Advertentie
sociaal / Nieuws

Geld blijft zorgpunt bij Participatiewet

Er staat veel goeds in de wet, vindt de VNG. Maar helemaal gerust lijkt de VNG ook niet op de plannen van staatssecretaris Jetta Klijnsma (Pvda, Sociale Zaken).

21 augustus 2013

De financien van de nieuwe Participatiewet zijn de grootste bron van zorg voor gemeenten. De vergoedingen voor de sociale werkvoorziening, het budget voor begeleiding en re-ïntegratie: overal is minder geld voor beschikbaar. En ook voor de snelle instroom van een nieuwe groep Wajongers krijgen gemeenten geen extra middelen.

Niet helemaal gerust
Er staat veel goeds in de wet, vindt de VNG. Zoals een ontschotte financiering, de loonkostensubsidie en de quotumregeling die als ‘stok achter de deur’ dient indien werkgevers niet genoeg banen creëren. Maar helemaal gerust lijkt de VNG ook niet op de plannen van staatssecretaris Jetta Klijnsma (Pvda, Sociale Zaken). Dat hebben ze haar via een consulatieronde op het conceptwetsvoorstel laten weten.

Subgroep
‘Met de uitwerking van de voorziening beschut werk blijft het kabinet nog ver weg van de door gemeenten gevraagde één regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt’, aldus gemeenten. ‘Op deze manier gelden voor een subgroep toch weer afwijkende voorwaarden en wordt het voor gemeenten moeilijker om een samenhangende benadering met een doorlopende participatieladder te ontwikkelen.’

Minder geld
En dus ook voor wat betreft de financiële consequenties zijn gemeenten het nog niet zo zonnig in. De vergoeding die het rijk betaalt voor de lonen van de Sw’ers wordt afgebouwd. Gemeenten draaien op voor het gat dat ontstaat. Daardoor zal er minder geld beschikbaar komen voor begeleiding van werkzoekenden. En omdat de Sw-sector ook nog eens gaat krimpen, blijft er nauwelijks geld over voor de re-ïntegratie van werklozen, vreest de VNG. Ze voorspelt financiële problemen voor een groot aantal gemeenten.

Wajongers
Tussen 2015 en 2017 zullen alle Wajongers herkeurd worden. Het deel dat ‘arbeidsvermogen’ heeft, gaat dan onder de Participatiewet vallen. Verwacht wordt dat gemeenten daardoor zo’n 140 duizend nieuwe ‘klanten’ erbij krijgen. Gemeenten moeten expertise opbouwen voor deze groep maar krijgen geen geld om de snelle extra instroom af te handelen of om deze expertise op te bouwen.

Achterblijven
Bedrijven hebben weliswaar toegezegd om de komende jaren extra banen te creëren voor mensen uit de Participatiewet, maar volgens gemeenten is de kans groot dat dit niet snel genoeg gaat. ‘Het ziet ernaar uit dat het aantal garantiebanen in de eerste jaren van de Participatiwet achterblijft bij het aantal mensen dat er een beroep op moet doen’, aldus de VNG.

Werkkamer
Inmiddels zijn gemeenten samen met sociale partners wel van start gegaan in het zogeheten Werkkameroverleg. In juli, na het VNG congres weigerden gemeenten nog plaats te nemen in het overleg, omdat er te veel onduidelijk was over de voorwaarden. Maar na enige verduidelijking van Klijnsma, wil de VNG nu toch met de gesprekken van start gaan. In de Werkkamer zal onder meer bepaald worden hoe de regionale werkbedrijven eruit komen te zien.

Hamming en Van Es
Namens de gemeenten zitten onder anderen wethouder Andreé van Es van Amsterdam en de voorzitter van de commissie Werk en Inkomen Jan Hamming in het overleg. Aan de kant van de sociale partners zitten vertegenwoordigers van de vakbonden, MKB-Nederland en werkgeversorganisatie VNO-NCW aan tafel.

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Sjoerd Visser
In het kader dat de overheid veel goeds doet breekt men al het opgebouwde af in het nadeel van de mensen. Mensen die al gekeurd zijn worden hergekeurd. Wat is de waarde van zo’n keuring dan? En die herkeuringen: zijn die gratis ofzo? Er wordt juist door de steeds veranderende regelgeving ontzettend veel geld en moeite VERSPILD, en het groeiend wantrouwen (wat blijkbaar aan de overheidskant groeiende is) en het tonen van falende oplossingen zal het vertrouwen in de overheid verder doen dalen. Zolang de overheid met dit soort probleemgevende oplossingen blijft komen en de overheid zelf in hun eigen uitgiftebeleid niet wil snijden, maar hun problemen doorschuiven naar gemeentes kunnen we dus blijkbaar NIET op eerlijkheid en oplossingen te rekenen en zullen vele mensen weer door die “oplossingsmachine” gemangeld worden…terwijl de groei van werk tanende is. Men speelt men mensenlevens en andermans afgeroomde geld…terwijl men nog steeds dezelfde problemen NIET weet op te lossen !!!!!
Mars / Beeldende communicatie
Het her keuren van WAJONGers heeft niets met de gemeente te maken met de staat omdat de uitkering op dit moment nog uit de staat kast komt, en bij een goedkeuring op grote schaal de kosten naar de bijstand gaat, en daarbij de kosten bij de gemeente komt te liggen. Dan begint bij de gemeente het volgende probleem veel van deze mensen zijn niet aan het werk te krijgen omdat ze daar niet de capaciteit niet voor hebben. De overheid denkt goed te doen maar de paar die kans maken in het arbeidsproses mee te kunnen doen is klein. Velen WAJONGers kunnen niet zonder werkbegeleiding en kosten daarom twee maal zo veel dan een gewone arbeider omdat deze begeleiding geld kost en vaak intensief is, zijn de kosten erg hoog en deze moet de gemeente dragen, in veel gevallen is het goedkoper iemand in de bijstand te houden dan aan het werk te zetten. Dat was eigelijk de reden van de WAJONG het is puur kwestie kosten van de overheid naar de gemeente over te hevelen. Verder zit deze groep. Ook met een koopkracht te kort het is moeilijk zonder rode cijfers de eind van de maand te halen. Onder de WAJONGers zitten groepen die verbaal goed overkomen maar autistische zijn en het niet op de arbeidsmarkt kunnen trekken door op den duur hun agressie niet kunnen in houden. Helaas bezitten de keuringartsen weinig kennis van deze aandoening. Niet iedereen kan mee komen. Maar de overheid wil de UWV taken eigelijk naar de gemeente overhevelen. Dan liggende kosten niet bij de overheid maar bij de gemeente. Het zelfde wat ze met de WMO aan het doen zijn. Alleen de benodigde gelden worden door de overheid niet mee gegeven, zodat er meer kosten druk bij de gemeentes komen te liggen. Hierdoor zie je de thuiszorg organisaties onder druk komen. Het moest door de regering allemaal commerciël wat eigelijk kosten verhogend heeft gewerkt en de zor uit de buurt is in veel plaatsen hierdoor verdwenen. Het moet commerciël blijven hierdoor zie je dat zieken huizen vaker klanten niet helpen met pijn medicatie naar huis sturen omdat helpen niet voldoende gewin brengt. Ga je over de grens waar ze je nog wel helpen krij g je te horen dat je binnen eikeltje weken weer beter bent. Dit zijn feitelijk het te veel doordrijven van de commercie in de zorg en WAJONGers aan het werk helpen terwijl de kosten zwaarder zijn dan het oplossen van deze problemen. De oplossing is dat velen zorg en begeleiding, ziekenhuizen niet commerciël dienen te zijn maar puur gericht moeten zijn op hun taak mensen beter en gelukkig maken. Commerciële druk van een sociale werkplaats betekend ook dat mensen deze druk niet aan kunnen. En hierdoor tot zelfmoord worden gedreven.
Advertentie