moeilijk?
'Om de werkelijke stap naar zelfstandigheid te maken heb je klanten nodig. Dat is lastig. Uiteindelijk lukte dat buiten het project om, doordat ik op een feestje iemand was tegengekomen die ik kende van vroeger en die misschien wel een opdracht voor mij had. Dat is mijn beste klant geworden. Daar werk ik nu een dag per week voor, en dat geeft me een basissalaris. Overigens krijg ik nog een aanvulling vanuit de WW, want financieel is het lastig, het opstarten kost tijd. Maar ik ben een maatschap aangegaan met de optie om binnen drie jaar de klanten over te nemen! Ik heb mezelf als doel gesteld binnen een jaar ook financieel zelfstandig te worden met mijn eigen administratiekantoor: De Banier.'
Dit is de laatste aflevering uit een vijfdelige serie. Eerder verschenen in deze reeks:
Oudere blijft zorgenkindje arbeidsmarkt (16/06/2008)
Onder de 26 te jong, boven de 45 te oud (09/06/2008)
Sociale dienst op zoek naar goede ideeën (02/06/2008)
Laat 45-plussers voor zichzelf beginnen (26/05/2008)
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.