99 problems

Onderwerpen als gelijkheid en inclusiviteit zijn traditioneel gezien het terrein van linkse partijen. Maar sinds kort blijkt dat ook vertegenwoordigers van rechtse partijen, zoals het CDA en Forum voor Democratie, zich ernstige zorgen maken over uitsluiting, discriminatie en een groeiende tweedeling in de samenleving.

Waarom? Omdat de sociale zekerheid steeds soberder wordt? ­Omdat het aantal daklozen in tien jaar tijd is verdubbeld? Omdat driekwart van de bijstandsontvangers risico loopt op armoede? Omdat ruim tweehonderdduizend mensen met betaald werk niet rond kunnen komen? Omdat het minimumloon al jaren achterblijft bij de gemiddelde loonontwikkeling? Omdat mensen met een lage sociaaleconomische status 15 jaar minder lang in goede gezondheid leven, en 7 jaar eerder overlijden, dan mensen met een hoge ­sociaaleconomische positie? Omdat gemeenten verplicht zijn om ­bijstandsgerechtigden de schulden in te jagen wanneer iemand boodschappen voor ze doet? Omdat een onbedoeld foutje bij de aanvraag van toeslagen voor jaren van bestaansonzekerheid kan zorgen? Omdat 27 procent van het private vermogen in bezit is van de rijkste 1 procent? Omdat mensen met een migratieachtergrond nog steeds een aanzienlijk zwakkere arbeidsmarktpositie hebben dan mensen zonder migratieachtergrond? Omdat een kwart van de mensen met een arbeidsbeperking in armoede leeft? Omdat slechts de helft van de vrouwen in Nederland financieel onafhankelijk is?

Nee. Twaalf keer nee. Deze volksvertegenwoordigers en bestuurders bedienen zich van woorden als ‘onderdrukking’ en ‘discriminatie’ om zich af te zetten tegen de zogenaamde ‘QR-maatschappij’. Een samenleving waarin mensen die om wat voor reden dan ook een effectief, ongevaarlijk en gratis vaccin hebben geweigerd, tijdelijk worden verplicht om een eveneens ongevaarlijke en gratis coronatest te doen voordat ze een café, restaurant of theater betreden.

Nou wil ik niet betogen dat er over het QR-code-systeem niet gediscussieerd moet worden. Allesbehalve. Maar ik zou de criticasters wel willen oproepen om nog eens goed na te denken over wie er in Nederland nou écht wordt uitgesloten. Want als het gaat om ongelijkheid en discriminatie heeft dit land wel degelijk 99 problems. Maar de QR-code ain’t one.